علی عزتی در گفت‌وگو با «متافوتبال»: نفت شخصیت قهرمانی دارد / فکر نمی‌کردم روزی جزیره کیش را ببینم / مشکل فوتبال ایران دروغ است

به گزارش متافوتبال، نفت تهران چند سالی است که در بین تیم های مدعی فوتبال کشورمان قرار گرفته است. نفتی‌ها  تیمی هستند که ریشه ای قدیمی در فوتبال پایتخت دارند و  بازیکنان خوب و با استعدادی را در این چند سال به فوتبال کشور معرفی کرده‌اند بازیکنانی که عمدتا کم حاشیه بودند و با آرامش کار خود را انجام می دهند.

علی عزتی کاپیتان زردپوشان تهرانی چهره موفقی در لیگ برتر بوده و با حفظ مسائل اخلاقی و شخصیتی فوتبالی ساده و بی حاشیه را به نمایش درآورده. بازیکنی که  در فصل نقل‌وانتقالات مد نظر چند تیم لیگ برتری هم بود اما بازهم نفت را انتخاب کرد. عزتی اهل مصاحبه نیست و به قول خودش از دوربین فراریست اما حالا قبول کرده در متافوتبال حاضر شود و از وضعیت این روزهای فوتبالش بگوید.

 

- از خودت بگو. اینکه علی عزتی، کاپیتان نفت چه حال و هوایی دارد؟

من آدمی نیستم که زیاد اهل مصاحبه باشم. دوست دارم با فوتبالم حرف بزنم. متولد ۱۱\۱۱\۶۵ هستم. حدود سال ۸۸ ۸۹ به باشگاه نفت تهران آمدم. آن زمان آقای مهدی دینورزاده سرمربی‌ بودند و بعد از ایشان آقای نادر دست‌نشان هدایت تیم را برای پنج بازی آخر به دست گرفتند که ما قهرمان لیگ یک شدیم. بعد حسین‌آقا(فرکی) تشریف آوردند. ما دو سال تحت اختیار ایشان بودیم. این‌ را هم بگویم که ماقبل از این دوستان مدیرعاملی به نام آقای علیپور داشتیم که در سال ۸۷ برای پنج سال بعد برنامه‌ریزی کرد بود و هدفش را رسیدن به جام باشگاه‌های آسیا اعلام می‌کرد. بعد از آقای فرکی، آقای ابراهیم‌زاده آمدند که ما در آن سال پنجم شدیم و به مسابقات آسیا نرسیدیم. بعد از ایشان البته با یحیی گل‌محمدی رفتیم پلی‌آف و آسیایی شدیم.

- به نظر خودت توانسته‌ای حرفت را در زمین فوتبال بزنی؟

از بچگی دیدم به فوتبال درآمدزایی نبود. عاشق توپ بودم. من صبح‌ها از ساعت ۵:۳۰ بیدار می‌شدم و می‌رفتم نون بخرم ، ساعت ۷ تو کوچه بودم و روپایی و هد می‌زدم و وقتی ۱۰۰۰ تا می‌زدم دوستانم را می‌آوردم، می‌نشاندم تا بشمارند. بابام می‌گفت برو مغازه چیزی بخر با روپایی می‌رفتم. همیشه کوله پشتم بود و همه مسخره‌ام می‌کردند و همسایه‌ها می‌گفتند تو همش تمرین می‌کنی پس کی تلویزیون نشانت می‌دهد؟ منم می‌گفتم یه روز نشان می‌دهد و خدا خواست. سال ۱۳۸۶ برای حدمت به باشگاه پاس رفتم که پایه‌هایش تو تهران بود. خلاصه هرکاری از بچگی برای من اتفاق افتاده خدا درست کرده، نه مدیر برنامه‌ای دارم نه به کسی وصلم. این را به جرأت میگویم به هیچکس وصل نیستم جز خدا و هرچه دارم از خدا دارم و امام رضا و امامزاده اسماعیل در شهریار که ارادت خاصی بهشون دارم.

شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید خانومم می‌گوید مصاحبه کن وگرنه عقب می‌افتی. ولی من می‌گویم دوست ندارم شناخته شوم. اگه شناخته شوم مسئولیتم بیشتر می‌شود.

 

- ولی تو ظرفیت شناخته شدن را داری!

