مسعود شجاعی: گودرزی و اسدی مصمم هستند تیم ملی از هم بپاشد! / شان تیم ملی مسافرخانه بین راهی نیست

به گزارش متافوتبال و به نقل از خبرورزشی، مسعود شجاعی یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان تیم‌ ملی است. او هم آرام آرام به سال‌های آخر حضورش در تیم‌ ملی نزدیک می‌شود و با کوله‌باری از تجربه، حرف‌هایش را به زبان می‌آورد. مسعود که پس از اتفاقات و اقدامات اخیر در قبال تیم‌ ملی و کروش سکوت کرده بود، در گفت‌وگو با خبرورزشی این سکوت را می‌شکند و از وزیر ورزش و اسدی می‌خواهد که یک بار مردم را راضی نگه دارند.

در بازی با شیلی به اندازه بازی با سوئد خوب نبودی...

نمی‌دانم بازی با شیلی را دیدید یا ندیدید، اگر دیدید احتمالاً دورتان شلوغ بوده است! فکر کنم در هر دو بازی، کارهایی را که مربی می‌خواست، در زمین انجام دادم. تلاش کردم تا به تیم کمک کنم.

در بازی با سوئد دریبل کشویی‌ات گرفت و خیلی بازی‌ات به چشم آمد.

در آن بازی شرایط طوری بود که ما بازیکنان خط جلو، می‌توانستیم توپ را حفظ کنیم و یار مستقیم را از مقابل برداریم. هدف هم این بود که فضای زیادی به وجود بیاید تا بتوانیم خطرساز شویم. هدف دیگر این بود که تیم بتواند نفسی بکشد و جلوتر بیاید. به همین دلیل سعی می‌کردم هر توپی که می‌گیرم رو به جلو حرکت کنم و دریبل بزنم.

بعد از بازی با سوئد دو اتفاق افتاد. هم جواد نکونام از تیم‌ ملی خداحافظی کرد و هم کارلوس کی‌روش. از این اتفاقات شوکه نشدید؟

من از قبل می‌دانستم نکونام و کی‌روش از تیم‌ ملی خداحافظی می‌کنند، به همین خاطر شوکه نشدم ولی خیلی ناراحت‌کننده بود و شب تلخی رقم خورد.

خداحافظی جواد نکونام بی‌شک برای تو سخت‌تر بود چون همیشه در اردوهای تیم‌ ملی با هم بودید. سال‌ها در تیم‌ ملی و اوساسونا همبازی بودید.

دقیقاً همین‌طور است که می‌گویید. من تقریباً 5 سال با آقاجواد در اوساسونا همبازی بودم. 10 سال هم که در تیم‌ ملی کنار هم بودیم. خیلی سخت است که بعد از این همه مدت، دیگر کنار هم نباشیم. در این سال‌ها چیزهای زیادی از آقاجواد یاد گرفتم، چه در بیرون از زمین و چه در داخل زمین. او یک کاپیتان موفق بود و شک ندارم در آینده هم موفق خواهد بود.

فکر می‌کنی جواد نکونام به موقع خداحافظی کرد یا هنوز می‌توانست برای تیم‌ ملی بازی کند؟

کسی غیر از خودش نمی‌توانست تشخیص بدهد چه زمانی برود. فاکتورهایی باید کنار هم قرار بگیرند که یک بازیکن بتواند سخت‌ترین تصمیم زندگی‌‌اش را بگیرد ولی همان‌طور که دیدید آقاجواد چه از نظر روحی و چه فیزیکی در شرایط مطلوبی بود، به گونه‌ای که در آخرین بازی‌های ملی هم خوب بازی کرد، گل هم زد و به نظرم در اوج رفت.

