یادداشت روز | مهاجم مادرزاد گلزن گران نیست، کشف کردنی است ؛ساسان روی گلوی برانکو

مهدی طاهر خانی: درست در همان روزهایی که رسانه ها در حال گزارش دقیقه به دقیقه حضور کاوه رضایی در باشگاه پرسپولیس و سپس استقلال بودند یک نفر بدون حاشیه و سر و صدا در حال تمرین زیرنظر برانکو بود. رسانه ها از شاه ماهی حرف می زدند، طارمی به ترکیه رفته بود و حالا به زعم همکاران ژونالیست ما، استقلال شاه ماهی صید کرده بود. حواس هیچکس به نخستین خرید قرمزها در لیگ شانزدهم نبود. تا مدت ها سوژه داغ همان کاوه رضایی بود و نوع شکارش توسط استقلال. به زعم مصنوریان یک خرید شیک، البته با آپشن های زیر میزی شیک تر!طارمی ناگهان بازگشت اما آن یک نفر که سفت و سخت زیر نظر برانکو تمرین می کرد به داشته هاش اعتماد کامل داشت. به یکی از دوستانش که به او زنگ زده بود با صراحت گفت: «آمده بودم که جای طارمی را برای پرسپولیس پر کنم اما حالا که او برگشته هیچ نگران نیستم چون ملاک برانکو تمرین است و من در تمرینات عالی ام. »

پیشبینی های غلط

لیگ آغاز شد، چهار هفته گذشت ، شاه ماهی استقلالی ها با یک پاس گل کارش را شروع کرد اما رفته رفته همه چیز عوض شد. کاو رضایی و بختیار رحمانی آنی نبودند که ژورنالیست ها پیشبینی می کردند. ساسان انصاری خسته شده بود اما خدا دوستش داشت. با توجه به بازگشت ناگهانی طارمی و زمزمه بازگشت رامین رضاییان، باید یک نفر از لیست خارج می شد. خدا ساسان را دوست داشت چون قوانین نقل و انتقالات در لیگ ایران به گونه ای شده که یک بازیکن تا پایان نقل و انتقالات رسمی فیفا فرصت تعویض تیمش را داشت. هنوز مصاحبه هایش در آرشیو خبرگزاری هاست. ساسان هر روز مصاحبه می کرد و می گفت؛ قصد جدا شدن از پرسپولیس را ندارم و آمدم اینجا که بازی کنم. اما رابطین در اهواز به خبرنگاران تهرانی اطمینان خاطر می دادند که ساسان با سعداوی تماس گرفته و گفته است با توجه به باند چند نفره اینها بعید است فرصت بازی به من برسد، می خواهم برگردم. سعداوی که از خبر بازگشت ساسان ذوق زده شده بود گفت: هر وقت بخواهی بیایی اینجا یک پست دست نخورده برایت کنار گذاشتم. خبرنگاران تهرانی خبر دقیق را از اهواز داشتند اما برانکو و انصاری هر روز می گفتند خبری از جدایی از نیست!

شاه ماهی از تور پرید

سرانجام خبر سری خبرنگاران تائید شد. برانکو در چهار هفته فقط سی دقیقه به ساسان میدان داد. دلیلش هم تنها یک چیز بود. سرمربی قرمزها محتاج تقه زدن و مردی که بوی گل بدهد نبود. او در سلیقه اش مردانی را می خواست که مثل علی علیپور عوض دو شش ، شش تا داشته باشد. مثل فرشاد احمدزاده بیست بار در طول نود دقیقه طول زمین را برود و برگردد. حالا در طول یک فصل و نیم حتی یک گل هم با ضربه پا به ثمر نرسانده باشد مهم نیست. مهم دویدن و دویدن و دویدن بود و است. برانکو همه تخم مرغ هایش را درون یک سبد ریخت؛ باقی بدوید فضا سازی کنید و گلزنی را به طارمی بسپارید. ساسان باهوش بود و فهمید طارمی که نیمکت نشین نخواهد شد، او هم به اندازه علیپور و فرشاد دونده نیست. وحید امیری که جایگاه ثابتی دارد و وقتی به امید عالیشاه یک خط در میان بازی می رسد تکلیف او که کاملا مشخص است.شاه ماهی واقعی او بود. همکاران ژورنالیست ما تا می توانستند برای بختیار و کاوه بازارگرمی کردند اما نگاهی به آمار خیره کننده ساسان انصاری نشان می دهد که این دو روی هم رفته یک سوم او تاثیر گذار و گلزن نبودند! شاه ماهی در تور پرسپولیس بود.مطبوعات را پشت سرش نداشت آرام و بیصدا فقط تمریی و می کرد به گواه خبرنگارانی که هر روز در تمرین پرسپولیس بودند او تا روزهای آخر یکی از بهترین ها بود. اما نظر برانکو به همین سادگی ها عوض نمی شد. همانظور که هنوز با صدای بلند می گوید محسن ربیع خواه بهترین عنصر در دفاع چپ است! بی توجه به اینکه در بازی با پیکان ربیع خواه اتوبان چپ را دو دستی به منشا تحویل داده بود. نظر برانکو به سختی عوض می شود همانطور که هنوز عینکش را جا به جا می کند، از پشتش به خبرنگاران نگاه می کند و می گوید؛ماهینی را کجا بگذارم تا جا برای رضاییان باز شود!

