مهدي واعظی: از شخصيت «كی‌روش» خوشم می‌آيد / به برانكو بايد فرصت داد

به گزارش متافوتبال، مدت‌ها از سید مهدی واعظی خبری در رسانه‌ها نبود. سرانجام به کمک سپهر حیدری، سنگربان شماره‌یک آخرین پرسپولیس قهرمان لیگ را یافتیم. راضی کردن این مشهدی کم حرف به مصاحبه بعد این همه مدت سخت بود. شاه کلید باز کردن قفل این طلسم، نام پرسپولیس بود و هوادارانش! بی‌مقدمه به سراغ ماحصل این گپ و گفت واعظی با روزنامه قانون می‌رویم.

  مدت‌ها بود اثری از شما نبود. مثل این که حسابی دور فوتبال را خط قرمز کشیده‌اید.
واقعیت این است یکسری مسائل در فوتبال‌مان وجود دارد که بازگو کردن‌شان دردی از کسی دوا نمی‌کند. همین مسائل باعث شد چنین تصمیمی‌بگیرم و الان هم بعد از مدت‌ها اولین خبرنگاری هستید که با شما حاضر به گفت و گو شده‌ام.

  اگر موافق باشید از جایی شروع می‌کنیم که منجر به جدایی‌تان از پرسپولیس شد.
من زمان مدیریت محمدحسن انصاری‌فرد با قراردادی 2 ساله به پرسپولیس آمدم. یک سال هم زمان مدیریت حبیب کاشانی بودم. بعد هم که داریوش مصطفوی آمد در کل 3 فصل در خدمت پرسپولیس بودم که اوج آن، قهرمانی حماسی در دقیقه 96 سال 86 بود.

  خب بعد پایان فصل سوم چه شد که تمدید نکردید؟
قراردادم تمام شده بود. از چند نفر هم‌تیمی‌هایم شنیدم که در انبار یک شرکت تولیدی لوازم ورزشی قرار مذاکره می‌گذارندو خب این چنین شرایطی در شأن بازیکن و باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس نبود. به‌هر‌حال باید تماس می‌گرفتند و جلساتی برای مذاکره برگزار می‌شد که نشد لابد راغب به این کار نبودند. من هم تصمیم به جدایی از پرسپولیس علی‌رغم میل باطنی‌ام گرفتم. جایی که با وجود عدم دریافت حق و حقوقم تا این لحظه شکایت هم نکرده‌ام.

  بعد از پرسپولیس، فوتبال با سیدمهدی واعظی چه کرد؟
دو سال صبا بودم که از آنجا هم مبلغ قابل توجهی طلب دارم. بعد استیل آذین و بعد هم شهرداری تبریز و آخر سر هم خداحافظ فوتبال!

  برای یک دروازه‌بان در آن سن و سال خداحافظی از فوتبال زود نبود؟!
خب شرایطی به وجود آمده بود که دیگر راغب به ادامه فعالیت نبودم. الان که 38 سال دارم فرم بدنی‌ام را ببینید به گونه‌ای است که همه فکر می‌کنند هنوز بازی می‌کنم.

  ماجرای شهرداری تبریز چه بود؟
ما که صعودمان به لیگ برتر مسجل شد، آن اتفاقات افتاد که مانع حضورمان در این رقابت‌ها شد. بعد هم که آن حکم علیه من و شیث رضایی و علی علیزاده درآمد. جالب این که بعد از گذشت 10 روز تبرئه شدیم. کسی هم نگفت به چه دلیل محکوم شدیم که بعد 10روز تبرئه شویم.

  شاید شما سه نفر باید قربانی می‌شدید.
خودمان هم آن زمان چنین احساسی داشتیم. این که جزو بازیکنان بزرگ تیم بودیم و باید گناه کار نکرده به گردن ما می‌افتاد.

  جالب است که تیمی به لیگ برتر صعود می‌کند و به آن شکل ماجرای دیگری رقم می‌خورد.
شهرداری تبریز به لیگ برتر صعود کرده بود اما شنیده می‌شد از یک شهر نباید 3 تیم در لیگ برتر باشند. با توجه به حضور تراکتورسازی و گسترش فولاد دیگر جایی برای شهرداری نبود.

  آیا الان افسوس آن اتفاق را می‌خورید؟
ببینید این یک مورد شخصی نبود که به تنهایی افسوس آن را بخورم. شهرداری دم دست بود و به تعبیری راحت می‌شد آن ماجرا را به وجود آورد. در حالی که این مجموعه پتانسیل و امکانات بسیار مناسبی برای خدمت به فوتبال و جوانان پرشور تبریزی را داشت، اما آمدند به نفراتی مثل من اتهام تبانی زدند.

