رونالدو چگونه مهاجم نوک شد؛ تحلیلی از تغییر منطقه بازی ستاره رئال

به گزارش متافوتبال، عملکرد کریستیانو رونالدو در این فصل نسبت به سال گذشته تفاوت زیادی کرده است. ستاره پرتغالی‌ها در لالیگا هفته‌ها پایش به گلزنی باز نشد و در لیگ قهرمانان هم درخشش چندانی نداشت. همین موضوع باعث شد تا زیدان، رونالدو  را در پست جدیدی قرار دهد. پستی که به نظر می‌رسد او را دوباره به روزهای خوبش نزدیک‌ کرده است. ایران‌ورزشی در گزارشی جالب و خواندنی به نقش جدید کریستیانو رونالدو در رئال مادرید اشاره کرده که با هم آن را می‌خوانیم:

اگرچه به نظر می‌رسد کریستیانو رونالدو هنوز به طور کامل با پست جدیدش به‌عنوان یک مهاجم نوک خو نگرفته است آمار‌ها نشان می‌دهد که چگونه این تغییر پست او را در یک سیر صعود تدریجی قرار داده است.

هرچه می‌گذرد تغییر پست رونالدو از یک گوش چپ به یک مهاجم نوک آشکارتر می‌شود.

 با اینکه محدوده تأثیرگذاری او بر روند بازی‌ها‌ کاهش پیدا کرده است اما در سوی دیگر میزان تأثیرگذاری‌اش در این منطقه بیشتر شده است و این تغییر در آمارهایی که از عملکرد او به‌عنوان یک مهاجم نوک کلاسیک به ثبت رسیده، واضح است.

گل‌های 33 درصدی به‌عنوان مهاجم نوک در فصل 2009-2008 و گل‌های 66 درصدی در فصل جاری

رونالدو در نخستین فصلش در رئال‌مادرید 33 گل زد که 11 بار آن در نقش مهاجم نوک بود (33 درصد). این فصل اما او 12 گل زده است که هشت بار آن به‌عنوان مهاجم نوک بوده است (66 درصد) و 9 تای آنها فقط با یک ضربه بوده است (75 درصد).

 تغییر در میزان درصدهای گلزنی از سال 2008 چشمگیر است و آمارها نشان می‌دهد که موفقیت کریس برای گلزنی در نقش مهاجم نوک در هر فصل بیشتر از فصل ماقبل آن بوده است.

افزایش آمار گل‌های تکضرب

تطبیق پیدا کردن رونالدو با پست جدیدش به‌عنوان مهاجم نوک، شاید در فصل 2015-2014 تحت هدایت کارلو آنچلوتی بهتر از هر زمان دیگری به نمایش درآمد. او با 48 گلی که در لالیگا زد که 41 تای آن تکضرب بود (85 درصد) کفش طلای اروپا را برد. این آمار با آماری که او در فصل اول حضورش در لالیگا به ثبت رساند تفاوت داشت: 16 گل از 26 گلی که او در آن فصل از رقابت‌های داخلی اسپانیا زد با یک ضربه بودند (61 درصد). البته در حالی که موفقیت رونالدو برای گل‌های تکضرب بیشتر شده است، قدرت گلزنی او از خارج محوطه جریمه کاهش پیدا کرده است.

سانترها و دریبل‌های کمتر

امروز کریستیانو بیشتر از قبل در محوطه جریمه حریفان پرسه می‌زند و از کناره‌های میدان فاصله گرفته است.

 این واقعیتی است که نگاه دوباره به آمار آن را ثابت می‌کند: رونالدو در دو فصل اول حضورش در رئال‌مادرید تلاش بیشتری برای شوتزنی از خارج محوطه جریمه کرد (135 به 108 در فصل 10-2009 و 167 به 157 در فصل 11-2010 ). به علاوه متوسط تعداد دریبل‌های موفق رونالدو هم به مرور زمان کاهش پیدا کرده است و این موضوع درباره تعداد سانترهای او نیز صدق می‌کند.