قبل از اردوی فروردین اتفاقاتی برای کی‌روش افتاد. به او گفتند که تیمش پایین‌تر از استانداردها بوده و این فشارها از داخل فدراسیون باعث شد تا کی‌روش امیدی به ماندن نداشته باشد. نظرت درباره اتفاق رخ داده چیست؟

از شخصی که درباره استانداردها حرف می‌زند و نتایج تیم‌ ملی و کی‌روش را زیر استاندارد می‌خواند، سؤال‌هایی دارم. آیا مطالعه‌ای درباره استانداردهای فوتبال داشته است؟ ایشان بازیکن تیم‌ ملی بوده ولی سال‌ها در فوتبال حضور نداشته است. آیا از استانداردها آگاهی دارد که این حرف‌ها را می‌زند؟ می‌داند زمین تیم‌ ملی بزرگسالان باید مختص این تیم باشد و تیم‌های دیگر در آن تمرین نکنند؟ تیم‌های مختلف، از باشگاهی بگیرید تا ملی و حتی بازی‌های دوستانه باشگاهی را در آن برگزار می‌کنند. ایشان می‌داند که تیم‌ ملی نباید در یک زمین درجه 4 تمرین کند؟ استاندارد یعنی اینکه تیم‌ ملی در راه مهمترین تورنمنت فوتبالی دنیا و جام ملت‌ها، البسه و امکانات خوبی در اختیار داشته باشد نه اینکه از لباس‌های تولید داخلی استفاده کنند و مارک آل‌اشپورت را روی مارک تولیدی‌های داخلی بچسبانند. مگر می‌شود در ارگان‌هایی با عظمت وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال چنین اتفاق‌هایی بیفتد و کسی باخبر نباشد؟ مگر اینکه با هماهنگی خودشان باشد! آقایان دلسوز دانا، استاندارد یعنی تیم‌ ملی باید در هتل درخور ‌شأن اسکان داشته باشد نه در یک مسافرخانه بین راهی و در 70 کیلومتری شهر! استاندارد یعنی وقتی تیم‌ ملی را برای بازی‌های بزرگی مثل شیلی و سوئد می‌فرستند، یکی از مسئولان ما بیاید و کنار مسئولان آنها بنشیند نه اینکه تیم‌ ملی را به‌ امان خدا رها کنید و انتظار معجزه داشته باشید. من و خیلی از بازیکنان تیم‌ ملی دل پری از مسئولان فدراسیون داریم، همان‌طور که خیلی از مردم ایران از وضعیتی که دارند، دلخوش نیستند. ما هم این را خوب می‌دانیم که در بعضی از بازی‌ها توقعات را برآورده نکردیم و نشده برنده بازی باشیم و مردم را خوشحال کنیم ولی همیشه تا آخرین حد توان‌مان در زمین جنگیدیم. به خاطر مردم، ایران، خودمان و خانواده‌مان هیچ‌وقت کم‌کاری نکردیم ولی کاری که مسئولان در حق تیم‌ ملی کردند، اسمش کم‌کاری و کم‌لطفی است. شاید خیلی‌ها ندانند. فیفا برای حضور هر بازیکن در جام‌جهانی‌ یک مبلغی را روزانه به ملی‌پوشان پرداخت می‌کرد. وقتی در برزیل بودیم این مبلغ نزدیک به 13 هزار دلار شد ولی ما حتی یک ریال هم دریافت نکردیم‌؛ مثل خیلی از وعده‌های دیگری که رئیس‌جمهور قبلی و مسئولان دادند ولی عملی نکردند. فقط خواستند به بهانه پاداش از موفقیت رسیدن به جام جهانی، استفاده کنند و یک نمایشی داده باشند و سوژه رسانه‌ها شوند. در واقع همه چیز به اسم ما تمام شد و به کام این مسئولان. بحث من و دیگر بازیکنان بحث مادیات و پول نیست. همه ما از بی‌احترامی و توهینی که می‌شود، ناراحت هستیم. فکر می‌کنم الان دیگر وقت آن است که جلوی این بی‌احترامی‌ها بایستیم و اجازه ندهیم بیشتر از این، شخصیت‌مان پایمال شود.

