خسرو حيدری: پرسپوليسی‌ها تا مدت‌ها باور نمی‌كردند ما را برده‌اند / افت كردم چون مكمل خوبی نداشتم / هر توپی روی دروازه ما آمد گل شد / احترام آندو بايد حفظ شود

به گزارش متافوتبال، رفته رفته فصل پر فراز و نشیب برای استقلالی‌ها به پایان می‌رسد آن‌هم در شرایطی که این تیم در دو هفته پایانی باید مقابل دو رقیب سرخپوش به میدان برود بلکه شانس کسب سهمیه آسیا را به‌ دست بیاورد. تیمی که همه اذعان داشتند می‌تواند به راحتی آب خوردن قهرمان شود حالا باید منتظر اتفاقات باشد تا بلکه با آسیایی شدن پرونده این فصل را با خوشی ببندد. در آستانه این دو بازی فرصتی دست داد تا خبرورزشی با خسرو حیدری هافبک ملی‌پوش استقلال گفت‌وگوی مفصلی داشته باشد؛ بازیکنی که همچون سایر ستاره‌های استقلال انتقادات زیادی در طول فصل از عملکردش شد. خسرو هم به دفاع از خود برابر این انتقادات پرداخت و حرف‌های جالب توجهی زد.

از شرایط این روزهای استقلال شروع کنیم. چه نظری داری؟
شرایط استقلال را همه از نزدیک لمس کردند و می‌دانند چه حال و احوالی دارد. البته خدا را شکر برد برابر صبا کمی آرامش را به تیم برگرداند اما واقعیت این است که نتوانستیم انتظارات هواداران را برآورده کنیم و این هم بی‌دلیل نبود.

چطور؟
ما امسال تیم خوبی داشتیم با هزار مشکل غیر قابل پیش‌بینی (باخنده).

مثلاً چه مشکلاتی؟
برای اینکه بتوانی در فوتبال روزهای موفقی را تجربه کنی باید یک سری عنصر را کنار هم بگذاری و نتیجه بگیری. اگر یکی از عنصرها ناقص باشد باید قید موفقیت را بزنی چون نمی‌توانی یک تیم همدل و هدفمند برای قهرمانی داشته باشی. استقلال هم در نقل و انتقالات ابتدای فصل خوب بسته شد و همه پیش‌بینی می‌کردند به راحتی آب خوردن قهرمان شود. همین پیش‌بینی انتظارات هواداران را بالا برد و فشار روی دوش بازیکنان بیشتر شد اما هرچه به روزهای پایانی فصل نزدیک شدیم تیم خوب استقلال دستخوش تغییرات شد و ما نتوانستیم انتظارات را برآورده کنیم.

اما تغییرات زیاد هم چشمگیر نبود؟
اتفاقاً چشمگیر بود. ما در نیم‌فصل اول هافبکی مثل مهدی کریمیان را به خاطر مشکل سربازی از دست دادیم. مهدی شاید بازی‌هایش به چشم نمی‌آمد اما برای استقلال بازیکن مهمی بود بعد هم که آندو را از دست دادیم. من کاری به مشکلات پیش آمده بین دو طرف ندارم اما از دست دادن بازیکنی مثل تیموریان قطعاً عواقب زیادی می‌تواند داشته باشد. به این تغییرات مشکلات دیگر هم باید اضافه شود و بعد نتیجه‌‌گیری کرد که چرا استقلال به این حال و روز افتاد.

منظورت از مشکلات دیگر مسائل مالی است؟
استقلال و پرسپولیس سال‌‌هاست با بحران‌های مالی دست ‌و پنجه نرم می‌کنند و این اولین بار نیست که چنین شرایطی رقم خورده است. تنها تفاوت می‌تواند این باشد که اوضاع و احوال اقتصادی بازیکنان دچار تغییر شده و مسئله مالی در اولویت قرار گرفته و برای‌شان مهم شده است. دنبال بهانه‌تراشی نیستیم اما به‌هر‌حال پول که نباشد هزار و یک مشکل رقم می‌خورد ضمن اینکه سوای از مسائل مالی تیم با بحران‌ها و مشکلات دیگری هم روبه‌رو شد که کار را برای کادرفنی و بازیکنان سخت کرد از جمله مصدومیت‌ها، محرومیت‌ها و...

