صحبت‌های تند صمد نیکخواه‌‌بهرامی عليه كامرانی: مصاحبه مهدی سراسر كذب است / اين حرف‌ها برای خودش بد است

به گزارش « سرویس خارج از مستطیل سبز ـ متافوتبال، کاپیتان تیم‌ملی کشورمان که مثل سایر بسکتبالیست‌های ایران یکی از آرزوهایش بازی کردن در حرفه‌ای‌ترین لیگ دنیا یعنی NBA‌ است، امسال با حضور در کمپ تمرینی تیم دالاس ماوریکس به رویای خود نزدیک شد اما شرایط سنی او اجازه ریسک را به «آقا صمد» بسکتبال ایران نمی‌داد. درنهایت او تصمیم گرفت بعد از یک فصل بازی در ایران بار دیگر به لیگ چین بازگردد. در ادامه گفت‌و‌گوی «شهروند» با صمد نیکخواه‌بهرامی درباره شرایط خودش،‌ انتخاب سرمربی جدید تیم‌ملی و همچنین شانس ایران برای کسب سهمیه المپیک را می‌خوانید:

‌ حدود یک ماه در کمپ تمرینی تیم دالاس بودی. از شرایط خودت در آن‌جا بگو.
واقعا تجربه فوق‌العاده‌ای بود. به جز من ٢٤بازیکن دیگر که حدود ١٥ نفر آنها تجربه بازی در NBA‌ را هم داشتند،‌ در این کمپ تمرینی شرکت کرده بودند. درنهایت بعد از گذشت یکماه ٣ نفر از آن ٢٥نفر انتخاب شدند و گفتند در تمرینات باقی بمانند که من هم یکی از آنها بودم اما تصمیم گرفتم که ریسک نکنم و به تهران برگردم.

‌ ‌ چه شد که حضور در لیگ چین را به NBA‌ ترجیح دادی؟
قبل از این‌که به آمریکا بروم،‌ پیشنهاد خوبی از چین به‌دست من رسیده بود. وقتی دور اول تمرینات ما آن‌جا تمام شد، به مدیران باشگاه دالاس گفتم که می‌مانم اما قرارداد چه می‌شود که جواب مشخصی به من ندادند. البته هرچه باشد،‌ آن‌جا NBA بود و آرزوی هر بازیکنی است که آن‌جا بازی کند. مسئولان دالاس هنوز به مرحله عقد قرارداد با بازیکنان جدید نرسیده بودند. من هم گفتم که با این شرایط به ایران برمی‌گردم. وقتی هم که به تهران برگشتم،‌ به پیشنهاد چینی پاسخ مثبت دادم.

‌ بهتر نبود که مدتی دیگر صبر می‌کردی؟
شرایط سنی من طوری است که نمی‌توانستم ریسک کنم. آنها در لیست‌ خود اسم مرا قرار داده بودند اما وقتی می‌دیدم که برای قرارداد خیلی جدی نیستند،‌ حس می‌کردم که این روند به عقد قرارداد ختم نمی‌شود. من ‌سال گذشته نیز به خاطر برخی مسائل قراردادم با یکی از باشگاه‌های چین را از دست دادم و امسال نمی‌خواستم این اتفاق رخ دهد. مسئولان دالاس به من می‌گفتند که اگر یک بازیکن ٢٥ ساله بودی، همین حالا قراردادت را امضا می‌کردیم اما برای یک بازیکن ٣٢ ساله که نمی‌تواند خیلی آینده‌ای داشته باشد، نمی‌توانیم پول زیادی خرج کنیم.

‌ فکر نمی‌کنی در آینده حسرت حضور در NBA‌ را بخوری؟
متاسفانه وقتی من جوانتر بودم،‌ اصلا دیده نمی‌شدم. شرایط فیزیکی من هم طوری نبود که بتوانم به راحتی در چشم باشم. مثلا حامد حدادی قدش بلند بود و توانست به NBA‌ برود. الان چند سالی است که شرایط بسکتبال ایران فرق کرده و وقتی آمریکا رفتم،‌ تمام مربیانشان مرا به اسم می‌شناختند. از شانس بد من ٣ روز قبل از جام‌جهانی ٢٠١٠ مصدوم شدم. ما در اولین دیدار با آمریکا بازی کردیم که غایب بودم. شاید اگر در آن دیدار بازی می‌کردم، دیده می‌شدم و می‌توانستم به NBA بروم.

