متاگپ|میلاد میداوودی در گفت‌وگو با محمدرضا احمدی: از گزارش شما ناراحتم / بعد از مذاکره با قلعه نویی از استقلال کنار گذاشته شدم

به گزارش متافوتبال، میلاد میداوودی، مهاجم سابق تیم‌های سایپا و استقلال این روزها دور از جریان اصلی فوتبال ایران افتاده است و حالا در آرزوی بازگشت به لیگ برتر است. او در گفت‌وگو با متافوتبال صحبت‌های جالبی از دلایل دوری‌اش از فوتبال در سن 31 سالگی می‌گوید.

میلاد خیلی خوش اومدی ممنونم دعوت ما رو پذیرفتی. این روزها کجایی؟

نیم فصل اول چون تیم نداشتم. فعلا دارم تمریناتم را زیر نظر آقای رجبی انجام میدم و ان شالله تو نیم‌فصل قطعا بر می‌گردم.

با جایی صحبت کردی؟ حالا تیمش رو نمی‌خواد لو بدی...

حالا صحبت‌هایی شده و ان‌شالله نیم فصل باقدرت بر می‌گردم.

دوازده، سیزده تا از بازیکنای خوب ایران الان بیرون نشستن. مثل خود تو که استقلالی بودی، ملی پوش بودی و تیم‌های بزرگ لیگ برتری بازی کردی. هادی عقیلی بیرون مانده، صوفیانی که گلر تراکتور و گسترش بوده بیرون مونده، داستان چیه؟ این فوتبال ما چه داره می کنه با فوتیالیست‌ها؟ یا شما نتونستید خودتون را آداپته بکنید با شرایط فوتبال؟

هر دو مسئله هست، یه سری مسائل به تیم‌هایی که در آن ها بازی می‌کنم بر می‌گرده. برای خود من اول فصل چند تا تیم بود که بتونم در آن‌ها بازی کنم، اما بیشتر دوست داشتم به خاطر خانواده تهران باشم.

چی شد ساپیا نموندی؟

من رفتم برای تسویه حساب چون دیگه با سایپا قرارداد نداشتم. به من گفتن باید با آقای فرکی صحبت کنی. خوب یه سری صحبت‌ها هم شد اما نهایتا نشد بمونم.

پس با خود فرکی و کادر به توافق نرسیدی؟

آره با آقای فرکی و کادر فنی صحبت کردم اما من مد نظرشون نبودم.

چه چیزی مد نظرشون بود؟ چون الان حسن‌زاده رو گرفتن که عملکرد چشمگیری هم در ساپیا نداشته. اگر هم جوان‌گرایی می خواستن بکنن، که با بازی دادن به غلامرضا رضایی و ابراهیم صادقی که حتی سنشون از تو بیشتره تناقض داره.

اون نظر آقای فرکی بود که خوب نظرشون محترمه.

مردم سوالایی از شما داشتن که من از طرف اونا از شما می پرسم، مثلا آقای حسین مقتدری پرسیدن که شما چرا از استقلال رفتید؟ چون خیلی از بازیکنان استقلال که محبوب مردم هم بودن به شکل ناگهانی استقلال رو ترک کردن؛ داستان پشت پرده ای در کار بوده؟

جدا شدن من از استقلال که دلایل زیادی داره. که راجع به خیلی از آن ها نمی توان صحبت کرد. اما من با آقای قلعه نویی صحبتی داشتم، که البته صحبت و مذاکره من با آقای قلعه نویی به جدایی من از استقلال انجامید.

خیلی ها می گفتن که تو خیلی از حرف های زور رو قبول نمی کنی و یک سری الفاظ از بعضی مربیان برای تو قابل قبول نیست. به همین دلیله که از بعضی تیم ها خیلی زود جدا میشی. یا این که اصلا با خیلی از تیم ها کار نمی کنی...

