چگونه زوج طاهری و برانکو فاجعه شیراز را رقم زدند؟/ تخت جمشید در آتش ساده انگاری

به گزارش متافوتبال، با گذشت حدود ۲۴ ساعت از دیدار پرسپولیس برابر قشقایی شیراز و حذف ناباورانه سرخ‌پوشان در جام حذفی، همچنان تیم سرخ‌پوش پایتخت بحث روز رسانه‌ها و جوامع ورزشی است. درحالی که هنوز هواداران این تیم از شوک بیرون نیامده‌اند، کارشناسان و پیشکسوتان زیادی در مورد این اتفاق و چرایی آن اظهار نظر کرده‌اند. شفقنا هم در یادداشتی خواندنی به قلم مهدی طاهرخانی از زاویه‌ای جدید به این موضوع پرداخته که با هم آن را می‌خوانیم:
حذف درگام نخست توسط یک تیم دسته دومی؛بیرون آمدن از این شوک به همین سادگی ها نیست. این سومین جام متوالی بود که برانکو پس از قبول مسئولیت در پرسپولیس، آنرا از دست داد و از قضا در هیچکدام به اندازه این یکی او نقش اول را نداشت.

بعد از بازی با سپاهان هیچکس دقیقا نمی دانست اولین بازی رسمی پرسپولیس مقابل چه تیمی و چه زمانی است. سازمان لیگ ناگهان برنامه جام حذفی را اعلام کرد و قرار شد پرسپولیس در شیراز به مصاف یک تیم دسته دومی برود. تیمی نا آشنا اما با اسمی کاملا قدیمی و ماندگار. برانکو که در عرصه رسانه مرتب از کی روش و تعطیلی لیگ انتقاد می کرد، به لطف همین تعطیلی بار سفر می بندد و به کشورش می رود. اما مشخص نیست در باشگاه پرسپولیس چه کسی  تصمیم اصلی را می گیرد. طبق اعلام سازمان لیگ،آنها به واسطه داشتن 6 ملی پوش می توانستند بازی شان را به تعویق بیاندازند. برانکو در ایران نبود و علی اکبر طاهری خودسرانه رضایت می دهد که تیمش بدون هیچ مشکلی قادر است در حافظیه مقابل قشقایی صف آرایی کند. از این شش ملی پوش 5 بازیکن، از مهره های ثابت برانکو هستند؛ همه استحکام خط دفاع ،دروازه و زهر خط حمله. علی اکبر طاهری فوتبالی نیست. او در تمام عمرش یک بار محض تفریح شاهد کوپا دل ری اسپانیا نبوده است. اگر در همین چند سال  یک بار ،تنها یک بار جام حذفی ماتادورها را می دید متوجه می شد که رئال و بارسا چگونه بعضا در خانه رقبای دسته دو یا سومی به مشکل جدی بر می خورند اما به واسطه رفت و برگشت بودن آن جام، همیشه فرصت جبران باقی می ماند. دست برعکس قانون جام حذفی ایران. در بازی تک حذفی کوچکترین غفلت مصادف می شود با یک فاجعه تاریخی و ماندگار. برانکو در سفر است. مدیرعامل چون ذاتا فوتبالی نیست و معنی تک حذفی را نمی فهمد پای برگه ای را امضا می کند که از دو جهت خیانت تمام به پرسپولیس و هوادارانش بود. هم به عجیب ترین و بدوی ترین نوع ممکن یک جام را از دست دادند و هم بزرگترین بی احترامی را به روح هادی نوروزی کردند. در روزی که قرمزها طبق وظیفه و اخلاق می بایست بر مزار کاپیتان فقیدشان حاضر می شدند به واسطه تصمیم غلط و اشتباه مدیرعامل بار سفر به شیراز را بستند. پرسپولیس بدون ملی پوشانش، توان مقابله با یک تیم دسته دومی را هم نداشت. موقعیت های بسیار کم این تیم نشان داد که اگر اصلی ها نباشند، یک فاجعه تمام عیار روی نیمکت در انتظارشان است. به راحتی هر چه تمام تر از دو بازیکن غیر تخصصی در پست دفاع مرکزی استفاده کردند تا علاوه بر دریافت گل ، یک تک به تک  هم به قشقایی هدیه بدهند. شاید در مورد این نبرد نوشتن دیگر بیات شده باشد اما برانکو که روی جذب دروازه بان دوم این همه اصرار داشت چگونه به نام هموطنش رسید؟ گلری که طی یک رکورد منحصر به فرد در 7 ضربه پنالتی ،حتی قادر به رفتن جهت صحیح هم نبود آیا با چنین گلری که گویا پنالتی گیر نیست تیمی به جام حذفی می رود؟

