آغاز ضیافت پاریس / تنیسورهای برتر جهان برای شرکت در «رولان‌گروس» راهی فرانسه می‌شوند

به گزارش سرویس «خارج از مستطیل سبز» متافوتبال و به نقل از روزنامه کلید، سرانجام انتظارها پایان رسید. موسم دومین گرنداسلم سال فرا رسید. تنیس اوپن فرانسه؛ رولان گروس. مسابقاتی حساس و مهم که از برجسته‌ترین رقابت‌های قهرمانی تنیس جهان و یکی از چهار رویداد بزرگ گرنداسلم به شمار می‌آید. البته رولان گروس مهمترین مسابقات دنیای تنیس در زمین‌های خاک رس هم است. در هر دو بخش زنان و مردان، برترین تنیس‌بازان دنیا حضور خواهند داشت و برای کسب این جام با هم به رقابت خواهند پرداخت. جامی که امروز آغاز می‌شود.

هر آن چه از رولان گروس باید بدانید

در حالی یک صد و چهاردمین دوره این مسابقات آغاز می‌شود که 124 سال از برگزاری اولین دوره آن می‌گذرد. اوپن فرانسه، مسابقاتی 2000 امتیازی است که در استادیوم رولان گروس در دو بخش مردان و زنان برگزار می‌شود. مبلغ کل جوایز آن هم 28,028,600 یورو (تقریبا معادل 101 میلیارد تومان) است که جایزه قهرمان در بخش انفرادی یک میلیون و 800 هزار یورو (تقریبا معادل 6 میلیارد و 500 میلیون تومان) خواهد بود.

گفتنی است نام این مسابقات یعنی «رولان گروس» برگرفته از خلبان مشهور فرانسوی در جنگ جهانی اول بوده، اولین شخصی که توانست از دریای مدیترانه به صورت هوایی عبور کند.

نادال بازمی‌گردد؟

مسابقات تنیس اوپن فرانسه در حالی آغاز می‌شود که رافائل نادال، «پادشاه زمین‌های خاک رس» نتایج بسیار ضعیفی در مسابقات اخیر به دست آورده است. این تنیسور مشهور اسپانیایی از ابتدای فصل میلادی عملکرد بسیار ضعیف و دور از انتظاری داشته و تا کنون هیچ جامی نتوانسته به دست آورد. همین نتایج ضعیف باعث شد تا نادال در ابتدای سال رتبه دوم را واگذار راجر فدرر کند و در رده سوم بایستد. این پایان کار نبود، نتایج ضعیف پی در پی و از دست دادن امتیاز‌های مهم باعث شده حالا نادال که زمانی قدرت شماره یک دنیای تنیس به حساب می‌آید، در رده هفتم جهان بایستد و برای اولین بار در چند سال اخیر میان سه تنیسور برتر جهان قرار نگرفته است.

نادال در 10 دوره قبلی اوپن فرانسه 9 بار قهرمانی این مسابقات را به دست آورده و به لطف همین رکورد درخشان به «پادشاه خاک رس» مشهور شده بود تا پیش از آغاز فصل، امید اول قهرمانی این دوره از رقابت‌ها نیز به حساب می‌آمد اما حالا برخی از کارشناسان معتقدند نادال تا نیمه نهایی هم به زحمت خواهد رسید.

نوواک جوکوویچ، تنیسور شماره یک جهان وضعیت متفاوتی دارد. تنیسور صربستانی که سال میلادی را با قهرمانی در اوپن استرالیا آغاز کرده، در کلکسیون رنگارنگ جام‌هایش، جای خالی جام رولان گروس به وضوح پیداست. جوکوویچ که دوبار نایب قهرمان این مسابقات شده، امیدوار است با توجه با عدم آمادگی نادال، به طلسم چند ساله‌اش پایان دهد و اولین جام فرانسه را با خود به خانه ببرد.

در طرفی دیگر راجر فدرر، تنیسور شماره 2 جهان و قهرمان اوپن فرانسه در سال 2009 به دنبال هجدهمین قهرمانی در شصت و دومین گرند اسلمی است که در آن شرکت می‌کند، هدفی سخت برای تنیسور سوئیسی و البته ممکن.

اندی ماری، تنیسور اسکاتلندی که موفق شده بالاتر از توماس بردیج، کی نیشیکوری و رافائل نادال در رتبه سوم جهان قرارگیرد در حالی پا به این رقابت‌ها می‌گذارد که در اوپن فرانسه تنها دو بار تا نیمه نهایی راه یافته اما با توجه به دو قهرمانی که در مونیخ و مادرید در هفته‌های‌ گذشته به دست آورده، یکی از امید‌های اول قهرمانی به حساب می‌آید.