من واقعا یک سری حرف ها رو نمی تونم قبول کنم. به هر حال اولین مربی ام در لیگ برتر ناصرخان حجازی بودن. من در تیم جوانان سازمان آب اهواز بودم و ما با بزرگسالان استقلال اهواز بازی داشتیم. ناصرخان مربی استقلال اهواز بود و آقای شیری و آقای شیردل در کنار ناصرخان کار می کردن. با استقلال اهواز بازی کردیم و دو بر یک شکستشون دادیم، البته تیم کارگری مون با استقلال اهواز بازی داشت. هر دو گل تیم ما رو هم خودم زدم. قشنگ یادمه که ناصرخان بعد بازی گفت که فردا با این (میداوودی) قرارداد ببندین. من به باشگاه استقلال اهواز رفتم و فرداش قرارداد بستم و به تمرینات استقلال اهواز پیوستم؛ با این که اون موقع علی رضا رضایی داداش همین غلامرضا رضایی و آدریانو آلوز و امیر خلیفه اصل و فورواردهای خیلی خوبی در استقلال اهواز بودن. بازیکنایی تو این تیم بودن که ما جوانان استقلال اهواز فقط دوست داشتیم کنار اینا بازی کنیم. قشنگ یادمه در اولین مسابقه تیم بعد از حضور من در استقلال اهواز که تو شیراز داشتیم؛ ناصرخان آدریانو آلوز را بیرون گذاشت و او روی سکوها نشست و من رو گذاشت توی ترکیب اصلی. خوب میشه گفت من از همون موقع دیگه وارد مکتب ناصرخان حجازی شدم و از همون موقع یه سری مسائل رو یاد گرفتیم و هر حرفی رو نمی پذیرفتیم و حرف زور رو قبول نمی کردیم. البته شرایطی هم پیش میاد که آدم باید کوتاه بیاد، اما بازم من نتونستم.

تو این سال هایی که تو تیم های مختلف بازی کردی؛ آیا به فکر بازگشت به استقلال بودی؟

آره خوب قطعا به فکر این که برگردم استقلال بودم و همیشه هم خودم رو استقلالی می دونم و استقلال رو دوست دارم و همیشه هم برای استقلال آرزوی موفقیت کردم و ایشالله که یه روزی بشه برگردم.

بعد از بازی استقلال- ساپیا از دست منم شاکی بودی انگار؟ اما این سوال خیلی از مردمه که میداوودی روز بازی استقلال- ساپیا دو تا موقعیت گل خیلی خوب داشت که از روی عمد نزد، یا واقعا نتونست گل بزنه چی شد که میداوودی توپ ها را گل نکرد؟ چون میگن قبل این بازی زمزمه رفتن دوباره ات به استقلال مثل این که بوده؟

اصلا همچین چیزی نبود که من می خوام برم استقلال. بحث رفتن به استقلال رو حالا نمی گم اصلا نبود ولی هرچی که بود مربوط به نیم فصل بود که یه سیری مسائل برای من در سایپا پیش اومده بود.

در حالی که اون بازی (استقلال – سایپا) آخر فصل بود.

بله. در اون زمان دو سه ماهی بود که از سایپا کنار گذاشته شده بودم. اون موقع صحبتش بود که نیم فصل برم استقلال. ولی همونطور که اشاره کردید این بازی مربوط به نیم فصل دوم بود.

از دست من هم ناراحت بودی؟

از دست شما هم یه ذره. می دونید شاید صحبتی که شما کردین شاید این مسئله را داغ تر کرد. من شانزده، هفده سال فوتبال خودم رو به خاطر یکی دو تا توپ خراب نمی کنم (اشاره به بازی استقلال- سایپا). من به شما بگم که بازی رفت با استقلال، وقتی بود که دو سه ماه از اخراج من از استقلال گذشته بود. موقعی که برگشتم شرایط بدنی ام واقعا بد بود. فیلم بازی رو اگه ببینید متوجه می‌شید. از نظر اضافه وزن و همه چی شرایط خوبی نداشتم، فیلم هاش هست الان. اما اون بازی وقتی که حتی یک بر صفر هم عقب بودیم و در یکی از صحنه ها من توپ رو از بین چهار نفر درمیارم میدم به مهدی ترابی و مهدی ترابی توپ رو به علی زینالی میده و گل می زنیم، که بازی یک- یک میشه.

آره یادمه خودم گزارشگر بازی بودم.

من تو بازی استقلال خوزستان با استقلال تهران سه، چهار تا موقعیت خوب رو به تیر زدم و شما ناراحتی من رو از گل نشدن توپ ها دیدین. با این که استقلالی ام و استقلال رو دوست دارم. اما هیچ وقت وجهه فوتبالی ام رو به خاطر این مسائل خراب نمی کنم.

