تحليل روز | توهمی به نام خود اسنودن پنداری

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا ورزشی؛ حالا که وضعیت “قلبی” مایلی کهن نسبت به “قبل” بهتر شده است، او از سوی پزشک معالجش مجوز دارد تا مجددا مصاحبه های خود را شروع کند. شاید باورش کمی سخت باشد اما یکی از نزدیکان او چندی پیش گفته بود با توجه به ناراحتی قلبی حاج آقا(مایلی کهن) پزشکش به افراد خانواده توصیه کرده بود از او بخواهند تا کمتر حرص و جوش بخورد از این رو مصاحبه برای او فعلا ممنوع است.اما مایلی کهن دوران نقاهت را پشت سر گذاشته و مصاحبه جدیدش با یکی از خبرگزاری ها نشان می دهد در این فصل توپش برای انتقاد همانند قبل پر است.

اما با توجه به اتفاقات بیمارستان تنها او یک مشتری دارد و آن کسی نیست جز سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال کشورمان که از قضا مرخصی طولانی مدتش بهانه خوبی شده برای مرد همیشه منتقد فوتبال ایران که به خودش لقب ادوارد اسنودن فوتبال را داده است!

مایلی کهن فصل قبل بخاطر شکایت علی دایی، حتی چند روزی را در زندان اوین سپری کرد اما عاقبت دایی بدون آنکه معذرت خواهی ای از سوی مایلی کهن بشنود، بخاطر فشار رسانه ها و تماس متعدد دوستان مشترک و بزرگان ور ش کشور، ترجیح داد رضایت بدهد. پس از آن مایلی کهن بخاطر مشکل قلبی در بیمارستان بستری شد و عیادت دایی و اشک های حاجی موجب شد فعلا این دو کاری به هم نداشته باشند. البته تاریخ نشان داده این آرامش تاریخ مصرف خاصی دارد.

علی کفاشیان در همان برهه از کی روش خواسته بود تا به عیادت مایلی کهن برود، سرمربی تیم ملی گفت من هیچ مشکلی با این موضوع ندارم و اتفاقا از لحاظ اخلاقی دوست دارم به عیادت یک بیمار بروم اما چه کسی ضمانت می دهد پس از عیادت ، او دو روز بعد مجددا مصاحبه علیه من را آغاز نکند؟ از این رو کی روش حاضر به عیادت نشد و حالا توپخانه حاجی مایلی او را نشانه رفته است.

اما در مصاحبه جدید او دو اشتباه بزرگ کرده  است؛ نخست اینکه کواچ را با کی روش مقایسه کرده و سپس سرمربی صرب تیم ملی والیبال را خیلی نجیب تر از سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال معرفی کرده که بیشتر در ایران حضور دارد. اما گویا مایلی کهن خبر ندارد کواچ در طول سال روی هم رفته شصت روز هم در ایران نیست! از آنجایی که اخبار والیبال و کواچ چندان برای رسانه ها به اندازه فوتبال اهمیت ندارد این اخبار پخش نمی شود و یکی مثل مایلی کهن از تعداد روزهای حضور سرمربی صرب تیم ملی والیبال در تهران بی خبر است. شاید بهتر باشد مایلی کهن یک بار با یک خبرنگار والیبال نویس صحبت کند تا ببیند برخلاف آنچه وی تا امروز تصور می کرد کواچ یک مربی صد در صد پروازی است.

از سوی دیگر مایلی کهن در مصاحبه اش مدعی شده بود که کی روش هرگز مربی دوم منچستر نبوده است و این تیم همواره ۱۵ تا ۱۷ تا مربی کنار فرگوسن داشته است. شاید بهتر باشد مایلی کهن یک بار به کتاب خاطرات فرگوسن که به تازگی به فارسی هم منتشر شده یک نگاهی بیاندازد. ببیند کی روش از معدود افرادیست که فرگی از او به احترام یاد کرده است. از اینکه چگونه برای تغییر دادن تاکتیک دفاعی منچستر پس از سه گانه معروف سال ۱۹۹۹ به سراغ این مربی پرتغالی رفت. از اینکه فرگوسن از دیدارش با او در فرودگاه فرانسه صحبت کرده بود تا کی روش به او بگوید می خواهد سرمربی رئال شود و باید فرگوسن نظرش را اعلام کند. در همین کتاب سرمربی افسانه ای منچستر می نویسد که به کی روش گفتم اگر به عنوان سرمربی رئال به آنجا بروی نهایتا چندسال بیشتر در مادرید نیستی اما وقتی در منچستر باشی مادامی که من هستم کنار تیم خواهی بود و پس از من بهترین گزینه برای هدایت منچستر خواهی بود.

