گزارش روز | همه چیز برای بارسا در M-S-N تعریف نمی‌شود

به گزارش متافوتبال و به نقل از نامه نیوز، یکی از مخوف ترین مثلثهای تاریخ برای رقبای بارسلونا در پهنه تاریخ ساخته شده است، مثلثی که نام با مسمائی دارد که با حروف اول مسی و سوارز و نیمار ساخته شده است؛ M-S-N.

اما آیا هر تیمی که یک چنین مثلثی دارد موفق می شود؟ آمارهای گل زنی این مثلث و کسب  پنج جام قهرمانی در فصل گذشته و حضور در فینال جام حذفی یا کوپا دی ری و صدر نشینی با 8 امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم  و 9 امتیاز نسبت به حریف قدیمی بارسا یعنی رئال مادرید گویای این واقعیت است که بارسلونا رویائی است اما بارسلونای رویائی هم نیاز به ترمیم دارد.
 
بارسلونا با توجه به جریمه ای که از سوی فیفا شد مشکلات بی شماری را تجربه کرد که یکی از آنها عدم حضور آردا توران و آلکس ویدال در ترکیب اولیه بارسا در فصل جدید تا پیش از نیم فصل بود که خود این مسئله باعث شده که این دو بازیکن با ناهماهنگی های بی شماری نسبت به بقیه بازیکنان مواجه شوند که این مسئله بارها در بارسلونای این فصل دیده شده است.

بارسلونا ایده آل چه تیمی می تواند باشد؟
بارسلونا با سیستم پایه 3-3-4 بازی می کند که در طول بازی اشکال مختلفی می گیرد که در بسیاری از مواقع با گرایش بوسکتس به خط دفاعی و حضور نیمار و مسی به خط هافبک تبدیل به 1-4-1-4 هم می شود. در پاره ای از اوقات ماسکرانو و بوسکتس و پیکه به عقب می روند و آلبا و آلوز به خط هافبک می پیوندد و با حضور دو هافبک میانی نظیر اینیستا و رادکیچ  و حضور مسی و نیمار در خط حمله این سیستم 3-4-3 هم می شود اما مشکلی که بارسلونا با آن مواجه است عدم حضور هافبکی با کیفیت های ژاوی در سالهای اوج و افت بدنی و فرسودگی اینیستا با توجه با بالا رفتن سنش است.

بارسلونا در بسیاری از مواقع نیاز مند است که مردانی چون توران و رادکیچ و سرخیو را به کمک اینیستا بفرستد و حرکات از کناره های نیمار و آلبا در جناح چپ  و آلوز  که در پاره ای از مواقع مسی هم به او می پیوندد گره گشا برای رساندن توپ به گل زنی چون سوارز است مردی که آقای گل فعلی لا لیگا است اما در بازی با لاس پالماس و آرسنال دیدیم سوارز که بی دقتی می کند بارسا تحت فشار قرار می‌گیرد ضمن این که به نظر می آید توران هافبک تخریبی و شبیه ماشین تخریب است و با بازیکنانی چون ژاوی یا اوزیل فرق دارد. رادکیچ علی رغم قابلیت هایش فاصله زیادی تا ژاوی و اینیستای جوان دارد. بارسلونا با از دست دادن فابرگاس و پدرو تا حد زیادی  در محاسباتش اشتباه کرده است.
 
تیکی تاکا هنوز وجود دارد؟
بارسلونا همچنان بیشترین تصاحب توپ و تعدد پاس را دارد اما در پاره ای از مواقع مجبور به استفاده از حربه های دیگر است. تیمهائی که در برابر بارسلونا قرار می گیرند  دست به دو نوع خود کشی می زنند. در نوع اول نظیر تیم والنسیا یا آتلتیکو بیلبائو و اسپانیول در بازی برگشت حذفی پرس از پشت محوطه جریمه را مد نظر قرار می دهند که با افت قوای بدنی در نیمه دوم مشکلاتی برایشان بوجود می آمد که نتایج با اختلاف 6 یا 7 گل ماحصل آن است.

نوع دوم این است که سعی دارند که توپ را در اختیار بارسلونا قرار دهند و زمین و فضا ها را حفظ کنند که این مسئله در برخی از بازیها چون بازی رفت در برابر اسپانیول کار می کند اما به یاد جمله های   آرسن ونگر در پس از بازی با بارسا بنگریم. ونگر به خبرنگاران گفت:" بارسا تیم فوق العاده ای است. ما انرژی زیادی در این دیدار صرف کردیم و ‏از نظر تکنیکی خیلی معمولی بودیم. تاسف من به این خاطر است که وقتی به نظر می رسید تیم برتر ‏میدان هستیم، گل خوردیم. ‏  مانند دیدار فصل قبل مقابل موناکو، مبتدی بودیم و این ناامیدکننده است. وقتی به نظر می رسید می توانیم ‏پیروز شویم، همه چیز را از دست دادیم.‏

منظور ونگر از مبتدیانه چیست؟ این کلید این مسئله است که هیچ تیمی نمی تواند از بعد روانی 90 دقیقه در نیمه خود حبس بماند و در تله ای می افتد که بارسلونا برایش می چیند یعنی بارسا توپ را به آنها می دهد تا نفوذ کنند تا فضاها باز شود.

این اتفاق بارها در بازی ها مختلف می افتد و مثلث مخوف منتظر این فرصت ها است. بارسلونا تیمی است که تنها پرس نمی شود بلکه حربه ضد پرس را با پرس کردن می داند هر چند که اگر تیمهائی چون آرسنال و لاس پالماس قدر توپها را می دانستند شاید قصه امروز بارسا به گونه دیگر نوشته می شد.