گزارش روز | مراقب بیــکارها باش!

به گزارش متافوتبال و به نقل از خبرورزشی، در شرایطی که چیزی به شروع همه رقابت‌های فوتبال در لیگ‌های معتبر اروپایی باقی نمانده است، چندین مربی صاحب سبک در دنیا بیرون از گود نشسته‌اند و فعلاً بدون تیم باقی مانده‌اند. نام عده‌ای از این مربیان آن‌قدر بزرگ است که در صورت عدم موفقیت مربی‌های کنونی، هر آن ممکن است جای یکی از آنها را در لیگ‌های مختلف پر کنند. طبیعتاً در این فهرست می‌توانست نام‌های متعددی قرار بگیرد ولی محتمل‌ترین خطری که مربیان کنونی را تهدید می‌کند، از طرف این افراد است:

کارلو آنچلوتی
تا اسم آنچلوتی می‌‌آید، همه به یاد «دسیما» می‌افتند‌؛ مربی‌ای که دهمین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را برای رئالی‌ها گرفت. با این حال این مربی که فصل پیش هیچ جام ارزشمندی برای رئالی‌ها نگرفت، با بی‌مهری پرس مواجه و در نهایت از کار برکنار شد‌؛ تصمیمی سخت برای مردی که دو قهرمانی در لیگ قهرمانان به عنوان بازیکن دارد و 3 قهرمانی هم با تیم‌های مختلف به عنوان مربی به ‌دست ‌آورده است. آنچلوتی این فصل را با رد پیشنهاد قابل توجه میلان تصمیم گرفته بدون داشتن تیم سپری کند ولی تردیدی وجود ندارد که او با لب ‌تر کردنی می‌تواند سکان هدایت یکی از بهترین تیم‌های دنیا را به ‌دست بگیرد.

یورگن کلوپ
مربی نام‌آشنای دیگری که خطری جدی برای مربیان کنونی دنیا به حساب می‌‌آید، یورگن کلوپ آلمانی است‌؛ مربی تیم دورتموند که بعد از سال‌ها افتخار‌آفرینی به همراه این تیم فصل کابوس‌واری سپری کرد، در نهایت از سمتش استعفا کرد تا با چشمانی اشکبار از جمع زردهای آلمان جدا شود. سبک بازی جالب توجه تیم کلوپ و همچنین عناوین قهرمانی او در بوندس‌لیگا و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا هر مدیر باشگاهی را وسوسه می‌کند تا در صورت نتیجه نگرفتن مربی‌‌اش، خیلی سریع کلوپ را جانشینش کند.

الخاندرو سابه‌یا
سابه‌یا، مربی متواضع آرژانتین، بعد از اینکه تیمش در فینال جام ‌جهانی‌ مقابل آلمان تن به شکست داد، از سمتش استعفا کرد. با این حال این مربی 60 ساله که در کشورش احترام زیادی برای او قائل هستند، شاید اشتباه بزرگی مرتکب شده است که تیمی نگرفته و ترجیح داده استراحت کند. سابه‌یا که به غیر از حضور در فینال جام ‌جهانی‌ اخیر در سال 2009 هم تیم استودیانتس را قهرمان جام لیبرتادورس کرده، یکی از معدود مربیانی است که توانسته تا حدودی از مسی در تیم ‌ملی آرژانتین به شیوه قابل قبولی استفاده کند. روی هم رفته این مربی آرژانتینی فعلاً نه در آمریکای لاتین تیمی گرفته و نه در اروپا ولی کارنامه‌‌اش آن‌قدر قابل قبول است که زنگ خطری برای هر مربی بزرگی باشد.

