نیکبخت: استقلالی هستیم نه پرسپولیسی / در آن دربی معروف که پرسپولیس ۹نفره شد، اتفاقاتی در بین دونیمه رخ داد / قلعه‌نویی نگذاشت رکورد پروین را بزنم

به گزارش متافوتبال، علیرضا نیکبخت‌واحدی یکی از چپ‌های فراموش نشدنی فوتبال ایران است. او که تا آستانه‌ی تبدیل شدن به کاپیتان اول استقلال رفته بود، به ناگاه سر از باشگاه رقیب درآورد و چندسال بعد کاپیتان پرسپولیس شد! نیکبخت که استعدادش در بازی با توپ، سانتر و حتی هدزدن بی‌همتا بود از سال‌های اوجش می‌گوید. از اینکه چرا مجبور شد به تیم رقیب برود. اینکه چرا فوتبال ایران دیگر به جذابی قبل نیست. مصاحبه محمدرضا احمدی با او را بخوانید:

خیلی ها می گفتن نیکبخت برای استقلاله و خیلی ها می گفتن برای پرسپولیسه. چی شد که بین سرخابی ها سر تو دعواست؟

خیلی لطف دارن و من احترام می‌ذارم هم به استقلال هم به پرسپولیس هم به کسانی که از من ناراحت باشن. ولی متاسفانه تو این مدت برای خیلی ها سوال پیش اومده که چرا من استقلال رو با اون همه محبوبیت و هفت سالی که بازی کردم ترک کردم و به پرسپولیس رفتم.
داستانش خیلی مفصله من عاشق استقلال بودم و هستم و اگه این اتفاق افتاد که من پرسپولیس رو برای ادامه بازی انتخاب کردم بخاطر این بود که من تو تیم محبوب فقط می تونم بازی کنم و من با تماشاچی بزرگ شدم و این تماشاچی من رو نیکبخت کرد. نه تنها من که خیلی از بازیکن ها رو. ولی بعضی هاشون خیلی مغرور بودن. من همیشه با افتخار می‌گم اگه این تماشاچی ها تو استادیوم من رو تشویق نمی کردن من به این جایگاه نمی رسیدم. در این که چرا من پرسپولیس رو انتخاب کردم برای این که من تو تیم بزرگ فقط می تونستم بازی کنم و اون سالی که از استقلال جدا شدم اوج فوتبالم بود. فکر می کنم برای همین خیلی ها از من ناراحتن و خیلی ها نمی‌دونن چرا من از استقلال جدا شدم. ولی من شاید بخاطر مشکلات مدیریتی و مربی اون زمان از استقلال جدا شدم و فکر می کنم کج سلیقگی مربی و مدیرعامل باعث شد از این تیم جدا بشم. ولی فکر می کنم الان مردم خیلی فوتبال رو بهتر می‌فهمن و درکشون از فوتبال بالا رفته.

پس از روی کل کل نبود؟

به نظر من تصمیم اون زمان تصمیم درستی بود ولی تصمیمی که من گرفتم به مزاج خیلی ها خوش نیومد. حتی تا دو روز مونده به نقل و انتقالات برای استقلال موندم ولی هیچ پیشنهادی به من نشد چه از طرف مدیرعامل چه از طرف مربی و من زمانی برای تیم پیدا کردن نداشتم. ولی اگه خیلی ها رو ناخواسته ناراحت کردم عذرخواهی می‌کنم. ولی بدونین که من باید تو یک تیم بزرگ بازی می کردم.

یک بحثی که وجود داره؛نیکبخت هم بازیکن ملی بود هم باشگاهی، اون هم ر حالی که حواشی ولت نمی کرد. می‌گفتن نیکبخت بازیکن پرحاشیه ای ولی تو زمین کارش رو می کرد.

من خدارو شاکرم که در کنار بزرگانی بازی کردم که حالا بطور عامیانه خودمون اسمشون رو تریلی نمی کشید. خیلی بازیکن ها بودن که من افتخار می کنم کنارشون بازی کردم.بازی کردن تو اون سطح و اون زمان فکر می کنم خیلی سخت تر از این زمان باشه. من روزی که اومدم استقلال 16 سالم بود و رقیبانی همچون محمد نوازی، علی چینی و افشین حاجی پور داشتم. همچنین مربی هم خیلی اعتقادی به من نداشت. من اون زمان انقدر خوب بازی کردم که آقای نوازی رو فرستادم راست بازی کنه، افشین حاجی پور رو یک خط بردن جلو و علی چینی رو در دفاع ازش استفاده کردن. زمان ما فوتبال خیلی سخت بود رقابت بود و در کنار رقابت، رفاقت بود. به نظر من در اهالی فوتبال الان علاقه یک ذره کمرنگ تر شده دلیلش هم خیلی ها می‌دونن. فکر می‌کنم الان فوتبال لذت بخش نیست. ما وسط هفته که بازی داشتیم هفتاد هزار نفر با دل و جون می‌اومدن بدون این که بلیط رایگان باشه یا کسی حمایت کنه. ولی الان دیگه بازی زیبا نمی‌بینن، بازیکن محبوب نمی‌بینن. نسل بازیکن محبوب خیلی زود تموم شد در فوتبال ایران.

