مهدوی: آمریکایی‌ها با تمام توان‌شان تلاش می‌کنند که ایران صعود کند!

به گزارش « سرویس خارج از مستطیل سبز » متافوتبال، مهدی مهدوی پاسور دوم تیم‌ملی معتقد است دو بازی آخر، سختی خودش را دارد چرا که روسیه برای مجوز ماندن در سید یک لیگ جهانی، برد می‌خواهد. ایران هم برای صعود، بازی می‌کند. صعودی که اگر هم اتفاق نیفتد، به قول مهدوی حداقل با حذف روسیه، آسانی گروه سال آینده را تضمین می‌کند.

* بازی با روسیه را چطور می‌بینید؟

باخت بازی دوم به لهستان کمی کار را سخت کرده و البته حساس. ما فرداشب و شنبه‌شب جایی برای اشتباه نداریم. البته ما تا اینجا هم کار بزرگی کرده‌ایم. از طرف دیگر روسیه هم می‌خواهد در سید یک لیگ جهانی بماند. امیدوارم که با قدمی بزرگ به دور نهایی برسیم و بتوانیم جشن خوبی شنبه‌شب بگیریم.

* با گرهی که به گروه افتاده، کار خیلی، خیلی سختی دارید؟

خیلی سخت است. یک‌جورهایی کارمان به نتیجه بازی آمریکا با لهستان گره خورده است. البته آمریکا که تا اینجا امتیاز خوبی گرفته، به طور حتم در لهستان بازی خیلی خوبی انجام می‌دهد چرا که خیالش راحت است. برد آمریکا جواز صعود ما را صادر می‌کند. البته ما هم باید روسیه را ببریم. هرچند آمریکایی‌ها که در تهران بودند، می‌گفتند دوست دارند ایران به جای لهستان صعود کند. آنها تمام تلاش شان را برای صعود ایران می کنند.بنابراین ما با دو برد مقابل روسیه می‌توانیم بالا برویم.

* روسیه هم کارش راحت نیست؟

سختی فقط برای ما نیست. روسیه هم کارش سخت است. آن هم در گروهی خیلی سخت. این تیم نمی‌خواهد شانس ماندن در سید یک را از دست بدهد. با همه این حرف‌ها باید ببینیم چه اتفاقاتی فرداشب و شنبه در بازی می‌افتد. همه امید ما به دعای مردم و شانس است. امیدوارم با دو برد و صعود، جواب زحمات‌مان را بگیریم.

*اگر تیم برنده شود اما صعود نکند چه؟

ما که تصمیم گرفته‌ایم ببریم. حتی اگر هم به مرحله نهایی صعود نکنیم، هدف ما برد دو بازی با روسیه است. می‌خواهیم با حذف روسیه تا سال آینده در لیگ جهانی، گروه راحت‌تری داشته باشیم. اگر استرالیا در سید یک بماند، ما سال آینده گروهی به مراتب آسان‌تر داریم اما با ماندگاری روسیه، کار سخت‌تر می‌شود. هرچند ممکن است یک تیم این‌طرف و آن‌طرف شود. ما دوست داریم استرالیا بماند.

*برای دو بازی آخر خوب ریکاوری کرده‌اید؟

ریکاوری کرده‌ایم اما هنوز خسته‌ایم. هرقدر بگویم، کم است. در این دو روز فقط می‌خوابیم. والیبال واقعاً ما را پیر کرد. پیر شده‌ایم. باورتان نمی‌شود اما بازی اول را که بردیم، هرکدام از بچه‌ها چهار، پنج سال پیر شدند. آن هم به خاطر فشار زیاد، توقع برد و استرس.

* انگار باخت برای مردم ترس‌آور شده است.

بعد از باخت بازی دوم به لهستان، همه می‌پرسیدند چرا باختید؟ همه فقط همین سؤال را می‌پرسیدند. در حالی که تا قبل از این، ما با هند و پاکستان که بازی می‌کردیم و می‌بردیم، جشن می‌گرفتیم. در AVC کاپ آسیا همین تیم‌ها را بردیم و همه عشق کردند اما حالا خیلی جالب است که با قهرمان جهان بازی می‌کنیم و می‌بازیم، بعد همه ناراحت می‌شوند؛ تیمی که خیلی خوب بازی می‌کرد. خوب است که همه والیبال‌دوست شده‌اند اما مردم باید کمی شرایط ما را هم درک کنند. آنها باید بدانند قرار نیست در بازی‌های با این سطح همیشه برنده باشیم. بازی اول را هم ما پنج‌سته بردیم و با اختلاف دو امتیاز. سال‌های قبل هم اگر تیم‌های بزرگ را بردیم، با اختلاف کم بردیم. همه این مسائل بستگی به روز دارد. یک روز خیلی آماده‌ای و مقابل حریف کم‌اشتباه بازی می‌کنی اما عکس این قضیه هم هست چرا که اختلاف زیادی بین تیم‌ها نیست.