گزارش خبرنگار متافوتبال از حماسه يكصدهزار نفری‌ / شادی‌ ظاهری‌، ضعف مديريت را پوشاند!

به گزارش متافوتبال، هفته گذشته حسین هدایتی در صفحه رسمی اینستاگرامش اعلام کرد که به عنوان یک هوادار پرسپولیس و برای عیدی دادن به تماشاگران سرخ‌دل، تمامی بلیط‌های مسابقه پرسپولیس و النصر عربستان را خریداری کرده است تا مردم بدون دغدغه خاصی به ورزشگاه بیایند.

این عیدی حسین هدایتی باعث شد تا تماشاگران نسبت به دیدار قبلی پرسپولیس در آسیا دو برابر شوند چرا که در دیدار با لخویا چیزی حدود 45 هزار تماشاگر به استادیوم آزادی آمده بودند اما در دیدار روز گذشته نه تنها یکصد هزار هوادار پرسپولیس به استادیوم آزادی آمدند بلکه حداقل 15 هزار نفر نیز پشت درهای بسته ماندند و نتوانستند وارد ورزشگاه شوند.

سیستم ضعیف حمل و نقل

قیاس فوتبال ایران با کشورهای مدرن اروپایی و حتی آسیایی کار درستی نیست اما برای پیشرفت در بخش سخت افزاری، حداقل می‌توان الگوسازی مناسبی را در نظر گرفت. اگر ورزشگاه آلیانز آره‌نا و نیوکمپ بارسلون را در نظر بگیرید، متوجه می‌شوید که تماشاگران به راحتی می‌توانند روی استفاده از مترو برای رفت و آمد به ورزشگاه حساب کنند اما در ورزشگاه آزادی، آخرین راه حل برای آمدن به استادیوم، سیستم حمل و نقل مترو است. ایستگاه آزادی که یکی از ایستگاه‌های مرتبط با متروی کرج است فاصله زیادی با استادیوم آزادی دارد و اگر تماشاگری بخواهد از مترو برای رفتن به ورزشگاه استفاده کند، پس از پیاده شدن از مترو باید حداقل 15 دقیقه پیاده‌روی را به جان بخرد و وارد ورزشگاه شود. ضمن اینکه مسیر تردد از مترو تا ورزشگاه از لحاظ امنیتی اصلا متاسب نیست.

تغییر مکان هندسی خیابان‌های منتهی به ورزشگاه آزادی در روز بازی‌های پرتماشاگر

واقعا باید از مسئولین فدراسیون فوتبال سوال کرد که بر چه مبنایی احساس کردند می‌توانند میزبانی جام ملت‌ها را از چنگ کشور امارات در بیاورند. آخرین باری که ورزشگاه آزادی یکصدهزار تماشاگر را برای یک بازی باشگاهی به خود دید، دیدار فینال جام حذفی سه فصل پیش پرسپولیس و سپاهان اصفهان بود که دقیقا اتفاقات مشابه با مسابقه دیشب رخ داده بود. نیروی انتظامی برای کنترل ترافیک منتهی به ورزشگاه، خروجی اتوبان حکیم از المپیک را مسدود کرده بود و اتومبیل‌هایی که از اتوبان حکیم به سمت ورزشگاه آمده بودند، قبل از رسیدن به خروجی غربی و شرقی ورزشگاه مجبور بودند به صورت اجباری، اولین دوربرگردان را دور بزنند و از استادیوم دور شوند و در هرجایی که می‌توانند پارک کنند و بقیه راه را با پای پیاده و بدون تاکسی و یا موتور به سمت ورزشگاه حرکت کنند. شاید و قطعا (!) چنین اتفاقی که تماشاگران مجبور هستند حداقل 10 کیلومتر را با پای پیاده و بدون هیچ امکاناتی به ورزشگاه بیایند متعلق به ورزشگاه آزادی باشد.

قیمت‌های نجومی تنقلات در ورزشگاه آزادی

کافی است فقط یک بار به استادیوم آزادی بیایید تا قیمت‌های آزاد شده‌ی پفک و آب و ساندیس و ساندویچ را با چشمان خود بببنید. قیمت‌ها قطعا با ارز آزاد و نه دولتی محاسبه شده‌اند. قیمت‌های ساندویچ با قیمت‌های لوکس‌ترین رستوران‌های تهران برابری می‌کند و قیمت آب معدنی سه برابر سوپر مارکت‌ها به تماشاگران حاضر در ورزشگاه فروخته می‌شود. اینکه هیچ گونه نظارتی از لحاظ بهداشتی و کنترل قیمت بر اینگونه اجناس در ورزشگاه آزادی صورت نمی‌گیرد جای تعجب دارد.

تتمه

دیروز بعد از مدت‌ها حماسه یکصدهزار نفری خلق شد و پرسپولیس تهران شاید در نبود این تعداد تماشاگران یکی از سخت ترین روزهای تاریخ باشگاهش را مقابل صدرنشین بلامنازع عربستان تجربه می‌کرد اما با حمایت این تماشاگران، بازیکنان حرفه‌ای النصر هم زمین‌گیر شدند اما باز هم مثل به جای حله مساله، صورت مساله را پاک کردند تا دیدار بعدی...!