تحليل روز | خیانت کی‌روش به خود و هوادارانش

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، این روزها با وجود آغاز لیگ پانزدهم و بالاطبع منحرف شدن حواس رسانه ها به لیگ، باز هم این کارلوس کی‌روش است که سوژه نخست است. مرخصی بلند مدت سرمربی تیم ملی باعث شده تا شایعات زیادی پیرامون آینده او پدید بیاید.

بدون تردید هیچ نامی به اندازه کارلوس کی‌روش در طول ۴ سال گذشته، سوژه خبر و گزارش رسانه های ورزشی ایران نبوده است. سرشناس ترین و شناخته شده ترین مربی ای که پس از انقلاب پا به کشور ما گذاشت و به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال، ایران را به جام جهانی ۲۰۱۴ برد. کی‌روش حامیان و منتقدان متفاوتی در فوتبال ایران دارد. در جبهه حامیان، اکثرِ توده را افردی تشکیل می دهند که از تفکر حاکم بر فوتبال ایران، دلسرد هستند و می خواهند یک غریبه، یک خارجی، یک غیر خودی راه دیگری را پیش روی فوتبال ما بگذارد. در صف منتقدان هم اکثرا محافظه کاران و سنتی ها دیده می شوند. افرادی که جنس ایرانی را مناسب تر می دانند و اعتقاد دارند صرفِ این هزینه برای کی‌روش و کی‌روش ها مشکل گشا نیست.

اما در این بین یک طیف دیگری هم هستند که رای چندان ثابتی ندارند، نه منتقد کی‌روش هستند و نه مخالف سینه چاکش. زمانی که وظیفه حمایت داشتند و می دیدند حضورکی‌روش برای فوتبال ما خوب است از او حمایت کردند و در هنگامه دیگر که این مربی پرتغالی را به خاطر رفتارعجیبش در جبهه حق نمی دیدند، از او انتقاد کردند.اما قطعا با ادامه این مسیر که کی‌روش پیش گرفته  روز به روز به تعداد منتقدانش اضافه می شود. همان هایی که در رسانه ها از او حمایت کردند و با فونت بزرگ در صفحه اول نوشتند کی‌روش به هر قیمتی باید حفظ شود، حالا از طولانی شدن مرخصی او گله دارند. البته مرخصی اسم رمز است.موضوع مهم اختیاری است که او دارد و فدراسیون قادر به کنترلش نیست.

کُت تن چه کسی است؟

سرمربی پرتغالی تیم ملی همانطور که به سرعت توانست با مغناطیس جذابیت،آونگ حمایت را به سوی خودش جذب کند حالا پالس های منفی مخابره می کند. آخرین خبر که از دل ساختمان فدراسیون فوتبال به رسانه ها درز پیدا کرده این است؛ کی‌روش چهارشنبه ۴ شهریور به تهران باز می گردد. سوال این است؛ چرا تعداد روزهای مرخصی او تا این حد طولانی شد؟ اصولا فدراسیون فوتبال، تمایلی به عدم حضور کی‌روش در تهران داشت یا خیر؟ سوالات در این صف فراوان است و قطعا اگر با علی کفاشیان ساعت ها مصاحبه کنید به پاسخ روشن و شفافی نمی رسید چرا که آقای رئیس می‌داند ضعف دارد،آگاه است نتوانسته فرمان هدایت کی‌روش را به خوبی در دست بگیرد از این رو بازی را به شوخی و خنده می کشد و دست آخر برای اینکه نشان دهد جدی است می گوید؛ ما خودمان به او اجازه دادیم تا کل تابستان را در سفر باشد! اما قطعا ما می دانیم کفاشیان هم می داند این همه واقعیت نیست. بی آنکه در این نوشته بخواهیم کاریزمای نداشته رئیس فدارسیون فوتبال در این باره را نقد کنیم( صد البته این موضوع یک بحث جداگانه است و باید به آن هم پرداخت)دغدغه این گزارش، رفتاری است که از سوی کی‌روش سر زده و متاسفانه برای بار چندم، نشان داده عملا رئیسِ، رئیس فدراسیون ماست با این تفاوت اینجا مرئوس به رئیس حقوق کلان می‌دهد.