یک داستان قدیمی؛ قهرمان اوپن استرالیا، قهرمان اوپن فرانسه هم می‌شود

این یک داستان قدیمی است که تنیسور زن و مردی که سال جدید را با پیروزی آغاز کنند و در اوپن استرالیا پیروز شوند، قهرمان اوپن فرانسه نیز می‌شوند. ولی این داستان معمولا پایانش درست از آب در نمی‌آید. آخرین تنیسور زنی که هم در استرالیا و هم در فرانسه قهرمان شد جنیفر کاپریاتی بود که در سال 2001 به این افتخار دست یافت. در بخش مردان وضعیت از این هم عجیب‌تر است، جیم کوریه در سال 1992 هر دو قهرمانی را به دست آورد.

البته این موضوع، اتفاق عجیبی نیست چرا که دلایل زیادی برای قهرمان‌های مختلف در این دو تورنومنت وجود دارد؛ از زمین مسابقات گرفته تا فشاری که بر بازیکنان وارد می‌شود در تمام این دو رقابت بزرگ با هم متفاوت است. پس اگر فکر می‌کنید جوکوویچ و ویلیامز (قهرمانان مسابقات اوپن ملبورن) در فرانسه جام قهرمانی را بالای سر می‌برند، بهتر است تجدید نظر کنید.

حداقل یک فرانسوی در نیمه‌نهایی حضور خواهد داشت

فرانسه تنیسور‌های با استعداد زیادی در اختیار دارد ولی رنکینگ آن‌ها کمی تعجب برانگیز است. با این که آن‌ها نسبت به اوایل فصل روند رو به رشدی داشتند و بعضا صعود 10 پله‌ای هم کردند با این حال همچنان نه تنها درمیان سه تنیسور برتر بلکه در میان 10 تنیس‌باز اول جهان نیز نیستند.

در حال حاضر گائل مونفیس در رتبه سیزدهم قرار دارد و بهترین تنیسور فرانسه به شمار می‌آید و در رده‌های بعدی جو-ویلفراید تسونگا در رده‌ چهاردم و ریچارد گسکه در رده بیستم قرار دارند.

در حالی که این تنیس‌بازان جزء با استعدادترین تنیسورهای جهان به شمار می‌آیند، اما چند وقتی است به دلایل مختلف از جمله مصدومیت و یا عدم کنترل خشونشان در جدول رنکینگ سقوط داشته‌اند اما این همه استعداد به مدت زیادی خاموش نخواهد ماند و بالاخره در این رقابت‌ها حداقل یکی از آن‌ها به اوج باز می‌گردد.

بد نیست بدانید  آخرین باری که هواداران فرانسوی تنیس، قهرمانی یک هموطن‌شان را در اوپن دیده‌اند،  سال‌ها می‌گذرد. یانیک نوا، آخرین تنیس‌باز فرانسوی‌ست که یک گرنداسلم را فتح کرده که برمی‌گردد به مسابقات اوپن فرانسه در سال 1983.

با میزبانی فرانسه و حمایت هم‌وطنان، یکی از این چهار تنیسور فرانسوی می‌تواند کشورش را خوشنود کند و حداقل به نیمه‌نهایی راه یابد 7ولی قهرمانی بسیار دور از ذهن به نظر می‌رسد.

ماریا شاراپووا یک پای فینال خواهد بود

برخی از تنیسورهای جهان هستند که در رقابت‌های اوپن فرانسه عملکرد بهتری نسبت به دیگر تورنومنت‌ها دارند. ماریا شاراپوای روسی یکی از همین بازیکنان است. او با داشتن دو قهرمانی در سال‌های 2012 و 2014 در فرانسه یکی از امید‌های اول قهرمانی به شمار می‌آید.

همانطور که گفته شد زمین رقابت‌های اوپن فرانسه از خاک رس است و این توصیفی است که ماریا شاراپووا، چند سال پیش از بازی روی اینگونه زمین ها به خبرنگاران ارائه کرد: «بازی کردن روی خاک رس کار بسیار سختی است. مثل این است که یک گاو بخواهد خود را روی یک سطح یخی نگه دارد.» جالب اینجاست که حالا شاراپوا خود را استاد این زمین‌ها می‌داند.

بد نیست بدانید تنیسور شماره 2 زنان در سه سال گذشته در فینال فرانسه حضور داشته و از سال 2010 تا الان تا پیش از مرحله نیمه‌نهایی حذف نشده است. پس با توجه به رسیدن به فینال در اوپن استرالیا، بعید نیست که این‌ بار هم یک پای فینال مسابقات پاریس باشد.