روی شوت دوم من پیش خودم گفتم این (میداوودی) دو دل شد، یعنی دیدی مهدی رحمتی اومد بیرون، شک کردی که از روی سرش بندازی تو گل یا شوت بزنی؟

قطعا همین طوری شد. خوب من می تونستم برم جلوتر، وقتی مهدی رحمتی اومد بیرون، من می خواستم از بالای سرش توپ را گل کنم، اما شرایط این جوری شد که توپ بد رفت. هیچ عمدی تو کار نبود، من برای طرفداران پرسپولیس هم احترام زیادی قائلم. اما یک سری مسائل پیش اومد، خیلی حرفا زده شد. خوب ببینید حق هم دارن به هر حال هر کس صحنه رو ببینه شاید یه سری ذهنیت ها براش به وجود بیاد که شاید این از عمد این کار رو کرده. حالا از اون ور هم پرسپولیس در تهران دو بر صفر به نفت تهران باخت و استقلال رفت صدر جدول و همه چی دست به دست هم داد تا اون صحنه بیشتر بزرگ شود. اما باید بگم اصلا همچین چیزی نبود. خوب خیلی از پرسپولیسی ها هم من رو دوست دارن، دوستانی که حتی اصلا ندیدمشون. من دوستای پرسپولیسی دارم در مشهد و ماسوله اما فقط از طریق اینستاگرام در تماسیم و خیلی رفیقای صمیمی هم هستن. از طرف دیگه من همیشه گفتم پدرم یک پرسپولیسیِ متعصبه و من قطعا به خاطر پدرم خیلی از کارها رو انجام نمیدم. چون نمی خوام وجهه پدرم هم زیر سوال بره؛ به هر حال پدرم پرسپولیسیه من استقلالی ام. من دو طرف رو کاملا دوست دارم و ایشالله که پرسپولیسی ها هم من را دوست داشته باشند.

آقای حامد رضاییان هم سوال کرده؛ آقای میداوودی شیوه زدن ضربات ایستگاهی را از کجا گرفته؟ اصلا از کی به این شیوه ضربه ایستگاهی می زنه؟ انصافا هم خوب ضربه کاشته می زنی..

من سال 2008 بود که رفتم الاهلی امارات. اونجا که رفتم بازیکنی داشتیم به اسم مارکوس آسانسائو که بازیکن سابق رم بوده. آسانسائو ضربه ایستگاهی رو خیلی خوب می زد. ما واقعا تو تمرینات می ایستادیم و ضربات رو تمرین می کردیم. به جرات می تونم بگم ده تا ضربه کاشته می زد، نه تا گل می شد و اون یکیش هم به تیر می خورد و بیرون هم نمی رفت. شکل ایستادن و استیل زدن ضربه رو هم ازش یاد گرفتم و وقتی به استقلال اهواز اومدم اولین کاشته را به همین شکل به سایپا زدم.

به تیم های ترکیه ای هم خوب گل زدی و حتی قرار بود به ترکیه لژیونر بشی.

آره. ما بازی دوستانه داشتیم در ترکیه همون فصلی بود که از استقلال جدا شده بودم. اردو داشتیم در ترکیه. دو بر صفر نیمه اول جلو افتادیم. یه کاشته وسط زمین به دست اومد. من می خواستم بزنم، اما چشمم به نیمکت تیم حریف افتاد، احساس کردم اونا فکر می کنن نمی تونم از اون فاصله کاشته رو گل کنم.

از وسط زمین...

ما زدیم و اون ضربه گل شد. قشنگ یادمه بین دو نیمه یکی از مسئولای تیم ترکیه ای اومد به آقای فتح الله زاده گفت ما این شماره ده شما رو می خوایم. که البته مسائلی پیش اومد که نرفتم.

تیم مورد علاقه تو بارسلوناست، درسته؟

بله من دقیقا بارسایی هستم.

چرا؟

این بارسایی بودن مال الان هم نیست؛ من یادمه چهارده پانزده سال قبل بارسا به این شکل امروزی نبود، همیشه یک تک ستاره داشت که می تونست همه کارهای تیم رو انجام بده، که یادمه اون موقع ریوالدو این کار رو انجام می داد.
ریوالدو رو دقیقا یادمه که یه بازی داشتن که اگر اشتباه نکنم با رئال بتیس بود که فورواردش رو مطمئنم دیه گو تریستان بود. بارسلون باید بازی رو می برد تا می رفت جام یوفا. بازی شروع شد و دقیقه دو تریستان گل زد به بارسا و من دیگه ریختم به هم. ولی قشنگ یادمه که یه گل ساویولا و دو تا هم ریوالدو زد. سه بر یک بازی رو بردن و با تفاضل گل اومدن جام یوفا و من خیلی خوشحال شدم، می خوام بگم از خیلی وقت پیش من بارسایی بودم.