اسدی، دبیر کل فدراسیون فوتبال از عملکرد کی‌روش راضی نیست. حرف‌های او باعث شده تا سرمربی تیم‌ ملی تصمیم به جدایی بگیرد. نظر اسدی دقیقاً عکس نظر مردم است. شما چه نظری دارید؟ آیا کی‌روش واقعاً کاری برای تیم‌ ملی نکرده است؟

کی نظر مردم برای مسئولان ورزش مهم بوده که اسدی بخواهد به نظر آنها احترام بگذارد؟ من نمی‌گویم با نظر مردم، سرمربی تیم‌ ملی را انتخاب کنند ولی آیا فکر کرده‌اند که دلیل این همه وفاق مردم و عده زیادی از اهالی فوتبال برای ماندن کی‌روش، چیست؟ یا اینکه مثل خیلی وقت‌های دیگر چشم‌هایشان را روی همه چیز می‌بندند و خودشان به تنهایی و با استانداردهای مدنظرشان تصمیم می‌گیرند. البته اینقدر که همه چیز در ورزش به هم ریخته، هرکسی می‌تواند حرف بزند، نظر بدهد و تصمیم بگیرد این اتفاق چیز عجیبی نمی‌تواند باشد.

جدایی کارلوس کی‌روش از تیم‌ ملی چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد؟

من فکر می‌کنم اولین و مهمترین پیامد آن از بین رفتن شخصیت تیمی و جایگاه تیم‌ ملی که در فوتبال‌ دنیا به‌دست ‌آورده‌ایم، خواهد بود. صدها پیامد دیگر هم دارد که اگر بگویم شاید یک کتابچه از آن درست شود.

فکر می‌کنید مسئولان متوجه این پیامدها نمی‌شوند؟

مشکل مسئولان ورزش ما این است که نمی‌دانند چه می‌خواهند و تکلیف‌شان با خودشان هم معلوم نیست، چون تصمیم‌گیرنده نیستند و در واقع نقش مجری را ایفا می‌کنند. به همین دلیل یک روز برانکو را اخراج می‌کنند و بعد تازه می‌فهمند چه‌کار کرده‌اند. بعد از آن هم دادکان را چون حرفش با آنها یکی نیست و زیر بار حرف زور نمی‌رود، برکنار می‌کنند. یک روز علی دایی را با یک باخت و بدون هیچ دلیل منطقی، برکنار می‌کنند و تازه بعدش می‌فهمند که تصمیم‌شان درست بوده یا نه. امروز هم نوبت کی‌روش است...

حرف خاصی مانده که بخواهید بگویید؟

من از آقایان یک درخواست می‌کنم. خواهش می‌کنم حرفم را بخوانند و فکر کنند. در حال حاضر با وضعیت کشور، گرانی‌ها و شرایط سخت زندگی برای قشر متوسط رو به پایین، شاید یکی از معدود دلخوشی‌های مردم که به اندازه انگشت‌های دست هم نیست، همین ورزش و به خصوص فوتبال باشد. مردم با این فشار و سختی که تحمل می‌کنند، شاید یک بازی خوب تیم‌ ملی حداقل برای مدتی کوتاه خوشحال‌شان کند و گرفتاری‌ها و بدبختی‌ها را از یادشان ببرد. پس از شما خواهش می‌کنم برای یک بار هم که شده، فقط یک بار به درخواست مردم گوش بدهید و بگذارید حالا که ملت حال‌شان با این تیم‌ ملی و مربی خوب است، اجازه دهند وضعیت تغییر نکند. نخواهید که مثل خیلی از وقت‌های دیگر در اوج امیدواری و خوشحالی مردم، حال‌شان را خراب کنید. آقای گودرزی و اسدی خطابم به شماست که مصمم هستید این تیم از هم پاشیده شود‌؛ اگر یک بار که هم شده می‌خواهید مردم و ما دوست‌تان داشته باشیم، کی‌روش را حفظ کنید و نگذارید این تیم از هم بپاشد. برای یک بار هم که شده باعث شوید که این مردم راضی باشند و بگذارید اسم‌‌تان به خوبی و نیکی در تاریخ فوتبال ماندگار شود.