امیرحسین اصلانیان: پرسپولیس یک تیم متوسط بسته است / وضعيت سرخپوشان اصلا جالب نيست

به گزارش متافوتبال، امیرحسین اصلانیان، بازیکن سابق پرسپولیس این روزها با چند نفر از پیشکسوتان این تیم مشغول تاسیس یک آکادمی‌مجلل ورزشی در متل قو است. به همین بهانه با او همکلام شدیم تا از گذشته یادی کنیم و البته نظراتش را پیرامون پرسپولیس بپرسیم. گفت و گوی امیرحسین اصلانیان با «قانون» را می‌خوانید.
  ظاهرا خیلی گرفتار تاسیس این آکادمی‌هستید.
بله، در شمال هستیم و امروز هم یک جلسه به اتفاق هیات مدیره و سایر مربیان برگزار می‌کنیم تا ببینیم برای انجام بهتر امور چه کاری می‌توان انجام داد.

  ظاهرا خیلی هم خوب و اساسی این کارها را انجام داده اید. 
بله، البته این کار در تهران خیلی جواب نداد، گفتیم شاید این کار در شهرستان بیشتر جواب بدهد، خصوصا مازندران که استعدادها بیشتر است.

  یک آکادمی‌هم در تهران داشتید، درست است؟
بله، آن آکادمی‌کماکان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. در مازندران کار برای پایه مهیا تر است. استانداری مازندران هم قرار است کمک‌مان کند.

  یعنی منتظر یک آکادمی‌مدون و با برنامه باشیم؟
به هرحال از با تجربه‌ها استفاده کردیم. امیدواریم که یک اتفاق مثبت را رقم بزنیم.

  قدم در راهی گذاشتید که بسیار پر پیچ‌و‌خم است، مشکلات زیادی در زمینه پایه‌ها وجود دارد.
به هرحال در مقایسه با قدیم که این‌قدر وسایل الکترونیکی نبود، بچه‌ها از توپ و تور دور شده اند. این باعث شده که استعدادها کم شود، این مشکل کلا جامعه ما را در بر گرفته است. به هرحال مهیا کردن این امکان که تعدادی از بزرگان دور هم جمع شده باشند، این فرصت را در اختیار بازیکنان بومی‌قرار خواهد داد.

  چرا در تیم‌هایی مثل استقلال و پرسپولیس این اتفاقات مثبت رخ نمی‌دهد؟
شرایط این دو تیم یک مقدار متفاوت است. در این دو تیم مسئولان معتقدند که «مرغ همسایه غاز است». من به یاد ندارم که بیش از یکی دونفر به تیم بزرگسالان منتقل شوند. معمولا بازیکنان به رده امید که می‌رسند یا منتقل می‌شوند به تیم‌های دیگر و یا فوتبال شان تمام می‌شود. 
اگر یادتان باشد سال 79،‌هادی عقیلی جزو امیدهای پرسپولیس بود ولی از این تیم جدا شد و در جای دیگری به آن‌ها بها داده شد. متاسفانه استقلال و پرسپولیس آماده خور هستند و خیلی حوصله سرمایه گذاری ندارند. 

  یکی از دلایل این امر هم نتیجه گرایی این باشگاه‌هاست.
دقیقا، این دلیل هم به شدت در روند کار تاثیر دارد. البته شما ببینید سپاهان می‌آید بازیکنانی را از پایه‌هایش به خدمت می‌گیرد و بسیار هم نتایج خوبی کسب می‌کند، فولاد هم به همین شکل است.

  خودتان فوتبال را از کجا شروع کردید؟
اگر بخواهم از ابتدا بگویم، دقیقا در مسابقات آموزشگاه‌های کشور توسط آقای سعید جلالیان دیده شدم، همان زمان امیدهای استقلال هم بودند و چون آقای گل شده بودم، جذب امید استقلال شدم ولی چون سرباز شدم به تیم نیروی زمینی به سرمربیگری آقای چراغپور پیوستم. سه فصل در خدمت ایشان بودم و آقای گل کشور در لیگ دو شدم. اواخر سال 79 هم آقای جلال طالبی مرا به تیم بزرگسالان دعوت کردند و سپس جذب پرسپولیس شدم. یک قرارداد 5 ساله با این تیم بستم و قهرمانی لیگ و سومی‌آسیا را هم تجربه کردم.

  و آن آسیب دیدگی باعث شد تا از فوتبال دور شوید.
بله، متاسفانه مصدوم شدم و یک سال و نیم از فوتبال دور بودم. پس از رفع مصدومیت پیش آقای دارابینیان بودم در پیکان و در ادامه شرایط مهیا شد تا به داماش بپیوندم. سال 88 هم به کوجیره امارات پیوستم. البته بعد از این سال، بازهم شرایط بازی داشتم ولی چون تیم‌های شهرستانی پیشنهاد می‌دادند و من مجبور بودم در تهران بمانم، ترجیح دادم فوتبال را کنار بگذارم.

  چند ساله بودید که فوتبال را کنار گذاشتید؟
فکر می‌کنم 31 سالگی!

