وقتی اینستاگرام صادقیان می شود اصل پیام / بازیچه شدن به بهای چند کلیک بیشتر

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا،

1-اگر دو دهه قبل چیزی به اسم شبکه اجتماعی ،خصوصا اینستاگرام اختراع شده بود شاید فرهاد مجیدی برای مجاب کردن استقلالی ها برای قبول کردن خواسته هایش، محتاج  روزنامه خبر ورزشی و تیتر تاریخی مرحوم ناصر احمدپور نمی شد و خیلی راحت با یک متن ساده، خودش شهر را به هم می ریخت.مجیدی می نوشت؛ هواداران رخصت من به پرسپولیس می روم. بعد از آن هم فتح الله زاده سر کیسه را حسابی شل می کرد چرا که در کسری از ثانیه همه سایت ها و خبرگزاری ها متن مجیدی را “کپی پیست” می کردند و بدون اینکه او مدیون کسی باشد به خواسته اش می رسید. البته تنها بدی اش این بود که بیست سال بعد دیگر نمی توانست زیرش بزند و بگوید این تیر در مورد من دروغ بود و ساختگی!

2-گذشته دیگر گذشته اما حالا یکی مثل پیام صادقیان لازم نیست حسرت نبود شبکه های اجتماعی را بخورد. او اینک خودش را بی نیاز از هر ارتباطی با فلان سردبیر و خبرنگار می داند. به راحتی در کاناپه خانه اش می نشیند، گوشی همراهش را بر می دارد و هر وقت دلش گرفت در اینستاگرام با یک چیزی خداحافظی می کند. یک روز با پرسپولیس، روز دیگر با حاشیه و حالا با فوتبال.  شایدم چند وقت دیگر مثل دوست هنرمندش،جناب تتلو با زندگی.متنش را می نویسند و شروع به شمارش معکوس می کند؛60، 59 ، 58 و… به یک که رسید ناگهان فلان سایت خبری که احساس می کند اگر دو ثانیه زودتر از آن خبرگزاری پر مخاطب، خبر را رسانه ای کند، همه وجودش به آسایش دو گیتی رسیده، بلافاصله تیتر جذاب خداحافظی صادقیان با فوتبال را روی خروجی اش می فرستد. حالا مسلسل خبررسانی از حالت تک تیر روی رگبار می رود و در کمتر از 30 دقیقه ناگهان صدها سایت با یک اسکرین شات از اینستاگرام پیام صادقیان، خبر خداحافظی او از فوتبال را مخابره می کنند. هم کسی که در حال تنظیم است به پوچ بودن و پوشالی خبر ایمان دارد و هم آن کسی که آن را می خواند مطمئن است یک بچه که دلش برای هزارمین بار گرفته، شروع به قهر و ناز کرده و در حال بازی دادن رسانه‌هاست.

3-خبر رسان که خودش “گرگ بالان دیده ” است اصل واقعیت را می داند اما محتاج کلیک است از این رو خودش را تنزل می دهد به  خرگوش بازیگوش و مخاطب هم بدون آنکه چشمش از حدقه بیرون بزند، با خنده ای معنا دار، خبر را باز می کند و پیش خود می گوید باز هم صادقیان باز هم بازی .نسل فرهاد مجیدی برای رسیدن به خواسته حتما می بایست با فلان روزنامه هماهنگ می کرد اما خوش به حال نسل پیام صادقیان. صدها سایت و خبرگزاری و روزنامه را با یک ماسماسک به بازی خویشتن در می آورد. این برای بار چندم است که او خداحافظی می کند؟ می خواهد دل چه کسی را خالی کند؟ مگر قرار نبود اصلاح شود؟ مگر سوار پراید نشد و به هواداران پرسپولیس نگفت آمده برای پرواز به اوج و همه حواشی را سه طلاقِ کرده تا همه حسرت داشتن مجددش را بخورند؟ اگر قرار این بود پس این بازی ها برای چیست؟  برانکو یک بار عذرش را خواست و حالا به صورت رایگان هم او را نمی خواهد چون همه فوتبال، فقط تخصص گرداندن توپ در میانه میدان نیست. باید قبل از داشتن هنر فوتبالیست خوب بودن، در وهله نخست شخصیت کامل داشت. همان چیزی که کی‌روش ده ها بار به داشتنش تاکید داشت اما صادقیان تصور می کرد فقط با انجام چند بازی خوب می شود دل هر مربی ای را تسخیر کرد. اما برود پاسخ این سوال را پیدا کند چرا دو مربی خارجی مثل کی‌روش و برانکو نباید او را به قیمت رایگان هم بخواهند؟

4-برگردیم به قصه بازی پیام با رسانه ها. در اینجا دیگر حرجی به او نیست. او هم مثل هر یک از ما مجاز است هر چیزی که دوست دارد در اینستاگرامش بنویسد.یک جوان لزوما نه الگوست که جامعه نگران رفتارش باشد و نه کسی او را منع کرده که بخواهد هر روز با یک چیز خداحافظی کند.این مشکل اوست و فالوئرهایش. کسی خوشش بیاید او را تحمل می کند هر کسی هم که نه به راحتی طوری رفتار می کند که گویی اصلا او برایش وجود خارجی ندارد. اما متاسفانه این رسانه های بزرگ و کوچک، رسمی و غیر رسمی، پر ویزیت و کم کلیک ما هستند که وارد بازی او شدند.شاید اگر بار نخست بیجهت وارد دنیای کوچک دلتنگی های او نمی شدند و محلی به خداحافظی های پر تعدادش نمی گذاشتند اینچنین بازی را ادامه نمی داد. اما  این ما هستیم که به گونه ای به گدایی ویزیت افتادیم. وقتی یک خبرگزاری رسمی ناگهان خبر تاپ خود را به دل نوشت یک جوان اختصاص دهد آن وقت دیگر نباید در رثای زرد شدن مرثیه سرایی کرد. نسل صادقیان با یک شبکه اجتماعی در حال پیام دادن به غول رسانه ای ماست؛تا قیام قیامت نصیحت و دل نوشت ما کسی را بهتر از اینی که هست نمی کند.بعضی اوقات باید ندید، توجه نکرد، چیزی ننوشت و این خودش بهترین راهکار برای اصلاح است.

 همه چیز دو کلیک بیشتر نیست، کسی نمی گوید اگر فلان غول خبررسانی وارد بازی پیام صادقیان نشود، خبر روز را خورده است. هیچکس، هیچ خبرنگاری را به خاطر بی توجهی به یک اینستاگرام شماتت نمی کند. کاش یک بار برای همیشه متوجه باشیم که به این سادگی و ارزانی بازیچه نشویم. بعضی از خبرها(اگر بشود اسمش را خبر گذاشت) خوردنش هزار برابر بهتر است به هزار ویزیت زرد.تکراری است و کلیشه ای اما باور کنید این یکی دیگر دقیقا از ماست که بر ماست.