سابقه عجیب برانکو در تفکرات خاص

این برانکوست. مردی که اگر در آن برهه سرمربی تیم ملی ما نبود اینک در ویکی پدیا بازیکنانی مثل ستار زارع، جلال کاملی مفرد و ناجی بداوی روی هم رفته 100 بازی ملی نداشتند. مربیگری امری کاملا سلیقه ای است اما برانکو سلیقه اش تا حدود زیادی با دیگران تفاوت دارد. فاصله ایران با شکست طلسم قهرمانی در جام ملت های آسیا تنها یک گام بود.همان ستار زارع که برانکو صریحا می گفت بهترین چپ حال حاضر ایران است با یک اشتباه عجیب مقابل چین، ایران را ده نفره کرد تا عاقبت بر سر ضربات لعنتی پنالتی فینال را از دست بدهیم.

سید جلال حسینی یادتان است؟

برانکو فصل قبل پایش را درون یک کفش کرد که چون سید جلال حسینی، تیم را عقب نگه می دارد احتیاجی به او ندارد و عاقبت این نخواستن از دست دادن قهرمانی تنها بخاطر چند گل خورده بیشتر بود! از دست دادن قهرمانی در آسیا در سال 2004 و جام پانزدهم لیگ برتر شباهت های بسیاری با یکدیگر داشتند و در هر دو می شود از یک سو اقتدار برانکو در کوچینگ را دید و سپس خراب کردن همه اقتدارش با یکی دو اشتباه در ترکیب اصلی.برانکو در هر بازی که مهدی طارمی چندین موقعیت را از دست می دهد صحبت از گلزنی مادرزاد مهاجمان می کند و می گوید مهاجم ذاتا گلزن قیمتش 2 میلیارد است نه 100 هزار دلار.

اما ماجرای ساسان انصاری ثابت می کند که گلزن مادرزاد در وهله نخست یک مربی مادرزاد مهاجم شناس خوب می خواهد که او را کشف کند و با میدان دادن تبدیل به ماشین گلزنی کند.اگر ساسان انصاری تصمیم به جدایی نگرفته بود معلوم نبود تا امروز روی نیمکت چه بلایی سرش می آمد چرا که همانند طارمی و رضاییان روی سکوها محبوب نبود. اما می شود پیشبینی کرد نعیم سعداوی خیلی پیشتر بخاطر نتایج ضعیف اخراج می شد و فولاد جایگاهی در انتهای جدول داشت.

اما مرد ذاتا گلزن تحمل این را نداشت که یک نیم فصل روی نیمکت بنشیند تا به برانکو ثابت شود او گلزن ترین بازیکن حال حاضر لیگ ایران است. ساسان رفت و حالا حسرت بی پایانش برای قرمزهای تهران باقی مانده است. آخرین بار که یک بازیکن پرسپولیس هت تریک کرد کی بود؟ چه کسی یادش می آید؟ ساسان مقابل نفت سه تا زد.

اگر برانکو اصرار عجیب روی استفاده از وینگر های دونده و سخت کوش نداشت و کمی به فکر مرد ذاتا گلزن بود شاید حالا زوج طارمی و ساسان، مخوف ترین خط حمله لیگ را تشکیل می داد. آنقدر گل می زدند که باز پرسپولیس صدر جدول را بخاطر تفاضل گل به تراکتورسازی ندهد.

تجربه گران قدر و حسرت آمیز ساسان انصاری برای چندمین بار ثابت می کند که برانکو با همه قابلیت هایی که دارد همیشه چوب اصرارهای عجیبش را می خورد. فصل قبل سید جلال حسینی را نخواست و این فصل داستان ربیع خواه و رامین رضاییان به پا شده و اگر او این بار موفق به قهرمان کردن پرسپولییس نشود گویا اصلا هیچ کاری برای این تیم نکرده است.

*شفقنا