وزارت ورزش و موضوع ورود به حوزه شخصی ورزشکاران / از مرگ فوتبالیست مشهور تا نرسیدن زلاتکو کرانچار به نیمکت تیم امید

به گزارش متافوتبال،  این روزها بحث ورود به مسائل شخصی افراد جامعه بحث روز است. روز یکشنبه دادستان تهران در یک مصاحبه جالب و با توجه به اینکه تنها چند روز از مرگ تلخ مهرداد اولادی گذشته بود گفت: « به وزارت ورزش در مورد جرم مشروب خواری برخی تذکر می‌دهیم که متاسفانه اخیراً برخی حوادث و حتی فوت را در پی داشته است. وقتی ورزشکار و هنرمندی دچار این مطلب (مشروب خواری) باشد و حتی مرگش ناشی از این موضوع اتفاق بیفتد این برای ما مناسب و زیبنده نیست.»
عباس جعفری که در بین معاونین دادستانی حضور داشت ادامه داد: « اخبار برخی نواحی دادسرا از جمله دادسرای ارشاد و راهور موید آن است که باید در زمینه مبارزه با مشروب خواری و رانندگی در حال مستی کار بیشتری انجام گیرد. در حال حاضر برخی ورزشکاری و هنرمندی را وسیله‌ای برای رسیدن به شهرت نابه‌جا کرده‌اند که البته مردم ما نسبت به این قضیه آگاه هستند. ورزشکاران باید اخلاقی قهرمانی و پهلوانی داشته باشند چون آنها الگوی بسیاری از جوانان هستند.»
امروز صحبت‌های دادستان تهران با واکنش رضا حسنی‌خو، مدیرکل حراست وزارت ورزش رو به رو شد.او در مصاحبه‌ای گفت: « آقای دولت آبادی حتما توجه دارند که ماموریت ما محیطهای ورزشی است نه حریم شخصی جامعه ورزش. شرح ماموریت و تعاریف سازمانی به خوبی این محدوده را روشن کرده است. ورزشکاران و به طور کلی تمامی کادر وابسته به فعالیت‌های ورزشی در مسابقات و اردوها تا زمانی که در ورزشگاهها و مراکز ورزشی زیر نظر وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی مطابق نوع ماموریت و مدت زمان رویداد حضور دارند با نظارت این مجموعه همراه خواهد بود.»
مدیر کل حراست با اشاره به اخبار و شایعات ناخوشایندی که پیرامون درگذشت ناگهانی برخی ورزشکاران و قهرمانان شنیده شد هم اضافه کرد: «قهرمانان ملی و ورزشکاران به عنوان جامعه مرجع و به شکلی الگوی سایر مردم و به خصوص جوانان هستند و از سلامت و مقبولیت خوبی برخوردارند و تاکنون هیچ مرجعی حتی دادستانی، آمار و اطلاعاتی درباره میزان و نوع ناهنجاری‌های ورزشکاران در اختیار ما نگذاشته است.  البته هر جامعه نیازمند کار فرهنگی و تربیتی گسترده است و قطعا نهادهای مختلفی اعم از آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد، حوزه های علمیه و نهادهای تبلیغاتی، رسانه‌ها و به ویژه صدا و سیما در این بین نقش زیادی دارند.»
او در پایان اضافه کرد: «آقای دولت آبادی برای توجه به این موضوع تشکر می‌کنم و حتما توجه دارند که ماموریت ما مطابق آنچه گفته شد محیط‌های ورزشی است نه حریم شخصی جامعه ورزش و قطعا ورزشکاران هم مانند سایر افراد جامعه خارج از محیطهای ورزشی به عنوان یک شهروند تابع قوانین و نظارت سایر دستگاهها از جمله قوه محترم قضاییه هستند.»
مشاور وزیر ورزش و جوانان البته در پایان از تمام نهادهای مسئول خواست چنانچه اطلاعات و آمار مستندی در ارتباط با هرنوع تخلف مرتبط با جامعه ورزش در اختیار دارند برای حفط آرامش و امنیت روانی جامعه به طور محرمانه در اختیار حراست وزارت ورزش و جوانان قرار دهند تا بتوانیم در مسیر اصلاح و رفع آنها گام برداریم.

حق با حراست وزارت ورزش است یا خیر؟
با اینکه در نگاه اول صحبت‌های حسنی‌خو نشان از نگاه باز او به مسائل روز جامعه دارد اما عملکرد حراست وزارت ورزش در چندسال اخیر مساله‌ای جز این را نشان داده است. خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه در همین زمینه نوشته است: « سوال اینجاست که آیا در سال‌های گذشته بازیکنان و مربیان متعدد فوتبالی دچار محرومیت‌های سنگین نشدند؟ آیا خیلی از این بازیکنان و مربیان مطرح به خاطر مسائل خارج از فوتبال محروم نشدند؟ آیا تا همین الان نهادهای نظارتی «ورزشی» این افراد را به خاطر مسائل خصوصی و حریم شخصی‌شان محروم نکرده‌اند؟
مگر فلان ستاره فوتبال که در فلان مهمانی بازداشت و محروم شد این کار را در زمین فوتبال یا اردو انجام داده بود؟ اصلا چرا در این چند سال نهادهای مختلف با عناوین مختلف فوتبالی‌ها و برخی ورزشکاران رشته‌های دیگر را به خاطر ارتکاب برخی اعمال خارج از زمین و اردوی ورزشی محروم کردند؟ اگر رسیدگی به مسائل خصوصی و شخصی ورزشکاران برعهده نهاد حراستی وزارت ورزش و فدراسیون‌ها نیست، چطور تا امروز چندین و چند ورزشکار و مربی به خاطر این مسائل محروم شدند؟
مگر فلان مربی خارجی که قرار بود در یکی از تیم‌های ملی فعالیت کند به خاطر برخی مسائل شخصی که اتفاقا وزارت ورزش و جوانان هم روی آن دست گذاشت از حضور در آن تیم محروم نشد؟ حالا سوال اینجاست این همه محرومیت‌هایی که صحبت شد توسط دادستانی تهران انجام شده یا نهادهای نظارتی ورزشی؟

اگر وزارت ورزش یا فدراسیون‌ها حق دخالت در امور شخصی و خصوصی بازیکنان و مربیان را ندارند پس چرا تا الان دست به محروم کردنشان خوب بوده و اگر این حق را دارند چرا حالا که داستان تهران به وزارتخانه متبوع تذکر می‌دهد چنین توجیهی دارند؟»
به گزارش متافوتبال، زلاتکو کرانچار یکی از مربیان موفق فوتبال ایران بود که سال گذشته با مخالفت حراست ورزش موفق نشد روی نیمکت امید بنشیند تا حسرت حضور فوتبال ایران در المپیک ۴۰ ساله شود. در آنزمان گفته شد حراست وزارت ورزش به دلیل مسائلی که در زندگی شخصی آقای کرانچار وجود داشته مانع حضور او در ایران شده است.