این شکست اتفاقی نبود. اگر برانکو فقط ده درصد کاریزمای کارلوس کی روش را داشت، مدیرعامل به خودش اجازه نمی داد که برای سرمربی ،تعین تکلیف کند و بدون 6 بازیکن اصلی به مصاف تیمی برود که بمب  انگیزه بود. علی اکبر طاهری فوتبالی نیست که اگر بود می دانست ذات جام حذفی یعنی همین غافلگیری های شوکه کننده. او هم به روح نوروزی اهانت کرد و هم به راحتی، سهل الوصول ترین جام ممکن را پراند تا خیلی از کمبودهای پرسپولیس مشخص شود.

 حالا هواداران می دانند اگر بیرانوند نباشد با چه دروازه بانی طرف هستند.حالا هواداران می دانند اگر به هر دلیلی سید جلال حسینی غایب باشد، برانکو بخاطر عدم خرید دفاع تخصصی مجبور است از ربیع خواه و ماهینی در این پست حساس استفاده کند و این به معنای در آغوش کشیدن ناکامی است. مقابل هر تیمی.

خبری از گولچ نیست، خبری از پل یانسکی نیست،رادشوویچ درون دروازه اندازه واقعی اش را نشان داد و این یعنی به صدا در آمدن زنگ خطر. اگر برانکو اینچنین تحت تاثیر مدیریت تیم نبود و به مانند کی روش صفر تا صد تیمش را خودش کنترل می کرد آن وقت پرسپولیس اینچنین در خریدهایش نامتعادل عمل نمی کرد. فقط دو مصدومیت و محرومیت در خط دفاع و دروازه لازم است تا فاجعه قشقایی تکرار شود.

قبل از بازی تیم ملی مقابل هند و همچنین گوام، کی روش مرتب در حال تعریف  از حریفان بود و حتی در ترکیب اصلی اش هم به گونه ای عمل کرد که  جای کوچکترین غافلگیری ای باقی نماند. آن روز خیلی ها در فوتبال ما از کی روش خرده گرفتند که بیجهت در حال باد کردن رقبای دسته چندم است حالا همان افراد در حال انتقاد از برانکو  که چرا اینچنین غافلگیر شدی.فاصله تیم ملی فوتبال ایران با هند بیشتر از فاصله پرسپولیس و قشقایی دسته دومی است؟ کی روش برخلاف برانکو همه را جدی گرفت و اجازه یک درصد خلق شگفتی را ند اد اما سرمربی قرمزها در فاصله سه روز مانده به این بازی در سفر بود و لابد تصور می کرد قرار است در یک نبرد پیک نیکی، 6 بار دروازه حریف را بگشایند.

پرسپولیس با ملی پوشانش هم در این فصل برای گلزنی، محتاج خلق موقعیت های فراوان است و طبیعتا بدون بازیکنان اصلی ولو در بازی ساده، این مشکل پا برجا می ماند اما برانکو طور دیگری تصور کرد.

یک جام پرید، دیگر خدشه ای به تعطیلات برانکو وارد نمی شود، دفعه بعد که لیگ یک ماه تعطیل شد می تواند بدون هیچ دغدغه ای یک هفته برود به دوبی و کرواسی و بعدا ناسزایش را ببندد به ناف کی روش و تیم ملی !

ماه عسل تمام شد، فصل پاسخگوییست، در مورد خریدهای مسئله دار خارجی، در مورد اصرار عجیب به استفاده ربیع خواه ، در مورد نداشتن بالإنس در خرید دفاع تخصصی، در مورد باج دادن بی اندازه به طاهری و در مورد خیلی از مسائل دیگر.