گزارش روز | «فراری» به سبک «فیات» / آیا بارسلونا فقط افت کرده یا مشکل بزرگتر از این حرف‌ها است؟

به گزارش متافوتبال و به نقل از ایران‌ورزشی، زلاتان ابراهیموویچ واقعا می‌خواست پپ گواردیولا را عصبانی کند و راهی بهتر از این به نظرش نمی‌رسید. باید به ضدبارسلونایی‌ترین شکل ممکن حرف می‌زد که زد. در کتاب زندگینامه‌اش نوشته: «توی انزوی خودم(فراری) پریدم و پایم را روی گاز فشار دادم و درست مقابل در مجموعه تمرینی پارک کردم... من زلاتان هستم من مثل شما نیستم.»
او حرف‌های پپ در بدو ورودش به بارسلونا را خوب در ذهن داشت: «ما اینجا مغرور نمی‌شویم... با فراری و پورش به تمرین نمی‌آییم.»
دوستی به او گفته بود انگار بارسلونا یک فراری خریده و می‌خواهد مانند فیات آن را براند. اصلا فراری به درد آنها نمی‌خورد. بعد از اینکه منچسترسیتی 3 بر یک بارسلونا را شکست داد روزنامه اسپورت تحلیلی ارائه کرد که بارسا مثل یک فراری است، ظاهرش حیرت انگیز است و رانندگی فوق‌العاده‌ای دارد اما اگر کنترلش از دست خارج شود، هر اتفاقی ممکن است بیفتد.
این انتقاد در کاتالونیا که شاید بی سابقه باشد، این حس را می‌دهد که بارسا در حال از دست دادن اصول خود است یا حتی از دست داده نه چیزی مثل طعنه‌های زلاتان به پپ و نه اینکه تیم هویتش را رها کرده باشد: در همان بازی سه شنبه شب هم تقریبا 70 درصد مالکیت توپ در اختیار میهمان بود.
اما بارسلونا همان ماشینی بود که نمی‌خواست باشد. بیایید واقع بینانه نگاه کنیم نه مثل کسانی که در نوکمپ هستند. شاید چیز کوچکی باشد اما یک «چیز» هست.
این اواخر بارها از کنترل خارج شده‌اند، به آلاوس و سلتاویگو باختند و حالا منچسترسیتی. می‌تواند گران تمام شود.
 دو امتیاز از رئال مادرید عقبند و این هفته به سانچس پیسخوان می‌روند تا بازی مشکلی برابر سویا انجام دهند. اتفاق رخ می‌دهد-به نوشته ال موندو دپورتیوو از 16 گلی که در این فصل خورده‌اند 12 تا مستقیما در اثر اشتباه بوده- و می‌تواند خیلی هم سریع باشد. مقابل سیتی در 11 دقیقه دو گل خوردند، برابر سلتا در 11 دقیقه 3 بار دروازه شان باز شد و در بازی با والنسیا در چهار دقیقه دو گل دریافت کردند و با یک گل حماسی وقت‌های تلف شده از بازی در مستایا سه امتیاز عایدشان شد.
منظور گواردیولا از کمال صددرصد مالکیت بود و اینکه هر چه بر بازی کنترل داشته باشی به گل می‌رسی. این اواخر کنترل از دستشان در رفته. بار اول اتفاق است، مرتبه دوم بی دقتی است، دفعه سوم چیز دیگری است؟
از یک طرف جای نگرانی نیست. شروع بارسلونا با فصل قبل که لیگ را بردند، تفاوت چندانی ندارد. اگر در منچستر به گل دوم می‌رسیدند و باید هم می‌رسیدند، اصلا این متن نوشته نمی‌شد.
از طرف دیگر، بدون آندرس اینیستای مصدوم کنترل از دستشان در می‌رود. هر سه باخت بارسا بدون او بوده. بدون خوردی آلبا و جرارد پیکه بیرون آوردن توپ از دفاع آسان نیست و شاید اوضاع اینطور نبود اگر سرخیو بوسکتس تا این حد افت نمی‌کرد.
 اما فرم بوسکتس نتیجه از دست رفتن کنترل بارسلونا است نه عامل آن. شرایط مثل قبل نیست.
آمار نشان می‌دهد بوسکتس بیشتر پاس‌هایش را به عقب می‌دهد تا به جلو و خطوط پاسکاری مثل قبل راه نمی‌افتد. موضوع این نیست که جای اینیستا خالی است هر چند هست اما بقیه هم مثل سابق نیستند. شاید دلیلش این است که تمرکز روی سه مهاجم تیم قرار گرفته و بازیکنی مثل ژاوی در زمین نیست.
بعضی می‌گویند بارسلونا برای فوتبال ضدحمله‌ای آغوش باز کرده در حالی که قبل از آن حرفش که پیش می‌آمد، بینی‌اش را می‌گرفت. کاملا درست نیست نه اینکه تیم گواردیولا کاملا سلطه داشت یا تیم لوییس انریکه به دنبال کنترل بر بازی نیست.
به هر حال، اولین باری که این بحث‌ها درباره شیوه و فلسفه و هویت در تیم انریکه پیش آمد بارسلونا در آخر به سه گانه قهرمانی رسید. فوق‌العاده بود هم ظاهرش و هم سواری اش.