  در پرسپولیس هم خیلی گلزن بودید و از شما به عنوان ذخیره طلایی یاد می‌شد.
شما باید ببینید من چه زمانی را با آقای کماسی صرف گرم کردن می‌کردم. گرم کردن جوری بود که انگار من یک 90 دقیقه فوتبال بازی کرده ام، تاکتیک تیم ما این گونه بود که آقای پروین می‌گفت از دقیقه 65-60 مدافعان خسته می‌شوند بنابراین ما مطمئن بودیم که در نیمه دوم قطعا بازی خواهیم کرد. هر گلی هم که زدم همه 3 امتیازی بود و خدا کمک کرد که موفق بشوم.

  به همین دلیل از شما به عنوان بازیکن 20دقیقه ای یاد می‌شد؟
به هرحال این تاکتیک ما بود. خیلی از بازیکنان فعلی ما هستند که وقتی به زمین می‌آیند تازه می‌خواهند گرم شوند و 15-10 دقیقه نیاز دارند که گرم شوند، من این موضوع را به آقای کفاشیان هم گفته ام، بازیکن باید بداند چگونه ذهن خود را آماده کند تا وارد زمین شود. بازیکن باید به قدری آماده باشد که اصطلاحا بگویند نفس دوم او هم در آمده! من خودم در اکثر بازی‌ها  دو تا لباس می‌آوردم و قبل از اینکه وارد زمین بشوم یک لباسم را که خیس خیس شده بود، عوض می‌کردم.

  شاید فوتبالدوستان ایرانی شما را با آن پشتک‌های معروف تان به یاد بیاورند. 
به هرحال یک موقع شما یکسری کارها را در محیط خانه یا استخر انجام می‌دهید و یک وقتی هم مقابل 100 هزارنفر انجام می‌دهید. شرایط بدنی و ذهنی آنقدر باید آماده باشد که بتوانی این کار را درست انجام بدهی وگرنه با آینده ورزشی خودت بازی کردی! آن پشتک‌ها هم به خاطر این بود که من سالم زندگی کردم. اکثر دوستان از دست‌شان هم کمک می‌گیرند ولی من از دستم هم استفاده نمی‌کردم.

  پس از اینکه فوتبال را کنار گذاشتید هم به عنوان کارشناس فعالیت کردید.
بله، من تحلیل‌های خودم را در شبکه‌های اجتماعی قرار می‌دادم، خودم دوست دارم که شبکه‌های ورزش از تحلیل‌های ما و سایر پیشکسوتان استفاده کنند ولی دوستان بازی‌هایی را پیشنهاد می‌دهند که ما اصلا بعضی از بازیکن‌ها را نمی‌شناسیم. نمی‌دانم چرا برای تیم‌های خودمان از ما استفاده نمی‌کنند. اکثر برنامه‌های جام جم و تلویزیون هم که دعوت می‌شویم به فوتبال ارتباطی ندارد.

  البته از شما به عنوان یکی از کسانی که شناخت خوبی در خرید و فروش ماشین دارد هم یاد می‌شود.
ماشین بیشتر عشق است. یک کاری را شروع کردیم باید ببینیم چه اتفاقی رخ می‌دهد، به هرحال هرکسی در کنار کار اصلی، یک کار دیگر هم دارد.

  الان هم در این کار هستید؟
بله!

  فقط به فوتبالیست‌ها ماشین می‌فروشید؟
خیر. هرکسی که علاقه مند باشد. این موضوع سن نمی‌شناسد، ما در این بیزینس افرادی را سراغ داریم که 60 سال به بالا هستند و عاشق این ماکت‌های کلکسیونی هستند. مهم نوع علاقه ای است که دوستان دارند، البته من خودم هم بسیاری را به این امر علاقه مند کرده ام.

  بین فوتبالیست‌ها چه کسی از همه بیشتر ماشین باز است؟
والا، اکثر فوتبالیست‌ها ماشین باز هستند و در این ماجرا غرق شده اند و می‌بینید که بهترین ماشین‌ها زیر پای فوتبالیست‌هاست. البته کاری که ما می‌کنیم مربوط به ماکت ماشین‌های قدیمی‌است و مربوط به این ماشین‌ها نیست.

  از پرسپولیس هم بگویید. اوضاع این تیم را چگونه می‌بینید؟
خیلی جالب نیست. چون از نظر اسپانسر خیلی کمک نشد و یک تیم متوسط معمولی بسته اند. چون موفق نشدند چند بازیکن ملی پوش و لژیونر بخرند. من امیدوارم بهتر از سال‌های گذشته عمل کنیم چون هوادار خسته شده است. 

  به جز طارمی، هنوز مهاجم دیگری هم جذب نشده است.
بله، من شرایط را خیلی جالب ندیدم. این مسائل را می‌گویم چون هوادارها هم در شبکه‌های اجتماعی به ما اعتراض و از وزارت طلب کمک می‌کنند. خیلی‌ها پیام خصوصی می‌دهند ولی خب دست ما هم باز نیست و نمی‌توانیم کار زیادی کنیم.

  طارمی‌را چگونه دیدید؟
ایشان تنها جوانی است که در این چندساله خودش را نشان داده است، موضوعی که باعث شده من طارمی‌را دوست داشته باشم متانت اوست. من شخصیت او را خیلی دوست دارم، فوتبالش هم خیلی خوب است و امیدوارم بهتر از این باشد.