پس قبول داری که استقلال این فصل می‌توانست زودتر از انتظار قهرمان لیگ شود؟
توانایی این امر مهم را داشتیم و معتقدم می‌توانستیم بهتر هم نتیجه بگیریم اما مشکلات و بحران‌ها این اجازه را به ما نداد تا تنها شرمنده هواداران‌مان شویم. ما هم نیم‌فصل اول را هم نیم‌فصل دوم را خوب شروع کردیم تا روز بازی با نفت که استارت بدبیاری‌های ما زده شد. نمی‌دانم چه حکمتی بود با وجود بازی خوب مقابل نفت توپ‌های‌مان گل نشد تا بحران یقه استقلال را بگیرد و با چند نتیجه ناامید‌کننده از صدر جدول دور شویم.

به هرحال انتظار از استقلال این است که در چنین شرایطی گلیم خود را از آب بیرون بکشد؟
انتظار همیشه از استقلال بالا بوده به خصوص امسال که این انتظارات فراتر از توان تیم شد. همان‌طور که گفتم ما امسال تیم خوبی داشتیم. تیمی که توان قهرمانی را داشت اما واقعیت این بود که در این تیم خوب جنس‌مان جور نبود و همین واقعیت ما را در طول فصل آزار داد.

شفاف‌تر صحبت می‌کنی؟
در فوتبال امروز دنیا تیم‌هایی موفق هستند که در زوج‌سازی در پست‌های مختلف فوق‌‌العاده کار می‌کنند. مثال داخلی‌‌اش را می‌توان در ذوب‌آهن جستجو کرد تیمی که به نظر من یکی از بهترین تیم‌های لیگ ‌برتر بود که قاعده زوج‌سازی را با جذب مهره‌های مناسب رعایت کرد و ثمره‌‌اش را در نیم‌فصل دوم گرفت. خود من امسال در کنارم یک مکمل خوب نداشتم و خیلی اذیت شدم و این نشان می‌داد برخلاف تمام سال‌هایی که استقلال روی اوج بود ما امسال چوب عدم رعایت زوج‌سازی را خوردیم.

حالا که به عملکرد خودت اشاره کردی بسیاری اعتقاد دارند افت بازیکنی مثل خسرو حیدری هم در نتایج اخیر استقلال تأثیر مستقیم داشت.
فکر می‌کنید چرا در سال‌های گذشته عملکرد من به چشم می‌آمد؟

چرا؟
چون در آن سال‌ها بازیکنانی مثل مجتبی جباری، فابیو جان‌واریو و... بازی می‌کردند که انصافاً مکمل‌های بسیار خوبی بودند و نشان دادند زوج مناسبی هستند. فوتبال من طوری است که همواره برای تأثیرگذاری نیاز به یک زوج داشتم که این نقش را در این سال‌ها نفراتی مثل مجتبی، فابیو و حتی علی حمودی ایفا کردند اما امسال من اصلاً مکملی نداشتم که بخواهم با او بازی بگیر، بده را انجام بدهم. با این حال وقتی دیدم کسی نیست که با او کار ترکیبی بکنم دو برابر توان هر سال بازی کردم تا بتوانم باعث موفقیت استقلال شوم اما متأسفانه دوندگی‌هایم به چشم نیامد و همه شروع به انتقاد غیرمنصفانه کردند.

به ‌هر ‌حال وقتی نام خسرو حیدری می‌‌آید همه یاد سانترهای دقیق او با طعم گل می‌افتند؟
شاید همین‌طور باشد که شما می‌گویید اما همین امسال هم من بد کار نکردم و به عنوان پاسور 6 تا 7 گل ساختم و یک گل هم زدم در حالی که نقش من در تیم پاسوری نیست.