  بعد از ماجرای شهرداری تبریز پیشنهادی نداشتید؟
پیشنهاد داشتم. اما آن مسائل چنان آزرده خاطرم کرده بود که احساس خوبی از ماندن در فوتبال نداشتم. احساس می‌کردم فوتبال ما مسیر غلطی را طی می‌کند. فدراسیون فوتبال در خیلی از مسائل و جریانات قاطع عمل نمی‌کند. تنها بر بعضی احکام سفت پای کار می‌ایستد.

  چرا شکایت نکردید؟ اعاده حیثیت بعد از تبرئه شدن راه مناسبی نبود؟
کسی به شکایت من رسیدگی نمی‌کند. تنها به مواردی که به خودشان مربوط می‌شود رسیدگی می‌کنند. امثال من زیاد بودیم خیلی وقت‌ها نیاز داشتیم حمایت فدارسیون فوتبال را همراه‌مان داشته باشیم اما در عمل این‌گونه نمی‌شد.

  در مورد مسیر غلط فوتبال صحبت کردید. می‌شود بیشتر توضیح  دهید؟
فوتبال یک هنر است، نه فقط عرصه‌ای برای پول درآوردن. به اعتقاد من ارزش معنوی فوتبال پایین آمده است. مثل پیراهن پرسپولیس که زمانی ارزش معنوی فوق‌العاده‌ای داشت و پوشیدنش آرزوی هر بازیکنی بود اما الان بحث اصلی مادیات است نه سابقه تیم‌ها. به‌همین خاطر تیم‌ها دچار مشکل شده‌اند.

  از تصمیم فعلی‌تان راضی هستید؟
از اینکه از فوتبال فاصله گرفته‌ام کاملا راضی هستم. حالا زمان بیشتری را کنار خانواده‌ام صرف می‌کنم و بزرگ شدن بچه‌هایم را می‌بینم. به هیچ وجه این‌طور نیست که فوتبال را فراموش کرده باشم. تا جایی هم که بتوانم سعی می‌کنم به فوتبال و جوانان ایران کمک و خدمت کنم.

  اما در عمل از فوتبال فاصله گرفته‌اید؟
تصمیم گرفتم 3 سال از فوتبال فاصله بگیرم و استراحت کنم. این زمان تا پایان فصل آینده خواهد بود. البته دنبال مدرک مربیگری هستم تا در صورت نیاز به حضورم، به فوتبال مملکتم خدمت کنم.

  به چه شکلی می‌خواهید به فوتبال برگردید؟
کارهایی صورت داده‌ایم که تا یک سال و نیم دیگر اثراتش مشخص می‌شود. کار را از پایه شروع کرده‌ایم. به اتفاق برادرم و دوستان خوبی که هستند، تیمی را در خراسان بنا گذاشته‌ایم که امسال از لیگ دسته سه کارش آغاز می‌شود. خدا کمک کند که بتوانیم در خدمت جوانان علاقه‌مند به فوتبال باشیم.

  برای پرسپولیس دل‌تان تنگ نمی‌شود؟
مگر می‌شود دلتنگ پرسپولیس نشد؟! همه بازی‌ها را می‌بینم.

  امسال کار پرسپولیس را چطور دیده‌اید؟
امسال تیم از بازیکنان و کادر فنی بسیار خوبی بهره می‌برد. علی رغم این که برخی پیشکسوتان عزیز ایرادات فنی رامطرح می‌کنند من چنین اعتقادی ندارم. پرسپولیس در تمام پست‌ها و کادر فنی نفرات سطح بالایی دارد.

  اما برانکو به ناچار بخشی از تمرکزش را باید برای مقابله با حاشیه‌ها صرف کند.
با صبوری هواداران عزیز و شناختی که از هوش و توانایی برانکو دارم، مطمئنم پرسپولیس در ادامه نتایج خوبی خواهد گرفت. البته برابر سایپا مستحق باخت نبودیم. این نتیجه حال همه پرسپولیسی‌ها را گرفت.

  بله و دوباره فرصتی فراهم شد برای حمله به برانکو.
تا زمانی که باشگاه به یک انسجام واحد نرسد، مشکلات درون زمین حل نمی‌شود.

  چرا سری به پرسپولیس نمی‌زنید؟
از دوستان قدیمی‌ام تنها کریم باقری مانده. و البته برانکو که در تیم ملی شاگردش بوده‌ام. می‌خواهم سر بزنم. به ورزشگاه بروم و بازی‌ها را از نزدیک ببینم اما الان تا بروم سر تمرین یا ورزشگاه، فوری حرف درمی‌آورند که ببین چه شده فلانی سر و کله‌اش دوروبر پرسپولیس پیدا شده!