اینها همه صحبت های مستند فرگوسن در کتاب خاطراتش است.بی آنکه کی روش بخواهد فرگوسن را مجبور کند تا از او تعریف کند، فرگی در این کتاب همه چیز را شرح داده است. بدون تردید کی روش یکی از موفق ترین و تاثیرگذارترین دستیاران فرگوسن در منچستر بود و اینکه مایلی کهن می گوید کی روش نفر دوم نبود یک بی اخلاقی محض است که شاید ریشه در مشکل حل نشدنی مایلی کهن با مربیان خارجی دارد.

امروز به واسطه حضور کی روش در تیم ملی ایران، خیلی از رسانه های جهان مشتاق پیگیری اخبار تیم ملی ما هستند اما یکی مثل مایلی کهن نمی خواهد خیلی از واقعیات را قبول کند.

اینکه کی روش هم مثل خیلی از مربیان دیگر قابل نقدست و اشتباهاتی داشته و دارد یک واقعیت محض است اما مایلی کهن سراغ مواردی می رود که شاید بی تقوایی نزدیک ترین صفت در وصفش باشد.

این را حاجی بداند اگر کی روش به دنبال خرید منتقدانش بود با یک عیادت ساده، دست کم تا یکسال او را به سکوت اجباری فرا می خواند. اسنودن جعبه سیاه سیا را در دست دارد که مبدل به یک افشاگر مستند شده، اما مایلی کهن آخرین بار در کدام دادگاه توانست یکی از این همه اتهاماتش را علیه این و آن ثابت کند؟ جعبه سیاه بر خلاف نامش باید همیشه رو سپید باشد. کاش یکی این را برای “خود اسنودن پندار”  فوتبال ما ترجمه می کرد.

‌بار دیگر شاهد این هستیم که در دوران غیبت کی‌روش در ایران صحبت‌هایی مبنی بر عدم بازگشتش به کشورمان مطرح می‌شود اما این درحالی است که او به‌عنوان یک مربی حرفه‌ای با فدراسیون فوتبال ایران قرارداد دارد و باید به تعهداتش عمل کند. از سوی دیگر لیگ برتر فوتبال ایران آغاز شده و نیاز است که برای شناسایی بازیکنان آماده در فصل جدید،‌ سرمربی تیم‌ملی در ایران حضور داشته باشد و بازی‌ها را از نزدیک ببیند. با این حال به نظر می‌رسد کی‌روش برای تیم‌ملی لیست خودش را داشته و خیلی علاقه‌ای ندارد به لیگ برتر توجه کند. البته برخی ستاره‌های لیگ برتر توسط دستیاران کی‌روش شناسایی می‌شوند اما شاید از این تعداد بازیکنان فقط ١٠‌درصد به تیم‌ملی دعوت شوند و بیشتر به‌عنوان لیست ذخیره به آنها نگاه می‌شود. در چنین حالتی مطمئن باشید همین حالا کی‌روش لیست اولیه خود را برای بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی در شهریورماه به فدراسیون داده و فقط شاید چند بازیکن شاخص از لیگ برتر به گروه اعزامی او اضافه شوند. موضوع دیگری هم وجود دارد؛ این‌که نباید در استراتژی سرمربی تیم‌ملی دخالت کنیم چون شاید او سیستم کاری‌اش اینطور است که توسط دستیارانش بازیکنان را زیر نظر داشته باشد. وقتی یک گروه فنی با هم کار می‌کنند،‌ هر نفر یک وظیفه مشخص دارد.  بحث نیامدن کی‌روش به ایران کاملا تکراری شده و چون برای رسانه‌ها جذاب است،‌ فدراسیون نیز از این ابزار برای محبوب نگه داشتن مربی پرتغالی استفاده می‌کند. البته یک نکته پنهان است که شاید هیچ‌کدام از کارشناسان و مردم از آن خبر نداشته باشند. این‌که شاید بندی در قرارداد کی‌روش باشد که هر زمان نخواست با تیم‌ملی ادامه دهد،‌ تنها خودش تصمیم‌گیرنده باشد.  هر زمان که او از ایران خارج می‌شود، به شکلی جالب نام چند تیم برای جذب سرمربی تحت قرارداد ایران مطرح می‌شود. یک زمان گفتند آفریقای جنوبی،‌ یک دوره دیگر بحث نیجریه مطرح شد و حالا هم که اعلام شده کی‌روش از مکزیک پیشنهاد دارد. همان‌طور که گفتم شاید کی‌روش طبق قراردادش بتواند به راحتی از ایران جدا شود چون اگر اینطور نبود،‌ مسئولان فدراسیون باید طبق قرارداد در صورت عدم عملی‌شدن تعهدات کی‌روش با او برخورد می‌کردند. با این حال بهتر است رسانه‌ها و فدراسیون به ماجرای جدایی کی‌روش دامن نزنند چون این ماجرا دیگر جذابیتی برای مردم هم ندارد