هشدار چندباره رئیس فدراسیون والیبال / بانوان به ورزشگاه نیایند از میزبانی محروم می‌شویم

به گزارش «سرویس خارج از مستطیل سبز» متافوتبال و به نقل از شرق، «اجازه ورود زن‌ها به ورزشگاه داده نشود، از گرفتن میزبانی رقابت‌های مهم جهانی محروم می‌شویم». محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال کشورمان، شاید در یکی، دو سال گذشته جمله‌ای که بیش از بقیه جمله‌ها تکرار کرده باشد، همین جمله باشد. او که پیش‌تر در رایزنی‌های مختلف به مسئولان FIVB قول داده بود در حد توان برای حل این مشکل تلاش خواهد کرد، حالا دوباره در منگنه قرار گرفته است. داورزنی در صحبت‌هایی که با «ایلنا» داشته، به‌تازگی از «اهرم فشار»ی حرف می‌زند که فدراسیون جهانی والیبال علیه ایران از آن استفاده خواهد کرد: «باید توجه داشت که ما دو نوع میزبانی داریم: یکی از آنها به‌گونه‌ای است که از سوی فدراسیون بین‌المللی والیبال اعطا می‌شود و FIVB تصمیم می‌گیرد چه کشوری میزبان باشد. آنها از این بابت (حضور‌نیافتن خانم‌ها در ورزشگاه) قطعا سخت‌گیری‌های زیادی اعمال می‌کنند و به احتمال زیاد، سال آینده میزبانی بازی‌های مهم مانند فینال لیگ جهانی یا رقابت‌های جهانی در رده‌های مختلف سنی را به ما نمی‌دهند و از این موضوع به‌عنوان یک عامل فشار استفاده می‌کنند».
البته نوع دوم میزبانی هم به همین رقابت‌های لیگ جهانی برمی‌گردد که ظاهرا FIVB زیاد نمی‌تواند برای نبودن خانم‌ها در ورزشگاه از ایران خرده بگیرد. به‌عبارت‌دیگر حالا هم که مسئله ورود زنان به ورزشگاه حل نشده، بعید است مشکلی برای میزبانی‌های سال بعد در لیگ جهانی والیبال برای ایران پیش بیاید. 

دلواپسان
امسال اوضاع به‌گونه‌ای مهیا شده بود که زنان بتوانند حداقل برای ورزش‌هایی مثل والیبال به سالن ١٢‌ هزار نفری آزادی بروند و از نزدیک بازی‌ها را ببیند؛ بااین‌حال پیش از میزبانی ایران، اعتراض «دلواپسان» به حضور زنان در ورزشگاه، معادله را به‌هم ریخت. در گزارشی که خبرگزاری فرانسه دراین‌باره نوشته بود، نقل‌قولی از داورزنی هم کار شده بود که نشان داد این موضوع تأثیر مستقیم داشته است: «ما به‌همراه وزیر ورزش و سایر مسئولان، برنامه‌ریزی کرده بودیم تا ورود زن‌ها به ورزشگاه حل شود؛ ولی آن اعتراض‌ها برنامه ما را به‌هم ریخت». داورزنی حالا هم با اشاره ضمنی به همان افراد می‌گوید جایی برای نگرانی این عده وجود ندارد: «آنچه دوستان با استناد به آن مخالف حضور بانوان در سالن‌‌ها هستند، این است که گمان می‌کنند شرایط میزبانی لیگ جهانی و بازی‌های بین‌المللی مانند برگزاری مسابقات داخلی است. آنها این دو مقوله را خلط کردند. دوستان ما اتفاقاتی را که در لیگ‌های داخلی می‌افتد، به بازی‌های بین‌المللی تعمیم می‌دهند. شما دیدید که حدود ١٥‌ هزار نفر در دیدارهای خانگی ایران، به سالن ١٢‌ هزار نفری آمده بودند؛ اما نه کسی بددهنی کرد، نه توهین کرد، نه رفتار ناشایستی از کسی سر زد. همه آمدند و تیم ملی را تشویق کردند؛ حتی وقتی به لهستان ٣بریک باختیم، تماشاگران بافرهنگ ما به تشویق بازیکنان تیم ملی پرداختند. من از همه کسانی که دغدغه این موضوع را دارند دعوت می‌کنم برای تماشای بازی‌های تیم ملی به سالن ١٢‌ هزار نفری بیایند و خودشان همه‌چیز را از نزدیک ببینند. حضور خانم‌ها در سالن والیبال، توقع نیمی از جمعیت کشور است. خانواده بازیکنان تیم ملی هم دوست دارند بازی‌های فرزندانشان را از نزدیک ببینند. ما نباید این حق را از آنها بگیریم».