سنتی که کی‌روش در ایران شکست

تبارشناسی کی‌روش کار چندان سختی نیست. نام او را به فارسی در موتور جستجوی گوگل تایپ کنید.همه آن عناوین، افتخارات و عکس ها را دور بیاندازید،یک نکته قابل توجه و مهم در ویکی پدیای او می بیند. کارلوس کی‌روش در هیچ کشوری و در هیچ تیمی بیشتر از ۴ سال حضور مداوم نداشته است. در کسوت سرمربی، میانگین حضور او بیشتر از یک سال نیست. چه تیم ملی کشورش(امید و بزرگسالان) که در دو مقطع تنها دو سال به عنوان سرمربی فعالیت کرد، چه تیم های باشگاهی که آنها هم اکثرا یکسال بودند و نهایت به سال دوم کشیده می شد.در قالب دستیاری بیشترین حضورش به منچستر مربوط می شود در دو مقطع دستیار نخست فرگوسن بود؛ بار اول سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ و بار دوم پس از ترک رئال مادرید از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸٫اما داستان تیم ملی ایران برای او متفاوت است.با توجه به این رزومه خیلی از کارشناسان عقیده داشتند پس از پایان جام جهانی ۲۰۱۴، کی‌روش پس از سه سال و اندی حضور در ایران، دیگر قرارداد جدید با فدراسیون فوتبال امضا نمی کند اما در نهایت تعجب او یک قرارداد ۴ ساله دیگر امضا کرد تا برای نخستین بار در طول زندگی اش به صورت متوالی ۸ سال با یک تیم کار کند!

قرارداد دوم آگاهانه امضا شد

مشکلات در فوتبال ما، در مدیریت ریز و کلان ورزش ما و در لایه‌های زیرین و پیدای جامعه ما هر چه بود و هست از سوم آوریل ۲۰۱۱ که او قرارداد رسمی با ما بست تا پایان جام جهانی برایش کاملا مشخص و مبرهن شد. با توجه به سطح هوش کی‌روش او حتی قادر بود پس از این سه سال و اندی و ان همه تجربه ریز و درشت یک کتاب قطور از داشته و نداشته های فوتبال ما بنویسید.کتابی که حتی می‌توانست اصلا ورزشی و فوتبالی هم نباشد و کاملا بر مبنای جامعه شناسی و تبارشناسی باشد.او می دانست و می داند که قول و وعده مدیران ورزشی و حتی سیاسی ما تا چه حد با قول و قرار آن سوی آبی ها متفاوت است. وقتی برای بار دوم و پس از ماه ها کلنجار، حاضر شد برای ۴ سال دیگر سرمربی ایران شود آیا نسبت به این ضعف‎ها نا آگاه بود؟ ساده انگارانه است که کی‌روش را تا این حد ناشی و ناوارد فرض کنیم.رقم قرارداد او با توجه به اسم و کارنامه اش مشخص است و از این رو فوتبال ایران قبول کرد این هزینه نسبتا بالا را متقبل شود تا همچنان کی‌روش برچسبی باشد بر خیلی از نداشته های ما در سطح مدیریتی. اما حالا چه شده که او مرخصی اش را به دلخواه خویشتن، تمدید می کند و سپس این پیغام را در لفافه برای ما می فرستد؛ مادامی که مدیران شما روی قول‎ خود نباشند من مربی پروازی هستم.اردوی تیم ملی روز جمعه ششم شهریورماه آغاز می شود و کی‌روش تنها ۴۸ ساعت قبل از آن به تهران می آید و لابد پس از انجام بازی تیم ملی مجددا او ایران را ترک می کند تا ۴۸ ساعت قبل از پیکار بعدی!