در حالی از نداشتن مکمل خوب گله می‌کنی که هر تیمی آرزوی داشتن بازیکنی مثل جاسم کرار را دارد!
من نگفتم جاسم کرار بازیکن بدی است. اتفاقاً جاسم علاوه بر اینکه بچه خوبی است پاسور خوبی هم هست با این تفاوت که او بیشتر دوست دارد حملات تیم را از عمق دفاع طراحی کند و کمتر به کناره‌ها توجه دارد. در این فصل اگر بازی‌های استقلال را بازبینی کنید به این واقعیت پنهان پی می‌برید و متوجه می‌شوید که من با دو برابر توان همیشگی‌ام دوندگی کردم تا توپ بگیرم، پاس بدهم و گل بسازم اما نداشتن یک مکمل خوب باعث شد این دوندگی‌ها هرز برود و کارم سخت‌تر شود. در نهایت هم طرفداران از من ناراضی باشند و انتقاد کنند.

منتقدان خسرو حیدری اعتقاد دارند که تو دیگر انگیزه چندانی نداری.
مگر می‌شود بازیکن تیم‌ملی باشی و پیراهن استقلال را بپوشی و انگیزه‌ای برای فوتبال و درخشش نداشته باشی؟! انتقاد خوب است اما به شرطی که منصفانه باشد نه اینکه تنها با هدف تخریب انجام شود. من در همین فصل که کم مشکل نداشتم تمام سعی خود را برای موفقیت استقلال کردم و علاوه بر پاس گل سعی کردم در گلزنی هم نقش داشته باشم اما متأسفانه تمام این تلاش‌ها در سایه نتایج بد تیم گم شد. متأسفانه بیشترین ضربه‌ای که استقلال در این فصل خورد از ضربات ایستگاهی رقبا خورد چون هر توپی روی دروازه ما آمد به تور دروازه چسبید و با این گل‌های بد کمر استقلال شکست. ما دو فصل پیش فکر می‌کنید چطوری قهرمان شدیم؟ یک گل می‌زدیم و به خوبی از اندوخته خوب محافظت می‌کردیم تا برنده از زمین بیرون بیاییم اما امسال نه. همان‌طور که آقای قلعه‌نویی گفت ما 13 بازی تلاش کردیم و از حریف جلو افتادیم اما در نهایت با خوردن گل‌های بچگانه یا باختیم یا مساوی کردیم.

یعنی مدافعان استقلال مقصر بودند؟
من کسی را متهم نمی‌کنم، تنها می‌گویم ساختار تدافعی تیم مشکل داشت که کارمان به این جا رسید.

در طول فصل انتقاد از ملی‌پوشان استقلال هم خیلی زیاد بود به خصوص از جانب کادرفنی؟
الان دوست ندارم به این مسائل ورود کنم چون وقتش نیست و مهم برای ما این است که در دو بازی باقی‌مانده نتایج لازم را بگیریم تا حداقل فصل را با کسب سهمیه آسیا تمام کرده و از شرمندگی طرفداران استقلال دربیاییم. البته خوب درک می‌کنم که چیزی نمی‌تواند جای خالی جام قهرمانی را برای آنها پر کند اما فکر می‌کنم کسب سهمیه آسیا مرهم خوبی برای زخم‌های این فصل باشد که بازی ما برابر صبا دوباره این امیدواری را زنده کرد.

اما شرایط جدول به گونه‌ای است که رسیدن به این هدف سخت به نظر می‌رسد.
استقلال نشان داده تیم روزهای سخت است و همواره از این شرایط سربلند بیرون می‌‌آید. نمونه‌‌اش برد برابر صبا بود. ما باید در تهران به راحتی امتیازات دیدار برابر پدیده را به حساب خود واریز می‌کردیم اما این کار را نکردیم و رفتیم کار سخت‌تر یعنی شکست صبا در قم را انجام دادیم. این عادت استقلال شده که همه چیز را سخت به ‌دست بیاورد و آسان از دست بدهد! (با خنده).

بردن تراکتورسازی و بعد پرسپولیس در دربی انصافاً کار سخت و دشواری است.
بله سخت است اما نشدنی نیست و مطمئن باشید استقلال در این دو بازی حیثیتی با تمام توان به میدان می‌رود که فصل را با خوشی به پایان ببرد.

