گردان: کی‌روش هنوز هم از من دلخوری دارد به همين دليل دعوتم نمی‌كند

به گزارش متافوتبال، شهاب گردان برای لیگ پانزدهم سنگربان شماره یک سپاهان خواهد بود و رقیب باتجربه او یعنی رحمان احمدی در لیست جدید فرکی حضور ندارد. به همین بهانه خبرورزشی با شهاب مصاحبه ای ترتیب داده است:

در 7 هفته پایانی لیگ که سپاهان تمام این بازی‌ها را برنده شد، شما دروازه‌بان بودی؟
بله.

شاید همین عملکرد تو باعث شده کادر فنی سپاهان تصمیم بگیرد به سیستم چرخشی بازی دادن تو و رحمان احمدی پایان بدهد.
من کارم را انجام دادم. مسلماً رحمان هم دروازه‌بان باتجربه و خوبی است. آقای فرکی همواره تأکید داشت کسی که آماده‌تر و مطمئن‌تر باشد، بازی می‌دهد و هر دوی ما تقریباً اندازه هم بازی کردیم و حاصل عملکردمان به دلیل قهرمانی سپاهان مفید قلمداد می‌شود.

می‌دانستی رحمان از سپاهان جدا می‌شود؟
بعد از لیگ به مازندران سفر کردم و هنوز هم به اصفهان برنگشته‌ام.

از جدایی او خوشحال می‌شوی؟
هرگز! شاید این اتفاق برای من بیفتد، کمااینکه در گذشته افتاده است. فوتبال برد و باخت دارد و جدا از حساسیت‌ها، محلی است برای گسترش رفاقت.

تو تا پایان لیگ پانزدهم با این باشگاه قرارداد داری؟
پارسال موقع تنظیم قرارداد توافق کردیم دو ساله امضا کنیم بنابراین من بازیکن سپاهان به شمار می‌روم.

می‌دانی چرا به تیم ملی دعوت نمی‌شوی؟
سه سال قبل یکی از نزدیکانم در بیمارستان بستری بود و برای یک اردوی تیم ملی درخواست مرخصی کردم و از شرکت در آن اردو معذرت خواستم اما سوءتفاهم ایجاد شد. برای رفع این سوءظن مدارک پزشکی مستند و مهر شده را به فدراسیون بردم ولی گویا برای آقای کروش حرکت من ناراحت‌کننده بود و هنوز هم از من دلخوری دارد چنانچه در 3 سال گذشته هر قدر هم عملکرد خوبی داشتم، دیده نشدم. شاید هم دیده شدم ولی شرایط فنی ملاک نبود و فکر می‌کنند من از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده‌ام آن هم در روزهایی که مهدی رحمتی در تیم ملی نبود و شانس زیادی برای شماره یک شدن داشتم. نمی‌گویم تصمیم من درست یا غلط بوده اما آن روز فکر کردم اگر شخصی که یک عمر زحمت مرا کشیده در بیمارستان رها و به تهران سفر کنم، بی‌معرفتی کرده‌ام.

کروش ثابت کرده سر یک موضوع اگر موضع بگیرد، رأی خودش را عوض نمی‌کند و احتمالاً تو هم به سرنوشت رحمتی و عقیلی و حتی علی کریمی دچار شدی.
چه بگویم! من تلاش می‌کنم برای تیمم مؤثر باشم. مسلماً دوست دارم پیراهن تیم ملی را برتن کنم. امیدوارم آقای کروش گاهی خودش را جای بازیکن بگذارد، بالاخره یکسری اتفاقات در زندگی آدم‌ها رخ می‌دهد و جدا از این مسائل همه دچار اشتباه می‌شوند و اگر دوستی و گذشت نباشد که کام آدم همیشه تلخ می‌ماند.