کشف بهشت در سرزمین وعده ها

خط کاری کی‌روش مشخص است، پس از ۴ سال حتی اگر در منچستر هم باشد می خواهد فضای دیگری را تجربه کند اما او از سال ۲۰۱۱ تا همین امروز به خوبی تعداد دندان علی کفاشیان و کلا مردان تصمیم گیر ما را شمرد.می داند اینجا او رئیس است و برخلاف پزهای کفاشیان،حرف اول و آخر را او می زند.

اینکه فدراسیون و وزارت ورزش نتوانستند روی قول های خود باقی بمانند، اینکه شاید حقوق سرمربی تیم ملی و کادرش باز هم چند ماه به عقب افتاده و ده ها مورد دیگر همه و همه اتفاقاتی است که برای کی‌روش “تازگی” ندارد او اگر واقعا قصد فعالیت در چنین سرزمینی را نداشت پس از جام جهانی برای همیشه ساکش را می بست و می رفت اما وقتی از این همه بی مدیریتی آگاه است و می بیند رسانه ورزشی به هر دلیلی پشت سرش است و در همه نظرسنجی ها مردم به او رای مثبت می دهند آن وقت اینچنین از محبوبیت و مقبولیتش بهره می برد.مشخص نیست در آخرین قرارداد امضا شده، فدراسیون چند روز به او اجازه مرخصی داده است اما مادامی که علی کفاشیان اینگونه بخواهد کی‌روش را مدیریت کند، آش و کاسه همین است که می بیند. کی‌روش به عنوان یک مربی فوق حرفه ای، یک قرارداد کاملا سنگین و در خور توجه بست و همانطور که در قرارداد قبلی تا دلار آخر را گرفت این بار هم تا آخرین سنتش را می گیرد اما چون رسانه را پشت سرش می بیند و می داند حامی دارد و از سوی دیگر کفاشیان توان اداره او را ندارد، اینچنین غیر حرفه ای با ما برخورد می کند. اگر امروز بجای کفاشیان، محمد دادکان یا اصلا فلورنتینو پرز رئیس فدراسیون فوتبال ایران بود، کی‌روش می توانست اینچنین به بهانه نداشته هایی که از اول نبودشان برای خود او مسجل بود، بپیچد و برود؟

نقش ویژه رسانه ها

مهدی تاج چند روز قبل از رسانه ها و از خبرنگاران خواست که برای بازگشت کی‌روش کاری کنند اما کاش او یک خواسته دیگر از رسانه ها داشت؛ همانطور که به وقتش از کی‌روش حمایت کردید و وجود او برای فوتبال ایران و بازیکنان جوان را یک فرصت دانستید این بار در مقام پرسشگر ظاهر شوید.با هر متر و معیار و با شاخص هر ترازویی کی‌روش از مایلی کهن، دایی، قلعه نویی، خداداد عزیزی و کلا همه منتقدانش بهتر است اما روشنگری رسانه تاثیر بسزایی در تغییر رای مردم دارد.از پول همین مردم هزینه قرارداد کی‌روش و تیم ملی تامین می شود پس همانطور که به کی‌روش پول حرفه ای دادیم از او رفتار حرفه ای هم بخواهیم. اگر واقعا نمی تواند در چنین فضایی با چنین مدیرانی که هیچ اختیاری از خود ندارند و کلا وعده شان ،کف روی آب است، کار کند اولا چرا یک قرارداد ۴ ساله دیگر بست و مهمتر از آن چرا راضی نشد با گذشت از حق و حقوق سال اول قید کار در ایران را بزند؟

کاش رسانه ها، همان حامیان همیشگی کی‌روش این بار هم به کمک او بیایند تا کماکان او بیش از نود درصد حامی در ایران داشته باشد.آنچه بیش از هر چیزی موجب روی برگرداندن یک ملت استعمار زده می شود، زنده شدن خاطرات سیاه استعماری گذشته است.ترجمان و انتقال این جمله شاید بهترین هدیه از سوی دوستان کی‌روش باشد برای او.