اما خود تراکتور در کورس قهرمانی قرار دارد و برای امتیاز گرفتن به مصاف استقلال می‌آید.
قبول دارم اما تراکتور هم نشان داده تیم شکست‌ناپذیری نیست. آنها هم نقاط قوت و ضعفی دارند که با شناخت بهتر می‌توان شکست‌شان داد. تنها کافی است کمی تمرکز کنیم تا با آرامش لازم و بدون استرس به آنچه می‌خواهیم در این بازی برسیم.

در این سال‌ها جدال این دو تیم حساسیت‌های خاصی پیدا کرده که روی بازی تأثیر گذاشته است.
حساسیت‌ها زیاد شده اما دیدید که همواره جدال دو تیم جذاب از آب درآمده درست مثل دور رفت که ما مثل تمام 13 بازی که ناکام بودیم گل اول را زدیم و بعد دو گل بچگانه و بد خوردیم تا کار را برای خودمان دشوار کنیم. لطف خدا شامل حال‌مان شد و با گل امیرحسین بازنده از تبریز برنگشتیم. الان هم با وجود مشکلاتی که برای بازی برگشت داریم از جمله چند بازیکن در آستانه محرومیت هم‌قسم و هم‌دل شدیم که با جان و دل بازی کنیم تا تراکتور را ببریم.

حضور آندرانیک تیموریان در ترکیب تراکتور این حساسیت‌ها را بیشتر هم خواهد کرد.
آندو رفیق چندین و چند ساله من است و ما با هم در این فوتبال بزرگ شدیم. او در تمام روزهایی که پیراهن استقلال را پوشید برای موفقیت تیم تلاش خود را انجام داد و الان هم براساس یک تصمیم حرفه‌ای عضو تراکتورسازی است و ما باید احترام او را حفظ کنیم و قدر زحماتش را بدانیم. به نظرم حضور او نباید حساسیت درست کند چون استقلال با تیم تراکتورسازی بازی دارد نه با شخص آندرانیک تیموریان. من برای آندو هر جا که باشد آرزوی موفقیت دارم و از طرفداران استقلال هم درخواست می‌کنم با نهایت احترام و ادب از او استقبال و بابت تمام زحماتش قدردانی کنند.

بعد از جدال با تراکتورسازی باید به مصاف پرسپولیس هم بروید.
دربی پایتخت از آن دست بازی‌هایی است که جایگاه دو تیم در جدول تأثیری در سرنوشتش ندارد. آنها که این دربی را تجربه کرده‌اند به خوبی منظور من را درک می‌کنند و می‌دانند بردن این بازی از چه اهمیتی برای طرفداران برخوردار است به همین خاطر اعتقاد خودم این است برد استقلال در دربی می‌تواند تمام اشتباهات این فصل ما را جبران کند. متأسفانه دربی رفت هم در لیست همان 13بازی قرار گرفت که ما گل اول را زدیم اما بعد باختیم. شاید بد نباشد بدانید که خود پرسپولیسی‌ها هم تا مدت‌ها بعد از آن بازی باور نمی‌کردند که استقلال را برده باشند. حالا این فرصت نصیب‌مان شده که دربی برگشت را ببریم و همه چیز را جبران کنیم.

به‌هر‌حال روی کاغذ شانس برد استقلال بیشتر از پرسپولیس بحران‌زده است.
اصلاً این‌طور نیست. مگر در بازی رفت همین حرف‌ها را نمی‌زدند. دیدید که ظرف چند دقیقه ورق برگشت و پرسپولیس برد و استقلال باخت. ما الان هدف‌مان برد در دو بازی باقی‌مانده فصل برابر تراکتورسازی و پرسپولیس است. مطمئناً در این راه جان‌مان را هم می‌دهیم تا به هدف‌مان برسیم. امیدوارم این بار برخلاف بازی رفت 70 دقیقه برتری‌مان به 90 دقیقه برتری تبدیل شود و استقلال با پاس گل من دربی را ببرد.