دارم ولی باید کم کم پیش برودم. چون تا به حال شناخته شده نبودم، کمی برایم سخت است. به ویژه اوایلش.

- یعنی الان با ما مصاحبه می‌کنی سختت می‌شود؟

نه چون شما را دوست دارم و ارادت خاصی به شما دارم، مشکلی نیست. من از دوربین فراریم ولی خیلی دوست داشتم جایی بروم و حرف دلم  را بگویم. بگویم که فوتبال ما همش شده حاشیه و جنجال و اصلا فرهنگسازی روی اخلاق نمی‌شود. من دوست دارم برنامه ۹۰ ورود کند به باشگاه‌ها و بازیکنای بااخلاق را معرفی کند. چون خیلی‌ها خوبند ولی دیده نمی‌شوند.

- الان همسایه‌های قدیمی تو را می بینند، چه می‌گویند؟

می‌گویند دمت گرم. چون پدرم یا کلا در فامیل ما کسی ورزشکار نبوده. نمی‌داند چطور شد به ورزش کشیده شدم. من فوتبال را ول کرده بودم و می‌رفتم پیش برادرم سرکار. یکبار بسیج محل‌مان من را برای بازی دوستانه دعوت کرد و من مرخصی گرفتم و رفتم بازی که دوباره انگیزه پیدا کردم. به برادرم گفتم به آقا(پدرم) بگوید دیگر کارگر نمی خوای. از آنجا استارت زدم و رفتم دنبال فوتبال.

- راضی هستی؟

خیلی راضی‌ام. من اگر فوتبالیست نمی‌شدم یه کارمند ساده می شدم. درآمد پدر و مادرم خیلی پایین بود و من اصلا فکر نمی کردم حتی روزی کیش بروم. سال اولی که با حسین‌آقا با تیم زیر ۲۳ سال رفتم کیش آسمان را نگاه می‌کردم و می‌گفتم خدایا؟ علی عزتی اینجا چه کار می‌کند؟ دستت درد نکنه که به من لیاقت دادی تا بیایم و اینجا را ببینم. تو بازی های آسیایی رفتم امارات. جایی که هرکسی نمی تواند برود. به ویژه در شهریار ولی من از طریق فوتبال توانستم. من هدفم اروپا بود و خیلی برایش تلاش می‌کنم. ولی من مشاور خوبی نداشتم. نه پدر و مادرم فوتبالی بودند و نه دوستی در شهریار داشتم که فوتبالیست شود.

معضلی که وجود دارد این است که بازیکنی که هیچ‌جا بازی نکرده٬ به لیگ برتر می‌آید و قرارداد ۳۰ میلیونی می‌بندد. بعد مربی و باشگاه به او کمک میکنند و این بازیکن پیشرفت می‌کند. اما چون قرارداد سه ساله بسته است، قراردادش ابتدا می‌شود ۴۰ میلیون و بعد هم ۵۰ میلیون. بعد همان باشگاه یک بازیکن جدید می‌خورد که ۱۵۰ میلیون تومان می‌ارزد. در نتیجه بازیکن جوان به خودش می‌گوید من اینهمه زحمت میکشم ولی کسی که اصلا بازی نمی‌کند بیشتر می‌گیرد. این‌ها انگیزه‌ها را کم می‌کند. کلا کسی نبود که به من بگوید قید ۱۰۰ میلیون را بزن و برو اروپا. چون در وجود خودم نمی‌دیدم به اروپا بروم، نرفتم.

 

- پس اعتقاد داری که بعضی‌ها ظرفیتش را ندارند و خوب راهنمایی نمی‌شوند و درواقع در فوتبال مسیر را گم می‌کنند. می‌شود نجات‌شان داد؟

باید فکرشان را تخلیه کنند و افکار جدید بریزند و باز ادامه راه بدهند و تلاش کنند. به یک تکواندوکار گفتند رمز موفقیتت چیست؟ گفت تمرین، تمرین و تمرین. تمرین فقط فوتبال نیست. تمرین، خواب، تغذیه، فرهنگ و احترام به بزرگتر هست. متاسفانه جوانی که زود رشد می‌کند، گذشته را فراموش می‌کند.

با عزت پورقاز در امیدهای پاس هم باشگاهی بودیم. همیشه به من میگفت تو سیاست داری و از سیاستت در فوتبال استفاده می‌کنی.