روبرتو دی‌متئو
کارنامه افتخارات دی‌متئو به عنوان مربی چندان قطور نیست ولی او کاری در همین دوران مربی‌‌اش کرده که برایش اعتبار قابل توجهی در پی داشته است: قهرمان کردن چلسی در لیگ قهرمانان سال 2012. البته با وجود کسب همین عنوان قهرمانی دی‌متئو فصل بعد از چلسی به خاطر کسب نتایج ضعیف برکنار شد. فصل گذشته حضور او در تیم شالکه آلمان هم چندان با موفقیت همراه نبود: باشگاه گلزن کرشن به رتبه ششمی بسنده کرد و با از دست رفتن سهمیه لیگ قهرمانان اروپا، دی‌متئو یک بار دیگر از کار برکنار شد. به ‌هر ‌حال واقعیتی که درباره این مربی ایتالیایی قابل ذکر است، اینکه هنوز هیچ باشگاهی حاضر نشده به صورت طولانی‌مدت سکان هدایتش را به او بسپارد ولی کسی نمی‌داند، شاید مقصد بعدی او با ماندگاری بیشتری برایش همراه باشد.

کلود ماکلله
مطمئناً اولین تجربه کلود ماکلله به عنوان مربی نمی‌تواند تجربه چندان موفقی برای او تلقی شود. او بعد از دستیاری مربیان بزرگی مثل آنچلوتی و لوران بلان فصل پیش تصمیم گرفت هدایت تیم باستیا را در رقابت‌های لیگ فرانسه به ‌دست بگیرد. البته او ماه نوامبر و پس از کسب تنها دو پیروزی از کار برکنار شد تا حتی یک فصل کامل هم دوام نیاورد اما ملی‌پوش سابق تیم‌ ملی فرانسه که فعلاً کمی پاپس کشیده است، هنوز حرف نهایی را نزده و دنبال فرصتی برای گرفتن انتقام می‌گردد... شاید تیمی در همین لیگ فرانسه پیدا شود که شانس مجددی به ماکلله بدهد.

ریمون دومنک
دیگر کمتر کسی از او یاد می‌کند. با این حال مربی سابق تیم‌ ملی فرانسه که بین سال‌های 2004 تا 2010 هدایت این تیم را بر عهده داشت، نمی‌تواند ذهن مدیر باشگاهی را درگیر نکند. دومنک از حضور در فینال جام‌ جهانی‌ 2006 گرفته تا فاجعه‌ای که تیمش در جام‌ جهانی‌ 2010 به جا گذاشت، روزهای پرفراز و نشیبی را سپری کرده است. او در همین مدت نشان داده است قابلیت‌های فنی قابل توجهی دارد ولی ضعف عمده‌ای در مدیریت تیم در لحظات بحرانی دارد. بعد از چند سال دوری از مستطیل سبز او حالا دوباره آماده است تا سکان هدایت یک تیم را به‌ دست بگیرد‌؛ اگر ملی شد که چه بهتر وگرنه یک تیم باشگاهی هم می‌تواند دوباره نام ریمون را سر زبان‌ها بیندازد.

مارچلو لیپی
درست است که ماه نوامبر گذشته اعلام کرده دیگر حاضر نیست به عنوان مربی در یک تیم فوتبال حرفه‌ای فعالیت کند ولی کارنامه پربارش می‌تواند صندلی هر مربی پرآوازه‌ای را به لرزه دربیاورد. او علاوه بر موفقیت در عرصه باشگاهی که تعدادشان کم هم نبوده، در عرصه ملی هم فعالیت‌های بی‌شماری داشته و می‌تواند در هر دو جبهه بجنگد. واقعیت اینکه پذیرش این موضوع سخت است که باشگاه چینی گوانگ‌ژو آخرین باشگاهی بوده که این افتخار را داشته تا لیپی سرمربی‌‌اش باشد.

وینچنزو مونتلا
هرگز نباید گول سن کمش برای مربیگری را خورد‌؛ مونتلا اگرچه 41 ساله است ولی کارنامه پرباری در همین دوران کوتاه مربیگری‌‌اش داشته است. او در سال 2011 و بعد از رفتن رانیری ساز و کار را در تیم رم به ‌دست گرفت. فصل بعد مونتلا در کاتانیا استعداد مربیگری‌‌اش را به رخ کشید و سرانجام هم در فیورنتینا بود که کارش گل کرد‌؛ مونتلا با بنفش‌ها دو بار پی‌درپی سهمیه حضور در لیگ اروپا را به‌ دست آورد و حتی سال پیش تا نیمه‌نهایی لیگ اروپا هم پیش رفت. همین موفقیت با تجربه بسیار کم در مربیگری می‌تواند تضمین‌کننده آینده خوب او در این عرصه باشد.

