اسدی، میرزابیگی را تایید نکرد / بازگشت با اقتدار عنایت بعد از چهار سال

به گزارش متافوتبال و به نقل از ایران ورزشی، چهارشنبه اعضای کمیته داوران تشکیل جلسه دادند و بعد از نشست چند ساعته در نهایت با رد نام حسن کامرانی فر، ابراهیم میرزابیگی را به‌عنوان گزینه به اسدی دبیرکل فدراسیون پیشنهاد دادند. با این پیشنهاد اعضای کمیته داوران همه میرزابیگی را جانشین عسگری در دپارتمان داوری قلمداد کردند اما اسدی دبیر کل فدراسیون با این پیشنهاد موافقت نکرد و از آنها خواست که با مسعود عنایت در این ارتباط صحبت کنند. گویا اسدی هم برای اینکه عنایت این پست را قبول کند خودش شخصا با او صحبت کرده و رییس سابق کمیته داوران هم پاسخ مثبت داده است، با این اوصاف عنایت را باید جانشین عسگری بدانیم مگر اینکه اتفاق تازه‌ای بیفتد.
مسعود عنایت رییس سابق کمیته داوران تا دیروز در مالزی به سر می‌برد و امروز به ایران بازگشته و در اولین فرصت به دفتر اسدی می‌رود تا درباره ریاست دپارتمان داوری با او گفت‌وگو کند. پیش از این هم بارها به عنایت این پیشنهاد شده بود اما به دلیل اینکه او قبلا نفر اول کمیته داوران بود و حالا یک پله پایین‌تر از اصفهانیان است، نمی پذیرفت که به دپارتمان بیاید اما در حال حاضر یک دلیل بزرگ پشت این ماجرا است که عنایت را ترغیب به پذیرفتن این پست می‌کند. حضور عنایت در دپارتمان داوری او را می‌تواند به کرسی آسیایی نزدیک کند و این مساله افتخار بزرگی برای او و ایران خواهد بود پس عنایت برای گرفتن این کرسی هم که شده امروز بعید است که دست رد به سینه اسدی بزند و پست ریاست دپارتمان داوری را نپذیرد.
به چهار سال قبل برگردیم به زمانی که اتفاقات یک بازی عنایت را از ریاست کمیته داوران دور کرد. بازی مس و ذوب و اشتباه داور آن بازی باعث بالا رفتن سر و صداهای زیادی در فوتبال شد و تاج که از این اتفاق ناراحت بود شرایط رفتن عنایت را مهیا کرد. بعد از این حادثه چون رییس کمیته داوران باید عضو هیات رییسه فدراسیون باشد، خود تاج به طور موقت رییس کمیته داوران شدو حسین عسگری که تا آن روز منتقد سرسخت عنایت بود به دپارتمان داوری آمد، بعد از چند وقت با انتخابات مجمع و رای آوردن اصفهانیان، داور خوشنام زنجانی رییس کمیته داوران شد اما نکته قابل توجه اینکه اصفهانیان و عسگری هیچ گاه در کنار هم نتوانستند کار کنند و کلید اتفاقات و اختلافات بین این دو نفر را گرفتن کلید اتاق عسگری توسط اصفهانیان زد! بعد از این ماجرا بارها این دو نفر با هم اختلاف پیدا کردند و در نهایت دود اختلاف این دو رییس به چشم جامعه داوری رفت. رفته رفته اصفهانیان و عسگری اصل ماجرا را رها کرده و برای اینکه یکدیگر را بکوبند از طرق مختلف وارد عمل شدند. جالب اینکه عسگری تعدادی داور را برای شرکت در کلاس‌های توجیهی داوری دعوت می‌کرد اما اصفهانیان با یک تماس تلفنی از آنها می‌خواست که در این کلاس‌ها شرکت نکنند و بعد از این در زنجان به صورت اختصاصی از آنها تست می‌گرفت. عسگری فلان داور را برای بازی تراکتورسازی انتخاب می‌کرد بعد که اصفهانیان متوجه می‌شد با یک تماس تلفنی ابلاغ آن داور را کنسل کرده و از داور دیگری می‌خواست برای قضاوت به تبریز برود! این لج و لجبازی‌ها آنقدر ادامه داشت تا اینکه در بازی آخر لیگ با اشتباه فغانی و سروصدایی که در تبریز به‌پا شد مسوولان کمیته داوران، عسگری را از دپارتمان اخراج کردند. صندلی خالی آقای رییس وسوسه‌ای برای آنهایی شد که احساس می‌کردند ریاست حق آنها است. از فردای آن روز گزینه‌های جانشینی عسگری دست به کار شدند و بیش از همه در این راه کامرانی فر تلاش کرد. اما با گذشت زمان داوران طراز اول نسبت به آمدن کامرانی‌فر واکنش نشان داده و اعلام کردند در صورت ریاست کامرانی‌فر داوری نمی‌کنند. البته اعضای کمیته داوران هم میل و رغبتی به آمدن او نداشتند. چهارشنبه و با جلسه‌ای که اعضای کمیته داوران داشتند در نهایت ابراهیم میرزابیگی را به اسدی پیشنهاد دادند اما از قرار معلوم با این گزینه پیشنهادی اسدی موافقت نکرده و خواهان حضور عنایت در کمیته داوران شده است. عنایت هم با پیشنهاد اسدی موافقت کرده و به احتمال زیاد امروز در دفتر آقای رییس این مساله نهایی می‌شود.
امروز و بعد از گذشت 4 سال به احتمال زیاد حکم عنایت را برای حضور مجدد در کمیته داوران می‌زنندو این مساله می‌تواند برای عنایت یک پیروزی قلمداد شود. چهار سال پیش که با هر اشتباه داوری انگشت انتقادات به طرف عنایت نشانه می‌رفت و همه او را مقصر اصلی جلوه می‌دادند، نمی‌دانستند که بیرون گود نشستن و دستور دادن آسان است اما وقتی وارد تشکیلات داوری می‌شوی و به‌عنوان نفر اول باید تصمیم بگیری کار سخت است و یک روز می‌شود که مثل عنایت تمام کاسه و کوزه‌ها را سر تو می‌شکنند! زمانی که شرایط برای رفتن عنایت مهیا شده بود افرادی که برای پست او نقشه کشیده بودند از چند داور طراز اول خواستند که علیه او مصاحبه کنند و ناکامی‌های خودشان را به حساب او بگذارند که این طرح هم جواب داد. عنایت رفت ولی در سال‌هایی که او نبود چه شد؟ آقایان چه گلی به سر داوری زدند؟ چند داور به داوری اضافه شدند؟ بر سر لیست بین‌المللی داوری چه آمد؟ چند سهمیه الیت را از دست دادیم؟ چند داور طراز اول از جامعه داوری به دلایل مختلف خداحافظی کردند؟ اصلا داورانی که ناکامی‌های‌شان را به ریاست عنایت ربط می‌داند به کجا رسیدند؟ داوری از نظر سطح کیفی به کجا رسید؟ اینها همه سوالات بی‌جوابی است که کسی برای آنها پاسخ درستی ندارد. پیشنهاد اسدی برای بازگشت عنایت را باید به فال نیک گرفت. عنایت نشان داده داوری و درد‌هایش را به خوبی می‌شناسد و برای رفع مشکلاتش برنامه دارد. امروز بعد از چهار سال عنایت بازگشت باشکوهی را خواهد داشت.