‌ ‌ چند سالی است که بازیکنان ایرانی به لیگ چین می‌روند. به نظرت این اتفاق به بسکتبال ایران کمک می‌کند؟
لیگ چین از روی NBA کپی‌برداری شده و باشگاه‌هایی که در این لیگ حضور دارند،‌ به تعهدات خود عمل می‌کنند. بازیکنان خارجی خوبی جذب این لیگ شده‌اند که این امر باعث پیشرفت ایرانی‌ها می‌شوند.

‌ ‌ بعد از مدت‌ها انتظار «دیرک بائرمن» به‌عنوان سرمربی تیم‌ملی شناخته شد که قبل از ترک ایران جلسه‌ای را هم با تو و حدادی برگزار کرد.
خوشحالم که بسکتبال ایران از این بلاتکلیفی خارج شد. در جلسه‌ای که داشتیم، خیلی در مسائل ریز نشدیم اما به نظرم مربی باشخصیتی است و کارنامه خوبی هم دارد. او چه در رده ملی و چه باشگاهی در سطح بالا سرمربیگری کرده و چیزی هم که من دیدم،‌ حداقل از نظر اخلاقی و رفتاری کاملا قابل قبول است.

‌ ‌ تیم‌ملی باید تا نزدیک به ٢ ماه دیگر در رقابت‌های قهرمانی آسیا که حکم انتخابی المپیک را هم دارد،‌ شرکت کند اما شنیده می‌شود جو خوبی در میان بازیکنان تیم‌ملی حاکم نیست. این موضوع صحت دارد؟
دوست ندارم زیاد درباره تیم‌ملی حرف بزنم و فعلا می‌خواهم دراین‌باره سکوت کنم. البته امیدوارم که بهترین نتیجه‌ ممکن   را بگیریم و برای دومین‌بار این نسل از بسکتبال به المپیک برسد.

‌ حامد حدادی اعلام کرده بعد از این رقابت‌ها از تیم‌ملی خداحافظی می‌کند،‌ آیا تو هم‌چنین قصدی داری؟
هر کسی می‌تواند درباره آینده خودش تصمیم بگیرد اما من نه تا به حال درباره خداحافظی حرف زدم و نه فعلا چنین قصدی دارم.

‌ اخیرا مهدی کامرانی مصاحبه تندی علیه مدیران فدراسیون بسکتبال و برخی بازیکنان تیم‌ملی انجام داده بود که به نظر تو را هم شدیدا ناراحت کرده است...
وقتی در آمریکا بودم،‌ مصاحبه مهدی را خواندم و اصلا باورم نمی‌شد که او این حرف‌ها را زده باشد. به محض این‌که به ایران رسیدم چون از صحبت‌های او عصبانی بودم،‌ مصاحبه تندی علیه او کردم اما بعد از آن با خود کامرانی حرف زدم. مهدی گفت که هدفش چیز دیگری بوده و خودش به خیلی از این حرف‌هایی که زده، اعتقاد ندارد. من ١٠‌سال با مهدی همبازی بودم و نمی‌توانم قبول کنم که او این حرف‌ها را زده است. به نظرم برای خودش هم خوب نبود چون هیچ‌کدام از حرف‌هایی که زده بود،‌ واقعی نبود و شاید از روی عصبانیت اینطور حرف زده است.

‌ شنیده می‌شود به خاطر حرف‌های تند کامرانی قرار است او را از تیم‌ملی کنار بگذارند؟
اصلا چنین قراری گذاشته نشده است. کامرانی بهترین گارد راس ایران است و هم تیم‌ملی به او احتیاج دارد و هم خودش می‌تواند چند‌سال دیگر بازی کند. مشکل مهدی نفرات دیگری هستند که امیدوارم مشکلش را با آنها هم حل کند.