تحلیل روز | قهرمانی فرانسه و واقعیت‌های والیبال ایران / تفکرات باید تغییر کند

مرحله نهایی رقابتهای لیگ جهانی والیبال در سال ۲۰۱۵ با اتفاقات شگفت‌انگیزی همراه شد. اتفاقاتی که در نهایت به قهرمانی فرانسه انجامید. تیمی یکدست و چغر. خروس‌ها در سطح یک لیگ جهانی جایی در بین هشت تیم برتر نداشتند اما در سطح دو فوق‌العاده ظاهر شدند. آنها همه تیم‌ها را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشتند، حتی به بلغارستان، میزبان مرحله نهایی سطح دو و آرژانتین تحت هدایت خولیو ولاسکو هم رحم نکردند و با اقتدار راهی مرحله نهایی مسابقات امسال شدند.

حضور فرانسه در ریودوژانیرو با تبلیغات آنچنانی همراه نشد. خبرها حول و حوش برزیل، میزبان این مرحله، آمریکا مدافع قهرمانی و لهستان قهرمان سال ۲۰۱۴ جهان می‌چرخید. همه از این سه تیم به عنوان شانس‌های قهرمانی صحبت می‌کردند. ایتالیا که چهار بازیکن اصلی خود را به خاطر بی انضباطی کنار گذاشته بود و صربستان، تیم پرنوسان دور گروهی در معادلات قهرمانی جایی نداشتند و فرانسه هم به خاطر دور بودن از سطح یک، روی کاغذ شانس چندانی نداشت.

شروع مرحله نهایی با شوک فرانسه به برزیل همراه شد. این تیم اگرچه در ادامه برابر آمریکا شکست خورد و با امتیازشماری به مرحله نیمه نهایی راه یافت اما هرگز دچار نوسان نشد و راه خود را ادامه داد تا در ادامه با غلبه بر لهستان و صربستان جام قهرمانی را بالای سر ببرد.

خروس‌ها به لحاظ انگیزشی در سطحی قرار گرفته بودند که حضور در مرحله نهایی برای‌شان راضی کننده نبود و با یک باخت هم رویای خود را پایان یافته تلقی نکردند بلکه با انگیزه‌تر و مستحکم‌تر از قبل به راه خود ادامه دادند و در نهایت هم با شایستگی قهرمانی لیگ جهانی را جشن گرفتند.

قهرمانی تیم ملی فرانسه در این دوره از مسابقات به طور حتم درس بزرگی برای همه تیم‌ها خواهد بود. خولیو ولاسکو بعد از شکست آرژانتین برابر فرانسه در مرحله نهایی سطح دو در بلغارستان عنوان کرده بود که فرانسه به آنها درس والیبال داده بود و باید دید آیا کادر فنی و بازیکنان کشورمان هم این باور را خواهند داشت که از اتفاقات لیگ ۲۰۱۵ درس گرفته‌اند؟

تیم ملی ایران بعد از دو برد متوالی در خاک روسیه و دو پیروزی غرور آفرین مقابل آمریکا در تهران شرایط خوبی را پیش روی خود می‌دید تا زمینه‌های صعود به مرحله نهایی را فراهم کند اما شکست برابر لهستان در سرنوشت سازترین مسابقه باعث شد عملا رویای والیبال‌دوستان برای حضور تیم ملی در مرحله نهایی رنگ ببازد.

بعد از آن باخت بار دیگر حرف‌های تکراری به میان آمد که ایران هنوز تجربه لازم را در این مسابقات ندارد و برد و باخت‌ها در والیبال امری عادی است. در حالی که پیش‌تر همه از هدفگذاری ایران برای حضور روی سکوی لیگ جهانی سخن می‌گفتند و با غلبه بر لهستان در نخستین بازی روی ابرها سیر می‌کردند. چگونه است که بهنگام بردها برابر تیم های مطرح جهان، ایران تیمی حرفه‌ای و در سطح اول دنیاست اما بعد از هر شکستی تیمی تازه وارد، کم تجربه و ... خواهد شد؟

به هر تقدیر این مسابقات به پایان رسید و فرانسه درس بزرگی به همه داد. اینکه ثبات در روند نتیجه‌گیری شرط اصلی برای رسیدن به هدف نهایی خواهد بود. اینکه هرگز با چند برد نباید به آسمان پرواز کرد و اینکه با یک باخت همه چیز تمام شده نخواهد بود. و البته درس بزرگ خروس‌ها برای والیبال ایران هم پایان دادن به روند حرکتی سینوسی است.

المییک هدف اصلی والیبال ایران است و حضور در آن رویایی دست یافتنی. اما اگر قرار است همچنان تفکرات تغییر نکند و روند گذشته ادامه پیدا کند باز هم باید منتظر ماند در آخرین لحظات با دستان خود بلیت المپیک را پس بفرستیم مگر اینکه یک بار برای همیشه به ثبات در نتیجه گیری برسیم.