تو خیلی رفیق باز بودی. نه؟

متاسفانه بله

رفیقات الان هم هستن؟

خوشبختانه نه. متاسفانه تو رفیق بازی شاید بعضی هاشون مونده باشن ولی از فوتبالیست هایی که هم شغل من باشن زیاد مایل نیستم رفاقت کنم چون بیشترین ضربه رو من از همین دوستان خوردم.

دو تا مربی بزرگ تو رو می خواستن؛ کریستوفر دام و لوییز آراگونس. اتلتیکو و فنرباغچه. چی شد که نیکبخت سر از اونجا در نیاورد؟

اول من خودم رو مقصر می دونم، دوم هم خودم، سوم هم خودم. بخاطر این که شاید اشتباهاتی تو اون زمان داشتم. شاید اگه قبول می‌کردم و بچگی نمی‌کردم این اتفاقات نمی‌افتاد. بعد این که مدیریت اون زمان رو قبول نداشتم. حرف هایی زده شد بین باشگاه ها که تو هیچ کتاب گینسی نمی‌تونستید پیدا کنید.

من تا حدودی تحقیق کردم که مدیرعامل وقت باشگاه استقلال گفته بود شما 3 ساله داری می بندی پول خوبی هم می گیری 80% می ریزی برای باشگاه استقلال بعد از این که 3 سال قراردادت تموم شد باز هم بازیکن استقلالی. درسته؟

بله، ماجرای اتلتیکو بود که مدیر اون زمان تازه 3 ماه بود مدیرعامل شده بود. آقای قریب برداشته شده بودن و ایشون مدیرعامل شدن. بله همچین اتفاقی افتاد من تا پای قرارداد هم که رفتم اومدن با من اینجوری قرارداد امضا کردن و تنظیم کردن و من دیگه منصرف شدم ولی قرارداد جوری بود که من از فرداش می تونستم تو تیم ب اتلتیکو بازی کنم. ولی خب ما اگه به گذشته برگردیم حسرتی که من باید بخورم رو هیچ کس نمی تونه بخوره.

قبول داری که می گن بعضی بازیکن ها برای دربی ساخته شدن؟

قبول دارم. به طور مثال مهدی هاشمی نسب برای دربی ساخته شده بود.

خود تو هم بودی...

لطف دارید. من اگه آقای قلعه نوعی اجازه می‌دادن یک بازی دیگه انجا بدم رکورد آقای پروین رو می زدم. بیشترین دربی رو آقای پروین داره با 23 بازی من هم 23 بازی. ولی دربی بازی کردن مردش رو می‎خواد و فکر می کنم خیلی ها این کاره نبودن. مثال می‌زنم مهدی هاشمی نسب، محمود فکری، محمد نوازی، اکبرپور، پرویز برومند از اون ور بهروز رهبری فرد بازیکنان دربی باز بودن. می تونستن بازی رو دربیارن. من یادمه یک بازی استقلال و پرسپولیس بود، پرسپولیس دقیقه سی و هشت، سی و نه، 9 نفره شد. البته فعل و انفعالاتی بوجود اومد وسط نیمه.

به شما گفتن گل نزنید؟

فکر می کنم اگه اون روز استقلال برنده بازی می‌شد شاید اتفاقات بدتری می‌افتاد بین تماشاچی ها. من از این خوشحالم که اون روز بازی مساوی شد. جو ورزشگاه جوری بود که هر لحظه امکان داشت همه وسط زمین بریزن. خیلی روز نوستالژیکی بود. من تا حالا اون جو رو ندیده بودم. تماشاچی تا دقیقه 90 بازی رو وایستاده نگاه می‌کرد. اصلا بازی قشنگی نبود و استرس زیادی بود.

دلم می‌خواد درمورد تیم ملی هم صحبت کنی، بحثی بود که می‌گفتن نیکبخت میره اردوی تیم ملی پاسپورتش رو برمی‌داره و برمی‌گرده. واقعا همچین چیزی بوده؟