- نفت امسال خوب است؟

خب، مثل همه باشگاه ها جابجایی داشت. بازیکنای خوبی آمدند مثل سید جلال حسینی، نانگ و پیام صادقیان. خدا را شکر این تعطیلی که به ما خورد خیلی کمک‌مان کرد.

- اوضاع و احوال صادقیان چطور است؟ به آرامش رسیده است؟

خیلی به آرامش رسیده و شاید اگه مشاور خوبی داشت الان می‌توانست در اروپا بازی کند.

- از باختی که مقابل تیم اماراتی داشتید بگو.

تیم اماراتی از دید من نسبت به تیم‌های دیگر آسیایی خیلی ضعیف‌تر بود. من نمی‌گویم ۱۰۰% ولی من به‌عنوان یکی از بازیکنان خیلی دلم روشنه و ما می‌توانیم خیلی کارها را انجام بدهیم.

- تیم نفت الان در فوتبال ما شخصیت گرفته و مردم دوستش دارند. به نظرت حفظ کردن علی عزتی در این ساختار چقدر سخت است؟

خیلی صحبت‌ها انجام می‌شد در باشگاه و از خیلی جاها پیشنهاد داشتم ولی نرفتم. چون نفت را دوست دارم ولی اصلا برای پول زیاد که می‌گویند نیست. چون شاید اگر جای دیگری می‌رفتم، خیلی بیشتر پول می‌گرفتم.

- ولی بازیکنایی که تا پارسال ۱۷۰-۲۰۰ میلیون میگرفتند امسال ۶۰۰-۷۰۰ میلیون گرفتن. نفت خوب پول می‌دهد؟

ما پارسال در سه جام حضور داشتیم و خیلی تلاش کردیم و هرکسی تلاش کند باید مزد زحماتش را بگیرد. فکر می‌کنم حقش‌شان است. حتی بیشتر از این. نفت خوب پول می دهد ولی نه به اندازه استقلا لو پرسپولیس.

- پارسال می‌توانستید قهرمان شوید. بازی آخر چی شد؟

تراکتورعقب کشید و اصلا حمله نمی‌کرد. بعد گفتند سپاهان مساوی کرده و بعد تراکتور حمله کرد. ما می توانستیم ضد حمله بزنیم ولی آن اتفاقات افتاد و قهرمانی از دست‌مان در رفت.

- زمانی ذوب آهن با ابراهیم زاده تبدیل به «سلطان نایب قهرمانی» شده بود. نفت اینجوری نشود؟

ما یک دوره با آقای ابراهیم زاده و یک دوره با آقای فرکی پنجم شدیم. دوره آقای یحیی سوم شدیم و پارسال هم سوم شدیم. البته انشالله امسال قهرمان می‌شویم.

- پس به نظرت تیم نفت شخصیت قهرمانی دارد؟

۱۰۰% دارد چون در این چند ساله باشگاه شکل گرفته و دیگر نفت سال اول نیست که دنبال ماندن در لیگ باشد.

 

- خیلی‌ها فکر می‌کردند به تیم ملی دعوت می‌شوی اما در لیست کی‌روش نبودی. خودت فکر نمیکنی حقت بود در لیست باشی؟

بله من هر دفعه که لیست تیم ملی را اعلام می‌کنند خیلی دوست دارم که در جمع ملی‌پوشان باشم. حتی اگر یک بار دعوت بشوم. البته چند بار دعوت شدم که متاسفانه مصدوم بودم. چون من در تمرین و بازی خیلی فشار می‌آوردم و نمی‌دانستم که کسی که بازی می‌کند باید کمی آرام تمرین کند. بلد نبودم و مصدوم می‌شدم.سالی که که من را به تیم ملی دعوت کردن اولین نفر از باشگاه نفت بودم. مطمئنم آقای کی روش من را خیلی دوست دارد. این را از سوشا مکانی شنیدم. ولی متاسفانه من مصدوم شدم و در مورد جریان قرارداد که قبل‌تر توضیح دادم، انگیزه‌م کم شد.

محسن مسلمان در بازی با ملوان من را با زانو زد. لگنم ترک برداشت و رفتم پیش دکتر خانلری. ایشان گفت انشالله دوره بعد دعوت میشوی. گفتم من میتوانم. گفت نه اوضاع خوب نیست. بازی بعد در لیگ هم حسین آقا بازی‌ام نداد. حتما خیر و صلاحی بوده و وقتی میگن چرا تیم ملی دعوت نشدی میگم حتما خوب تمرین نکردم یا لیاقتشو ندارم.

