گزارش روز | هوش بالای سرمایه‌گذار قطری، دلیل درخشش پاریسی‌هاست

علی بابازاده – تحریریه متافوتبال| پاریسن ژرمن هفته سی ام از سری رقابت های لوشامپیونه را چندی پیش پشت سر گذاشت. شبی که موناکو نزدیکترین تعقیب کننده آنها تنها یک امتیاز از رمیس گرفت و شاگردان لوران بلان با استفاده از این فرصت و پیروزی 9 بر 0 مقابل حریف خود تروا توانستند برای چهارمین بار پیاپی لیگ فرانسه را فتح کنند و اختلاف امتیاز خود را با تیم دوم جدول به عدد 25 برسانند. عنوانی که تا به حال شش بار موفق به دستیابی آن شده اند و در آینده نیز بخت نخست قهرمانی لوشامپیونه خواهند بود.
پاریسن ژرمن، تیم پرستاره ای که در اروپا امروزه روی آن حساب ویژه ای باز میشود و هستند کارشناسانی که تیم بلان را پس از حذف کردن چلسی جزء مدعیان اصلی چمپیونز لیگ به حساب می آورند.
اما واقعا چه چیز باعث شد که پاری سن ژرمن، تیمی که تنها یک مدت به حضور رونالدینهو در تیم خود افتخار میکرد، هم اکنون خود را جزء هشت تیم برتر اروپا ببیند و گوی سبقت را در فرانسه از مارسی و لیون برباید؟! در این گزارش قصد داریم راه پر فراز و نشیب تیم پایتخت نشین فرانسه را مورد بررسی قرار دهیم.
تفکر درکنار سرمایه، عامل پیروزیست:
 حضور پول نفت کشورهای های حوزه خلیج فارس در کنار ثروت کشورهایی چون روسیه در فوتبال اروپا امروزه بر هیچکس پوشیده نیست. عاملی که پای بسیاری از افراد همچون بن خلیفه، بن زاید و عثمانوف را به فوتبال باز کرده. اما تنها وجود سرمایه برای پیشرفت کافی نیست و آنچه که یک پروژه را به سمت و سوی موفقیت وفق میدهد نحوه خرج کردن این پول ها و مصرف درست سرمایه است. بودند تیم هایی که مالکانشان دو برابر بن خلیفه برای باشگاهشان بودجه کنار گذاشتند ولی خیلی زود از دور مدعی ها خارج شدند. مالاگا نمونه بارز این مسئله است، تیمی که با وجود خرج فراوان و جذب افرادی چون فن نیستلروی، ساویولا، باپتیستا و دمیکلیس و استخدام مربی ای چون پیگرینی تنها توانستند سهمیه چمپیونز لیگ را کسب بکنند و هیچگاه در قامت یک مدعی شناخته نشدند و به سرعت روند ولخرجی های خود را متوقف کردند.
نمونه دیگر باشگاهی است از کشور روسیه. آنژی ماخاچکالا؛ که در ژانویه 2011 توسط سلیمان کریموف میلیاردر روسی خریداری شد و بازیکنان مطرحی چون ساموئل اتوئو و روبرتو کارلوس را در کنار گاس هیدینگ به استخدام درآورد و از این تیم به عنوان پدیده اروپا نامبرده میشد، ولی این تیم هم به نتیجه مطلوبی نرسید و کم کم از دید مردم و رسانه ها دور شد! افت این تیم ها نشان داد که وجود سرمایه، تنها برای پیشرفت کافی نسیت.
لئوناردو؛ کلید پروژه ی به اوج رسیدن
بن خلیفه، تنیسوری حرفه ای بود که پس از پایان دوران بازیگری اش رتبه 995 رنکینگ جهانی را در اختیار داشت. این ورزش باعث آشنایی و دوستی هرچه بیشتر او با تمیم بن حمد آل ثانی (امیر فعلی قطر) شد. شخصی که حدود یک دهه قبل، بنیاد سرمایه‌گذاری ورزشی قطر را تاسیس کرد و الخلیفه رئیس آن شد. همین شرکت قطری بود که در سال 2012 باشگاه پاری سن‌ژرمن را خرید و علاوه بر رساندن این باشگاه به جمع بهترین‌های فوتبال اروپا، نام کشور قطر را نیز در بحث اقتصاد و ورزش بر سر زبان ها انداخت.