زین‌الدین زیدان
اسمش هم به اندازه کافی برای بازیکنان یک تیم وسوسه‌کننده است‌؛ «زیزو» کار مربیگری را شروع کرده و حتی بعد از رفتن آنچلوتی از رئال‌مادرید گفته می‌شد یکی از گزینه‌های اصلی سرمربیگری قوهای سپید است. با این حال بنیتس به جای کارلتو روی نیمکت نشست تا تهدید زیدان دست از سر بقیه مربی‌های دنیا برندارد! او که این روزها مربی تیم جوانان رئال‌مادرید است می‌گوید خانواده‌ام آماده هستند تا همین فردا چمدان‌ها را ببندیم و به شهر دیگری برویم چون در دنیای مربیگری هیچ چیز مشخص نیست. زیدان علاوه بر کارنامه درخشان در بازیگری تمام مراحل مربیگری را هم از پایه طی کرده و منتظر نشستن روی صندلی یک تیم تمام‌حرفه‌ای است.

چزاره پراندلی
مربی خوشنام ایتالیایی‌ها که جایش را در تیم ‌ملی به کونته داد این روزها دوباره بیکار شده است. پراندلی 57 ساله تجربه چندان خوبی در فوتبال ترکیه نداشت و از تیم گالاتاسرای اخراج شد ولی تجربه مربیگری موفق او در لیگ ایتالیا این فرصت را در اختیار پراندلی گذاشت تا این مربی طعم نشستن روی نیمکت تیم‌ ملی ایتالیا را هم بچشد. چزاره این روزها بیرون از گود نشسته و مترصد فرصتی مجدد است.

گاس هیدینک
نام بزرگی دیگر برای تهدید جایگاه مربی‌ای دیگر! هیدینک هم از زمانی که از تیم‌ ملی هلند استعفا کرده حسابی ذهن مدیر تیم‌های بزرگ دنیا را مشوش کرده است. او که خودش از تیم ‌ملی رفته حالا بدش نمی‌‌آید دوباره فوتبال در سطح حرفه‌ای دنیا را تجربه کند. البته گاس همین امسال پیشنهاد تیم لستر‌سیتی را رد کرده ولی هیچ تضمینی نیست که او پیشنهاد تیمی بزرگتر از لستر را هم به همین راحتی رد کند.

لوچانو اسپالتی
اسپالتی 56 ساله هم تهدیدش جدی است. او 4 سال در بین سال‌های 2005 تا 2009 روی نیمکت تیم رم نشسته و بعد از آن هم 4 سال سرمای سخت روسیه را به جان خریده و برای تیم زنیت سن پترزبورگ روی نیمکت نشسته است. نتایجی که او در این دو بازه زمانی گرفته آن‌قدر قانع‌کننده است که شایستگی داشتن تیمی حرفه‌ای در لیگ‌های معتبر را داشته باشد.

پاتریک ویه‌را
این هم یکی از گزینه‌های ناشناخته در عرصه مربیگری است. ویه‌را که سال‌های درخشانی را در تیم آرسنال به عنوان بازیکن سپری کرده به دور از هیاهو درجات مربیگری را طی کرده و در چند تیم جوانان هم حرفه‌‌اش را آزموده است. او تا هدایت تیم زیر 21 ساله‌های منچسترسیتی هم پیش رفته و می‌تواند گزینه کم‌خرجی برای یک باشگاه بزرگ باشد.

مارسلو بیلسا
مربی پر‌‌آوازه‌ای که به همین تازگی اسمش به این لیست بالابلند اضافه شده است. بیلسا مربی صاحب سبکی است و گفته می‌شود استاد پپ گواردیولاست. عشق او به سبک تهاجمی فوتبال، هر مدیری را وسوسه می‌کند تا تیمش را به او بسپارد. بیلسا به تازگی از هدایت تیم مارسی استعفا و پیشنهاد تیم ‌ملی مکزیک را هم رد کرده است. کافی است تا پای یک مربی صاحب‌نام روی پوست موز برود تا بیلسا صندلی او را تصاحب کند.