سوال روز | چرا استقلال می‌تواند بازیکن بگیرد و پرسپولیس نمی‌تواند؟

به گزارش متافوتبال و به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین؛ بهرام افشارزاده مدیرعامل استقلال که آشنایی زیادی با فوتبال ندارد و ترجیح می دهد کار را به کاردان بسپارد. با حضور نظری جویباری و بهرام امیری به عنوان مسوولان نقل و انتقالات استقلال، این باشگاه توانسته در راه هموارتری قرار بگیرد و تا اینجا جزو موفق ترین تیم ها در جذب بازیکنان باشد. آنها مهدی رحمتی را جذب کردند. توانستند جابر انصاری، میثم مجیدی و امین حاج محمدی را حفظ کنند. همچنین استقلال در حفظ بازیکنان کلیدی خود هم موفق بوده است اما در مقابل پرسپولیس همچنین به روزهای بدش در نقل و انتقالات ادامه می دهد. آنها به احتمال فراوان امید عالیشاه و مهدی طارمی را از دست می دهند. مهدی نوری، اومانیا، علی عسگری، صادقیان و... از جمله بازیکنانی هستند که یا رفته اند یا باشگاه به آنها نیازی نداشته است. در مقابل تنها رامین رضائیان و کمال کامیانی نیا جذب شده اند. مشکلات این باشگاه در نقل و انتقالات هر روز بیشتر می شود و به نظر می رسد این مسئله دقیقا به وجود عدم تخصص در جذب بازیکنان مربوط می شوند.
علی فتح الله زاده مدیرعامل سابق استقلال در سال هایی که در مدیریت این باشگاه بود با حضور نیروهایی چون علی امیری، نظری جویباری و بهرام امیری توانست استقلال را برای چنین روزهای دشواری آماده کند. هر یک از این سه نفر حالا متخصص های نقل و انتقالات هستند و اگر بازیکنی روبرویشان بنشیند، به احتمال زیاد جواب «نه» نمی دهد. آنها در این سال ها به هر منفعتی از جمله مشهور شهر و ارتباط برقرار کردن با بازیکنان رسیده اند و یک برند به حساب می آیند. اما در پرسپولیس بعد از دوره عابدینی معمولا چنین مشکلی وجود داشته است. همیشه این باشگاه از طریق شخص مدیرعامل مذاکرات خود را با بازیکنان انجام داده و سابقه اش در این زمینه درخشان نیست. به عنوان مثال رویانیان که قلق جذب بازیکن را بلد نبود، در یک فصل قیمت بازیکنان را به قدری بالا برد که صدای همه بلند شد. او دوست داشت با هر بازیکنی که دیدار می کند، قرارداد ببندد و حاصل چنین تفکری به فوتبال ایران ضربه زد.
حالا طاهری هم به عنوان مدیر عامل جدید پرسپولیس و فردی که مثل گودرزی وزیر ورزش سفت و سخت است، مستقیما کار مذاکرات را به عهده دارد و با سیاستی که در پیش گرفته، همچنان ستاره ها را از تیم ملی دور می کند. او با هر بازیکنی که مذاکره می کند می گوید: «به این قیمت نمی ارزد.» او گویا راه چانه زدن را بلد نیست، برعکس جویباری و امیری در استقلال که به سادگی می توانند سر رقم با بازیکنان به توافق برسند.