آقای کاستا؛ چرا تا این اندازه عصبانی؟

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، دیگو کاستا مهاجم برزیلی تبار چلسی روزهای بسیار سختی را پشت سرمی گذارد. او زمانی که در فوتبال اسپانیا بازی می کرد در حد یک فوق ستاره برای اتلتیکو مادرید بازی می کرد و توانست جانشین خوبی برای رادامل فالکائو کلمبیایی باشد.

او اتلتیکو مادرید را ترک کرد تا بازی در لیگ جزیره را تجربه کند. کاستا بازیکنی بود که با تفکرات ژوزه مورینیو بسیار سازگاریی داشت. او جنگنده و پر تلاش بود و شم گلزنی بالایی هم داشت. کاستا در فصل نخست حضورش در چلسی عملکرد خوبی داشت و توانست با آبی پوشان لندنی قهرمانی در رقابتهای لیگ برتر انگلیس را به دست آورد.

اما او در فصل جاری به مشکل خورده است و در ۶ بازی که به میدان رفته تنها یک گل به ثمر رسانده است. این بازیکن برزیلی به بازیکنی خشن و پرخاشگر در لیگ جزیره تبدیل شده است و در دیدار اخیر برابر آرسنال با دو مدافع این تیم درگیر و باعث شد تا داور با کارت قرمز مدافع آرسنال را جریمه کند البته کمیته انضباطی اتحادیه فوتبال انگلیس کاستا را مقصر اعلام کرد و علاوه بر محرومیت سه جلسه ای این بازیکن کارت قرمز مدافع آرسنال را هم باطل کرد. چرا کاستا تا این اندازه عصبانی است؟

قبل از اینکه به انتقاد از کاستا بپزداریم باید این نکته را بیان کنیم که بعضی از افراد هستند که با همه سر دشمنی دارند. آنها با هر کسی که در اطرفاشان است دشمنی می کنند و می خواهند افراد دیگر هم آنها را دشمن بپندارند و اما چرا؟ به این دلیل که آنها همه مردم را حتی افراد خیره و انسان دوست شرور می دانند.

در لاگاریتو در شمال شرق برزیل مردی ۵۰ ساله هر روز با تریلر خود برای کسب یک لقمه روزی در جاده ها به راه می افتاد.به همراه او کودکی بود که چهره اش همچون راه بیابان سخت و خشک بود. او به عمویش نگاه می کرد و در حالیکه اشک در چشمانش جاری بود به او گفت: نمی خواهم سرنوشتم مانند تو باشد. او به زمین خیره می شد و اشک های خود را پاک می کرد.

عمویش یک بار به او گفت که گریه کردن کار زنان است و مرد باید تلاش کند. از آن زمان به بعد کاستا دیگر هیچ وقت گریه نکرد و سعی کرد که به جای آن فقط تلاش و تلاش کند. در شهری که کاستا در آن زندگی می کرد مردم به زور شکم خود را سیر می کردند. محصولات کشاورزی بسیار کم بود و امکانات هم در  آن چنگی به دل نمی زد. تنها چیزی که وجود داشت فوتبال بود و فوتبال. دیگو تصمیم گرفت در سرزمین فوتبال توانایی های خود را ثابت کند. او مانند هم سن و سالهایش تکنیک و مهارت نداشت اما بسیار قوی بود. او با قدرت بدنی خود هر کسی را که سر راهش قرار می گرفت پرت می کرد و این باعث شد تا بسیاری از قرار گرفتن سر راه او بپرهیزند.

نفرین بر برزیل، من برزیلی ها را دوست ندارم

همه عاشق برزیل هستند اما برزیلی ها نه. کاستا مانند بیشتر هموطنانش تصمیم گرفت که به همراه عمویش به اروپا برود تا در آنجا هم به نان و نوایی برسد و هم اسم خود را بر سر زبان ها اندازد. او کشور پرتغال را که لقب برزیل دوم را دارد انتخاب کرد.او در پرتغال برای تیم های مانند براگا و پنفیل بازی کرد و بعد از آن راهی اسپانیا شد تا حضور در رقابت های لیگا را تجربه کند. او ابتدا پیراهن سلتاویگو را بر تن کرد و بعد از آن هم راهی آلباسته سپس وایادولید شد.

بعد از حضور در این سه تیم با دیگو سیمئونه آشنا شد. این مربی آرژانتینی که کاستا در خشونت و جنجال شاگرد او هم نمی شود به استعداد این ستاره برزیلی تبار پی برد و او را جذب کرد. کاستا در اتلتیکو مادرید زیر نظر استاد خود پرورش یافت. او بازیهای درخشانی را برای این تیم اسپانیایی به نمایش گذاشت و توانست عنوان قهرمانی را با این تیم در رقابت های لیگا به دست آورد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کند اما یک چیز دیگر در او رشد و پرورش یافت و آن اذیت کردن دیگران و یا به اصطلاح موذی گری.

کاستا در دو بازی برابر تیم ملی فوتبال روسیه و ایتالیا پیراهن سلسائو را بر تن کرد. وطن آنجایی نیست که در آن متولد می شوی بلکه آنجا است که در آن بزرگ می شوی. کاستا در اسپانیا به جهانیان شناخته شد و به همین خاطر طلب اسکولاری برای پوشیدن پیراهن برزیل را رد کرد و تصمیم گرفت که در جام جهانی ۲۰۱۴ پیراهن ماتادورها را بر تن کند که این خشم برزیلی ها را برانگیخت

در یک گالری اتومبیل در سائوپائولو نوشته شده بود” برعکس دیگو کاستا اتومبیل های این مغازه برزیلی هستند و باعث افتخار همه برزیلی ها هستند.

کاستا بازیکنی است که در میدان می تواند حریف خود را قربانی کند و بدترین بلاها را سراو بیاورد اما بعد از بازی حاضر است که با همان بازیکن سر سفره بشیند و شام بخورد. بدون شک محرومیت سه جلسه ای او در دیدار برابر آرسنال باعث نخواهد شد تا روحیه جنگندگی این بازیکن از بین رود. چطور می توان خصلت و ویژگی یک بازیکن را از او گرفت؟ مدافعان برزیلی دل خود را خوش نکنند که برابر مدافع آرامی هستند. کاستا همچون یک جنگجو است که حاضر است برای رسیدن به هدف خود دست به هر کاری زند. این ویژگی او است و این خصلت او نهادینه شده است.