قطر یک بازوی رسانه‌ای در حال رشد به نام beIN Media Group هم دارد که ریاست آن با الخلیفه است؛ مجموعه‌ای از شبکه‌های ورزشی که رقابت‌های فوتبال را از سراسر دنیا به طور زنده پخش می‌کند. در واقع هرجا که دولت قطر روی طرح‌های ورزشی سرمایه‌گذاری می‌کند، رد پایی از ناصر الخلیفه هم دیده می‌شود و همه اینها از یک ملاقات ساده در 14 سالگی با امیر فعلی قطر آغاز شد. بن الخلیفه در ابتدای کار خود در پاریس به خوبی هوش خود را نشان داد، به نحوی که کاملا میدانست لیگ فرانسه از نظر اعتبار و رتبه جهانی به پای لالیگا و لیگ جزیره نمیرسد و ستارگان روز فوتبال به سختی متقاعد میشوند که به لوشامپیونه نقل مکان کنند؛ از همین سو در اولین اقدام لئوناردوی برزیلی را به عنوان مدیر فنی تیم اعلام کرد تا این فرد برزیلی بتواند با توجه به سابقه و اعتبار خود بازیکنان را راضی به توپ زدن در استاد_دو فرانس کند. اقدامی که کاملاً موفق بود و پس از آن آنچلوتی به عنوان مربی استخدام شد تا پاریسن ژرمن بیشتر بر سر زبان ها بیافتد. کارلو به پشتوانه ثروت قطری ها دست روی بازیکنان بزرگ دنیا گذاشت و ابتدا پاستوره و الکس و سپس تیاگو سیلوا، زلاتان و لاوتزی را جذب کردند که موفق به قهرمانی در لیگ فرانسه نیز شدند. اتفاقی که در آن زمان باعث پیشی گرفتن از تیم هایی چون لیون و مارسی شد و موفقیتی بزرگ به حساب می آمد تا 16_2015 نیز پابرجا مانده است.
خروج ستارگان؛ فرصتی برای بهتر شدن یا تهدیدی برای بدتر شدن!
آنچه امروز از بعد فنی و روانی بر تیم میگذرد نشان از خوب بودن شرایط دارد. قهرمانی دوباره و زودتر از موعد در لوشامپیونه و صعود به جمع 8 تیم لیگ قهرمانان. تورنمنتی که مسلماً تمام فکر لو ران بلان و بن خلیفه بر آن معطوف شده است. چرا که در این مرحله آن ها باید نشان دهند پیشرفت شان از تیم منچسترسیتی بیشتر بوده، تیمی که بن زاید هم آن را با همین سرمایه ها به قهرمانی در لیگ جزیره رساند اما در چمپیونز لیگ افتخاری نصیب شان نشد.
جدای از تمام این اتفاقات حماسی، باشگاه فرانسوی مشکلاتی نیز بر سر راه خود میبیند. ترک ستارگان مسئله ای نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت! زلاتان ابراهیمویچ شاخص ترین این افراد است. مهاجم سوئدی که یک روز دم از خداحافظی با فوتبال میزند و روز دیگر از علاقه خود برای بازی در منچستریونایتد میگوید؛ به نحوی که چندی پیش طی مصاحبه ای و درست پس از قوت گرفتن حضور ژوزه بر روی نیمکت شیاطین سرخ اعلام کرد که به شدت نسبت به مورینیو احساس دلتنگی میکند و دوست دارد بار دیگر زیر نظر او کار کند. زلاتان یقیناً تنها خروجی پایان فصل پاریسن ژرمن نخواهد بود، در کنار او شاید افرادی چون مارکینیوس و کاوانی هم فرانسه را به خاطرات بسپارند و مالک متمول قطری را مجدداً وادار به ولخرجی کنند. اتفاقی که کارشناسان آن را برای کمپانی قطری یک فرصت دوباره برای خرید ستارگان جدید دنیای فوتبال همچون پوگبا میدانند، چرا که بن خلیفه، آنقدری سرمایه دارد که بتواند برای هرکدام یک از این بازیکنان جایگزینی را بدست آورد تا تیمش به سرنوشت تیم هایی چون مالاگا دچار نشود و همچنان با باقی ماندن در بین غول های اروپایی رویای فتح چمپیونز لیگ را در سر بپروراند.