بهترین رفیقت کیه الان، از بین فوتبالیست های قدیمی با کی در ارتباطی؟

من الان با خیلیا در تماسم، ایمان مبلعی، پژمان منتظری، رضا نوروزی، محسن بنگر ... با بنگر رابطه ام طوریه که همیشه در خونه هم هستیم.

چه جالب؛ محسن پرسپولیسی هم هست.

آره اما از دوستای خوب منه.

کلا رفیق بازی؟

کلا رفیقای این جوری زیاد دارم.

از لحاظ رفت و آمد چطور؟

آره رفت و آمد هم داریم؛ با خیلی ها در تماسم؛ اما با وحید طالب لو و خسرو حیدری رفت و آمد خانوادگی داریم.

میگن به خاطر استایلت شبیه آردا توران هستی.

به این موضوع فکر نکرده بودم تا حالا.

آخرین صحبتی که می خوام باهات داشته باشم در مورد بازگشتت به لیگ برتره؛ نیم فصل به لیگ برتر بر می گردی؟

قطعا بر می گردم و الان هم دارم تمرینات خوبی انجام میدم. ایشالله که نیم فصل بتونم برگردم و شرایط خوبی باشه که تا چند سال آینده بتونم بازی کنم.

دلت از کسی گرفته در فوتبال؟

از خیلی ها..

می بخشیشون؟

فراموش می کنم ولی نمی بخشم. من از بعضی ها خیلی ضربه خوردم. حالا ممکنه خیلی ها بگن حقش خیلی بیشتر از اینا بوده و خیلی ها هم بگن نه.. حقش همین بوده..

چون مقطعی که تو به تیم ملی دعوت شدی، خیلی از بازیکنانی که الان در تیم ملی هستن اون موقع در رده نوجوانان و جوانان بودند.

بذارین من اول شرایط اون موقع استقلال اهواز رو بگم. من در استقلال اهواز هفته نوزدهم سیزده گله بودم که رفتم الاهلی امارات. اصلا اون موقع کسی دیده نمی شد تو ایران. تمام لژیونرهای ما پانزده، شانزده بازیکن در امارات داشتیم اونا میومدن بازی میی کردن تعویض می شدن می رفتن تو زمین. اما اینایی که ایران بودن فقط میومدن تمرین می کردن و می رفتن خونشون. من سیزده گله بودم تو لیگ برتر ایران. سه تا گل در جام حذفی زدم، یعنی شانزده گل زده بودم. وقتی اومدم تیم ملی در هجده نفر خونده نشدم! شرایط جوری شد که مجبور شدم برم لیگ امارات. برای این که می دیدم بازیکنانی که می رفتن لیگ امارات بازی می کردن؛ به هر حال لژیونر بودن میومدن در ترکیب اصلی تیم ملی بازی می کردن. مجبورم شدم برم لیگ امارات؛ البته لیگ امارات برای من بد نبود. من دو تا قهرمانی در لیگ امارات با الاهلی به دست آوردم.

الاهلی تیم خوبی هم داشت...

الاهلی تیم خیلی خوبی بود. علی کریمی و جواد کاظمیان رو گرفته بودن و فرهاد مجیدی هم در مقطعی اونجا بازی کرد. واقعا فکر کنم علی آقا صحبت های خوبی کرد و قبل از این که برم امارات شرایط الاهلی رو برام توضیح داد. رفتم امارات و خیلی هم خوب بود؛ اما متاسفانه وقتی رفتم امارات، شرایط جوری شد که مربی تیم ملی هم عوض شد. دیدگاه عوض شد و دیگه بازیکنای ایرانی فقط تو ترکیب تیم ملی بازی می کردن.

دیگه از اون موقع دیدت این شد که لیگ امارات لیگ خوبی نیست و کیفیت لازم رو نداره.

مصدومیتم 11 ماه من را از فوتبال دور کرد و بدترین خاطره فوتبالی من هست. با این حال شرایطم در استقلال خیلی خوب بود، اون موقع آقای قطبی مربی تیم ملی بودن و من بازم در تیم ملی کم بازی می‌کردم. به هر حال سلیقه ها فرق می‌کرد ولی بازیکنی که در ده بازی هشت تا گل می‌زنه قطعا باید فیکس تیم ملی باشه. البته هر سرمربی یه سلیقه ای داره. میگم از خیلی‌ها ضربه خوردم ولی فراموش کردم.

ایشالله که برگردی و دوباره ما تو رو در عرضه فوتبال ببینیم و مردم و طرفدارا لذت ببرن و برات آرزوی موفقیت داریم. ممنونم دعوت ما رو پذیرفتی.

خواهش می کنم و ممنون از دعوتتون.