متاسفانه بعضی از دوستان و همکاران ما بخاطر خودشیرینی در اون زمان شاید برای این که تو لیست تیم ملی اون وقت باشن یک شیطنت هایی کردن که من واگذار کردم. آقای دایی شاهد هستن بازی پرسپولیس و سپاهان بود، بازی رو بردیم. 2 تا گل هم زده بودم ولی به تیم ملی دعوت نشده بودم. چهارشنبه اسامی تیم ملی رو کانال 3 اعلام کرد و اسم من نبود. جمعه هم پرواز بود. با کویت بازی داشتیم. من توی رستوران بودم که مدیر برنامه اون موقع ساعت 11 با من تماس گرفت که تیم ملی دعوت شدی، رفتم خونه وسایلم رو جمع کردم و رفتم هتل المپیک. از هتل المپیک حرکت کردیم سمت فرودگاه. چون اون موقع من دبی بازی می کردم پاسپورتی داشتم که اقامت دبی توش بود برای همین باید همیشه دستم بود. پاسپورت رو که نگاه کردم دیدم متاسفانه اون پاسپورتی رو آوردم که اقامت کویت سوراخ شده بود. من با یکی از بازیکنان وقت اون موقع صحبت کردم که می‌رم و پاسپورتم رو میارم. هتل المپیک که رفتم پاسپورتم رو بیارم دیدم اصلا پاسپورت من دست باشگاهه و دوازده شب هم باشگاهی باز نبود که تیم حرکت کرد و رفتن و اون حواشی بوجود اومد و من سال بعدش محروم شدم. فکر می کنم توی محروم شدنم فدراسیون کم لطفی به من کرد. البته فدراسیون مقصر نیست، توی ایران یک پست می‌ذارن به اسم کمیته اخلاق و من فکر می‌کنم کمیته اخلاق اون زمان به من خیلی ظلم کرد و واقعا ما الان داریم می‌بینیم اتفاقاتی که الان توی فوتبال ایران می‌افته رو خیلی راحت چشم پوشی می‌کنن. اگه کمیته اخلاقه که باید برای همه باید باشه.

شادی گل هات رو شب قبل فکر می‌کردی؟

بیشترش رو بله. بیشتر با مهدی و احمد مومن زاده این خوشحالی ها رو تمرین می‌کردیم.

دلت از کسی در فوتبال گرفته؟

خیلی‌ها

اون ها هنوز هم در مسند کار هستن؟

بله

وقتی می‌بیننت واکنش نشون نمی‌دن؟ می‌دونن چی کار کردن با نیکبخت؟

واکنششون اینه که انگار چیزی اتفاق نیفتاده و متاسفانه جوری رفتار کردن که مردم رو مقابلم قرار بدن.

تو آدم محبوبی هستی و شاید بخوای در آینده در زمینه فوتبال فعالیتی انجام بدی، می‌خوای این اتفاق بیفته؟

 100% این اتفاق می افته و من رو در چند سال آینده تو فوتبال می‌بینید. ولی الان که می‌بینید یک ذره دوری می‌کنم از فوتبال چون خسته شدم. یک چیزهایی شما رو خسته می‌کنه و چیزی نمی تونی جایگزینش کنی و تنها کاری که می‌تونی بکنی آرامشیِ که در خودت ایجاد می کنی و فکری که درباره آیندت داری. شاید الان من فعالیتی برای فوتبال ندارم ولی تمریناتم رو دارم و اگه الان از نظر قدرت بدنی و جسمانی از من تست بگیرید در حد لیگ برتر هستم.

میگن نیکبخت وارد فضای مد شده، این شایعه است یا جدیه؟

شایعه است. من از اول لباس پوشیدنم همین بوده چون پدرم تولیدی داشته دوست داشتم خوب بپوشم. همیشه به شیک پوشی علاقه داشتم و بد نمی دونستم. مغایر با اسلام هم نیست و مطابقت داره. ولی بعضی ها بخیل و کوته فکرند. این چیزها رو شاید بد بدونن. شاید چاپلوسی میکنن و من هم اهمیت نمیدم و اینجور آدم ها رو سریع از زندگیم پاک می کنم. شاید فوتبالیستی به اندازه من نباشه که این همه به دور و بری هاش امتیاز داده باشه.

الان استقلال رو دوست داری یا پرسپولیس؟

استقلال. من تو پرسپولیس 3 سال خاطرات خوبی داشتم ولی روی لج و لجبازی روی این که من با اون مربی وقت به مشکل خوردم تیمم رو عوض کردم. من خیلی احترام قائلم برای پرسپولیس ولی ما چون خانوادگی همه استقلالی بودیم و روز اولی که من قرارداد بستم تو باشگاهِ لارستان، چون 16 سالم بود و حق امضا نداشتم، پدرم برام امضا کرد. قرارداد رو هم سفید امضا کردم و من تا 5 سال برای استقلال مجانی بازی کردم و قرارداد اولم با استقلال 4 میلیون بود.

الان طلب داری؟

بله خیلی. از استقلال، پرسپولیس، صبا و داماش که دیگه منحل شد و دوست دارم مردم بدونن اگه علیرضا نیکبختی که الان داره باهاشون صحبت می کنه محبوب شده فقط بخاطر اون ها بوده و نه بخاطر چیز دیگه ای.