  به عنوان دروازه‌بان سابق پرسپولیس شرایط سوشا مکانی را چطور می‌بینید؟
من سوشا را خوب می‌بینم. علی‌رغم انتقادات صورت‌گرفته نکات مثبت خوبی را در کارش می‌بینم. روند روبه‌رشدی را طی می‌کند که اگر دقت کند می‌تواند دروازه پرسپولیس را برای چند سال بیمه کند. منتها آن محرومیت اول فصل کمی او را از شرایط خوبش دور کرد و قدری تمرکزش بر هم خورد.

  پرسپولیسی که لیگ هفتم قهرمان شد با این پرسپولیس چه تفاوت‌هایی داشت؟
این مقایسه‌ای است که هواداران هم می‌کنند. به‌نظرم نمی‌شود انتظار داشت این تیم در دو برهه زمانی مختلف یک شکل باشند. این قیاس نمی‌تواند درست باشد. هواداران یکدل بودند. مدیریت پشت تیم بود. رسانه‌ها همراه‌مان بودند. تیمی که به زمین می‌رفت، 11 کاپیتان داشت. بالاترین رقم قراردادمان 110 میلیون تومان بود. من 95 میلیون تومان قراردادم بود. 10 درصد هم که جریمه شدیم. تازه همه پول‌مان را هم ندادند.

  برای دریافت مطالبات‌تان اقدام نکردید؟
هیچ وقت برای شکایت از پرسپولیس پایم به سمت کمیته انضباطی نرفت. تنها زمان مدیریت آقای رویانیان توسط یک دوست پیغام دادم که اگر مطالبات دیگران را داده‌اید، به مورد من هم رسیدگی کنید اما جوابی نگرفتم.

  ارتباط‌تان با هواداران پس از جدایی از پرسپولیس چطور بوده؟
همیشه ارتباط خوبی داشتیم و هنوز هم به من لطف دارند. به آنها می‌گویم همین تیم را می‌شود با حمایت شما و کار بیشتر قهرمان کرد.

  کار تیم ملی را چطور می‌بینید؟
به اعتقاد من کارلوس کی‌روش فرهنگ خاصی را وارد فوتبال ایران کرد. شاید برخی مسائل حاشیه‌ای بتواند ایراداتی را متوجه ایشان کند اما از نقطه نظر فنی بحثی در بزرگی این مربی نیست. جوانگرایی که در تیم ملی رخ داده پوئن مثبتی برای ایشان محسوب می‌شود.

  اما برخی بزرگان بی‌محابا به سرمربی تیم‌ملی حمله می‌کنند؟
می‌دانم. مثلا می‌گویند دورگه‌ها را به داخلی‌ها ترجیح داده. ضمن اینکه خب آنها هم ایرانی‌‌اند و کیفیت بالایی دارند. مثل اشکان دژاگه و رضاقوچان‌نژاد.

  چه عجب کارلوس کی‌روش یک مدافع هم پیدا کرد.
بخش اعظم فوتبال ما را حاشیه‌ها تشکیل داده‌اند. انگار کسی که در حاشیه نباشد به چشم نمی‌آید. خب با این دید هر کسی بالای سر تیم ملی باشد این حاشیه‌ها به سراغش می‌آید اما من از شخصیت کارلوس کی‌روش خوشم می‌آید. ما تنها از 50 درصد توانایی‌های ایشان استفاده کرده‌ایم. من اعتقاد دارم کی‌روش می‌تواند بیشتر از اینها به ما کمک کند.

  مثلا چه استفاده بیشتری از کی‌روش می‌بریم؟
کی‌روش برای پایه خیلی برنامه داشت اما نمی‌دانم چه شد که نسبت به این مسئله سرد شد. مسائلی که باعث شده تمایل بیشتری به برپایی اردو در خارج از خانه داشته باشد.

  شنیده‌ایم دو پسر دارید. اجازه می‌دهید به سمت فوتبال بیایند؟
بله، یک پسر 6 ساله دارم که علاقه زیادی نشان می‌دهد. بازیکن مورد علاقه‌اش هم نیمار است. برخلاف من دوست دارد مهاجم باشد. همه بازیکنان خارجی را هم می‌شناسد پسر دیگرم که 14 سال دارد مدتی هم به مدارس فوتبال رفت اما به رشته‌های دیگر گرایش بیشتری نشان می‌دهد.

  چه شده که خیلی از بزرگان فوتبال ایران تمایلی به ادامه فعالیت در فوتبال کشورمان ندارند؟
واقعیت این است که خیلی چیزها در فوتبال ما سر جای خودش نیست. به عنوان نمونه باید بگویم جای احمدرضا عابدزاده در همه جای فوتبال ایران خالی است.