شوی المپیک
مورد مهم دیگری که رئیس فدراسیون والیبال به آن اشاره کرده، سهمیه آسیا و رفتن به المپیک است. درواقع پیش‌تر فدراسیون والیبال از گرفتن میزبانی بازی‌های آسیایی به‌عنوان «گام مهم» نام برده بود و استنادش هم این بود که تیم اول این بازی‌ها جواز صعود به رقابت‌های المپیک را می‌گیرد. بااین‌حال، بعد‌ها مشخص شد چنین مجوزی به آسیایی‌ها داده نشده و تیم اول هم تضمینی برای شرکت در المپیک ندارد. 
داورزنی هم با تأیید همین مطلب می‌گوید که تصمیم تازه‌ای گرفته‌اند: «از ابتدا قرار بود قهرمان مسابقات والیبال آسیایی به المپیک برود اما این موضوع از سوی FIVB منتفی شد. از طرف دیگر برای شرکت در جام جهانی و حضور در مسابقات انتخابی المپیک، تیم‌ها براساس رنکینگ جهانی انتخاب می‌شوند. تیم والیبال ایران با فاصله زیاد نسبت به استرالیا در جایگاه نخست آسیا ایستاده و به‌همین‌دلیل و ازآنجاکه بازیکنان از مسابقات فرسایشی لیگ جهانی برمی‌گردند، نمی‌خواهیم بیش‌ازحد به آنها فشار بیاوریم. این موضوع را در نشستی با کواچ مطرح کردم و نتیجه این شد که به بازیکنانی که در لیگ جهانی بازی نرسید یا آنهایی که در این مسابقات کمتر به بازی گرفته شده‌اند، برای حضور در رقابت‌های آسیایی میدان داده شود. به‌این‌ترتیب تیم دوم ایران در مسابقات قهرمانی آسیا میزبان حریفان است».

معمای ١٢٠ ‌میلیون تومانی
بااین‌حال، این موضوع تنها دل‌مشغولی فدراسیون والیبال نیست و آنها باید با کلاف سردرگم پاداش ١٢٠‌میلیون تومانی هم کلنجار بروند. هفته پیش بود که سیدمناف هاشمی، معاون وزیر ورزش و جوانان، از اختصاص سه‌‌میلیاردو ٦٠٠‌ میلیون تومان به والیبالیست‌ها خبر داد و گفت: «اسفند سال گذشته هیأت وزیران با پرداخت یک‌ونیم‌میلیارد تومان پاداش به تیم ملی والیبال ایران موافقت کرد و با توجه به اینکه موضوع حواله خودرو برای اعضای این تیم محقق نشد، هیأت وزیران دومیلیاردو یکصد‌میلیون تومان دیگر پاداش برای اعضای تیم ملی والیبال ایران در نظر گرفت که مجموعا سه‌میلیارد‌و ٦٠٠ ‌میلیون تومان به آنها پرداخت شده است. این میزان پاداش اگر بین ٣٠ نفر از اعضای تیم ملی و بقیه نفرات وابسته به آن در نظر گرفته شود، به‌طور متوسط هریک از این عزیزان ١٢٠ ‌میلیون تومان پاداش دریافت می‌کنند». 
این صحبت‌ها در حالی مطرح شده که داورزنی کلا موضوع را تکذیب می‌کند: «من نمی‌دانم رسانه‌ها این ١٢٠ میلیون تومانی را از کجا آورد‌ه‌اند! لطفا این مبلغ را اصلاح کنید. هیأت دولت مصوبه‌ای داشت مبنی بر اینکه دو‌میلیاردو صد ‌میلیون تومان دیگر به بچه‌ها پرداخت شود؛ البته بازیکنان تیم ملی پیش‌ازاین یک‌ونیم‌میلیارد دریافت کرده بودند. همه اعضای تیم ملی حتی بازیکنانی که یک امتیاز هم برای تیم بازی نکردند، پاداش دریافت می‌کنند؛ البته شرایط پرداخت پاداش به بازیکنان تفاوت دارد. کسانی هستند که رنج سفر به قاره‌های دیگر را کشیده‌اند و با آسیب‌دیدگی برای کشورمان بازی کرده‌اند. قطعا میزان پرداخت پاداش به چنین بازیکنانی با کسانی که در جریان بازی‌های تیم ملی به میدان نرفتند، تفاوت دارد. ما برای این منظور جدولی تهیه کردیم تا براساس عملکرد بازیکنان به آنها پاداش بدهیم».