- بهترین رفیقت در نفت کیست؟

همه دوستانم هستند ولی بیشتر با سیامک کوروشی هم اتاقی می شویم و از قبل هم دوست بودیم.

- حال و هوای خط میانی نفت چطور است؟

بخاطر حضور آقای امیری فانتزی‌تر و سرعتی‌تر شده. از آن طرف مهدی مومنی را گرفتیم و آقا ایمان و بخاطر آرامشی که در  نفت است  و کمکی که بچه‌ها می کنند باعث می‌شود تیم خیلی پیشرفت کند.

- راستی از خانومت چقدر حرف شنوی داری؟

من ۲ ساله ازدواج کردم. ما خیلی با هم صحبت می‌کنیم. چون من خیلی آدم حساسیم و می‌گویم هرکسی در خانه یک وظیفه ای دارد. مثلا خانومم می‌گوید مصاحبه کن وگرنه دیده نمی شوی.

اگه برگردیم به گذشته من در هر سال دوتا کارت زرد گرفتم و پارسال در جام باشگاها کارت نگرفتم و روزی که مرد اخلاق را انتخاب کردند، مادر خانومم زنگ زد و گفت تو چرا نرفتی؟ منم گفتم نگفتن که بیایم. خانومم خیلی ناراحت شد گفت تو که حاشیه نداری. چرا تو را دعوت نکردند؟ که بعد ابراهیم صادقی لطف داشت و اسم من را برد. گفتم خدا خیلی بزرگ است که اسم من را به عنوان بازیکن اخلاق یادش بود. راستش را بخواهید من دلم برای فوتبال خیلی می‌سوزد و می‌گویم چرا پایه‌ها را قوی نمی‌کنید؟

- بعد از فوتبالت می خواهی مربی شوی؟

من خیلی به مربیگری علاقه دارم ولی بعضی مسائل را که می بینم، می‌گویم به درد من نمی خورد و باید از فوتبال دور شوم. ولی از طرف دیگر می‌گویم اگر فوتبالی‌ها از این ورزش بروند، فوتبال می‌افتد دست غیرفوتبالی‌ها و شرایط خیلی بد می‌شود.

 

- چی در این فوتبال خیلی دلت را رنجانده است؟

دروغ. چون فوتبال یعنی صداقت و کمک.

 

- از بچه‌های تیمت چندتا اسم می‌گویم، نظرت را بگو.

وحید حمدی نژاد

پر تلاش. با اینکه متولد 61 است ولی اندازه یک جوان 72-73 تلاش میکند.

علی بیرانوند 

خیلی با نمک و شوخ‌طبع. خیلی سختی کشیده چون از شهرستان آمده، زود ازدواج کرد و بچه دار شد.

سیامک کوروشی

خیلی شوخ‌طبع و ما با یک‌دیگر خیلی شوخی می‌کنیم.

من با هیچ کس رفت و آمد خانوادگی ندارم. حتی با بچه های تیم.زیاد هم اهل مسافرت نیستم. وقتی رفتم با خانومم راجع به ازدواج صحبت کنم، گفتم من خیلی کمک می‌کنم. در کار خانه به جز آشپزی، هرکاری فکر کنید به نحو احسن انجام می دهم. مثل جارو کشیدن٬ گل کاشتن و ... چون در خانه پدری خیلی گل زیاد داریم و از بچگی عادت دارم و خیلی به پدر و مادرم کمک می کردم.

- بچه دوست داری؟ دختر یا پسر؟

خیلی بچه دوست دارم و دختر و با پسرش فرقی نمی‌کند.

- میذاری بچه خودت فوتبالیست شود؟

تو این فوتبال خیلی سخت است ولی اگر دوست داشته باشه چرا که نه؟

- در پایان هرچه دوست داری بگو.

من اینجا اول از شما تشکر می‌کنم که من را دعوت کردید و دوم از پدر و مادرم. چون آدم‌های خیلی زحمتکشی بودن. امسال وقتی می‌خواستم با نفت قرارداد ببندم، با آژانس رفتم. راننده از من پرسید راز موفقیتت چه چیزی بوده؟ده گفتم پدر و مادرم. چون خیلی برای من زحمت کشیدند.