سوال روز | ماحصل تغییرات وزارت ورزش در فدراسیون فوتبال چه بود؟

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، دکتر محمود گودرزی از روز نخستی که به عنوان وزیر ورزش دولت یازدهم، مشغول به کار شد یک حرف را مرتب تکرار کرد؛ از مدیریت فوتبال راضی نیستیم! ترجیع بند مصاحبه های آقای وزیر تغییراتی بود که از نگاه وزارت ورزش می بایست حتما انجام می شد.

 آنچه وزیر ورزش و دیگر دوستان تحصیلکرده اش در بدنه این وزارت خانه دنبالش بودند، اصلاح فدراسیون فوتبال بود.اگر حساسیت های موجود فیفا بر استقلال فدراسیون های فوتبال و دوری این رشته از دولت ها نبود و پیشینه تعلیق در فوتبال ایران وجود نداشت، چه بسا در همان روزهای نخست، علی کفاشیان جایش را به فرد دیگری می داد. اما قوانین محکم فیفا، دست و پای وزارت ورزش را بست و آنها نتوانستند بدون همکاری مجمع دست به چنین کاری بزنند. علی کفاشیان هم در طول ۷ سال گذشته به خوبی یاد گرفته که چگونه اکثریت مجمع را با خود همراه کند تا خبری از کودتای شبانه نباشد.

با این وجود دکتر گودرزی با اهرم قهرهای بلند مدتش به علی کفاشیان نشان داد اگر مساعدت مالی وزرات ورزش را می خواهد باید حتما تغییراتی در بدنه فدراسیون فوتبال انجام شود.استعفا و یا برکناری افرادی مثل فریده شجاعی، هادی آیت الهی و مهدی محمد نبی در این راستا انجام شد. پس از آخرین مجمع برگزار شده فدراسیون فوتبال که باعث کنار هم نشستن چند ساعته وزیر ورزش و علی کفاشیان شد، عاقبت رئیس فدراسیون فوتبال حاضر شد برای راضی نگه داشتن شخص وزیر بازی با مهره های خود را آغاز کند.

شجاعی رفت، آیت الهی هم برای رها شدن از حجم انتقادات و اتهامات ترجیح داد به زندگی آرام خود در شیراز بازگردد و همچنین مهدی محمد نبی که در کسوت سرپرست تیم ملی و دبیرکل فدراسیون فوتبال باید روزانه پاسخ ده ها خبرنگار را می داد حالا یک سکوت بکر را تجربه می کند. البته تا پایان سال ۹۳ کماکان حقوق بالایش از فدراسیون را دریافت می کرد و مشخص نیست در سال جدید این حقوق ها قطع شده یا کماکان پرداخت می شود!

آنها رفتند چون به زعم وزارت ورزش و مدیران تحصیل کرده اش، می بایست جریان دانشگاهی و با سواد فوتبال را اداره می کرد. اما حالا با گذشت چند ماه این سوال به وجود می آید که ماحصل این تغییرات چه بود؟ علیرضا اسدی به جز تولید جنجال بی حاصل با کی روش، چه کار مثبتی انجام داد که وزارت ورزش برای بر مسند نشاندنش ، شهر را به هم ریخت؟ رفتن شجاعی و آیت الهی چه ارمغانی برای فوتبال ایران داشت؟

حالا پس از رفتن نبی مشکلات کمیته های فدارسیون حل شده است؟ اشتباهات داوری چطور؟ مهمتر از همه نوع تعامل فدراسیون فوتبال با سرمربی تیم ملی چگونه شده است؟ نه تنها این تعویض ها مثمرثمر واقع نشده که به شهادت کی روش، زمان حضور نبی دست کم سرمربی تیم ملی مشکل خروج نداشت. اما حالا پس از هر ورود، تن سرمربی تیم ملی می لرزد شاید اجازه خروج مجدد پیدا نکند.

اینکه مدینه فاضله دکتر گودرزی و سجادی پس از تسلط کامل بر کل پیکره فوتبال چه مختصاتی دارد چندان سخت نیست. به همین استقلال و پرسپولیس نگاه کنید. دو تیمی که مستقیم زیر نظر وزارت ورزش و جوانان اداره می شوند. شاید بهترین فرد از نظر دکتر گودرزی برای اداره فوتبال همین نصرالله سجادی باشد. آیا عملکرد سجادی در اداره سرخابی ها کم بی ایراد بوده است؟ از انتخاب اعضای هیات مدیره دو تیم تا پیدا کردن اسپانسر. به وضعیت پرسپولیس خوب در دو سال گذشته دقت کنید. سال قبل امیر رضا خادم و امسال نصرالله سجادی.

اگر به گودرزی بود و وی اختیار تام داشت قطعا امروز فدراسیون فوتبال همان گونه اداره می شد که در دو سال اخیر سرخابی ها مدیریت شدند. بی پولی، مشکل دائم اسپانسر با هیات مدیره، تصمیمات غلط فنی و آزمون خطاهای تکراری.

اینها همه متد دوستان دکتر گودرزی در اداره دو تیم پر طرفدار پایتخت بود.آنها تا جایی که خالشان می چربید در فدراسیون فوتبال اعمال نفوذ کردند اما همانطور که در مدیریت سرخابی ها پر اشتباه بودند در تغییرات مد نظرشان در پیکره فدراسیون فوتبال هم عاجز ماندند. شاید مشکل بزرگ وزیر و دوستانش این باشد که فرق بزرگی در نوشته کتاب و عالم واقعیت وجود دارد.

محمد علی طاهری که تنها به واسطه دوستی با وزیر در دو نوبت به صندلی مدیریت پرسپولیس تکیه زد؛ این روزها نه تنها قادر به آرام کردن فضا نیست بلکه با فرار از دست خبرنگاران، اتمسفر موجود در اطراف باشگاه را کماکان منفی نگه می دارد. آنهایی که در هر ده کلمه حرف شان یازده بار “علم نوین مدیریت” تکرار می شود مشخص نیست چرا در اداره پرسپولیس این همه عاجز هستند. بترسید از روزی که این مردان، صندلی های مهم فوتبال را فتح کنند.