گزارش روز | همزمان با گلزنی هافبک‌هایی چون ابراهیمی و انصاری؛ مهاجمان استقلال چه کاره‌اند؟!

به گزارش متافوتبال و به نقل از ایران ورزشی، در شرایطی که دو هافبک برترین گلزنان استقلال در فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور هستند، خیلی‌ها به درستی می‌پرسند که مهاجمان این تیم چه کاره‌اند و اگر کارشان گلزنی نیست برای چه استخدام شده‌اند. امید ابراهیمی با 9 گل زده، مثمرثمرترین مرد آبی‌پوش است و هر چند اکثر گل‌های او از نقطه پنالتی به ثمر رسیده اما همین هنر نیز از سایر مردان آبی سر نزده است. پس از وی به جابر انصاری می‌رسیم که یک هافبک تهاجمی است و با 7 بار گلزنی به نخستین فصل حضورش در استقلال تهران رنگی از موفقیت زده است.
به واقع برترین‌ و گلزن‌ترین مهاجم امسال استقلال سجاد شهباززاده است اما او از یکسو بیشتر از 6 بار دروازه را نگشوده و ثانیا در هفته‌های اخیر که سرنوشت‌سازترین روزهای فصل بوده، آرامش پیشه کرده و گلزنی را کمی تا قسمتی از یاد برده و این وظیفه را به افرادی سپرده که نام‌شان را آوردیم.

چرا پروپژیچ را خریدید؟!
قسمتی از معضل گل نزدن مهاجمان استقلال به استفاده اندک سرمربی این تیم از آنها برمی‌گردد. قلت بهره‌گیری از پروپژیچ به حدی رسیده که هفته پیش که گل دوم و پیروزی‌ساز استقلال برابر سایپا به نام این مهاجم بسیار قدبلند کروات نوشته شد چنان شادی کرد که انگار در فینال جام جهانی دروازه آلمان را فرو ریخته است حال آنکه توپ شلیک شده توسط یار او به خودی خود در حال وارد شدن به دروازه سایپا بود و او فقط از چند سانتی‌متری خط دروازه ضربه تکمیلی را زد تا مبادا مدافع عقب کشیده سایپا توپ را از روی خط بیرون بکشد.
در نظر بگیرید غوغای بزرگ تبلیغاتی را که بعد از جذب پروپژیچ در ابتدای فصل صورت گرفت و آن را قیاس کنید با آنچه در طول فصل در زمینه استفاده از او انجام شد و طبعا خواهید پرسید اگر او چنان رزومه‌ای داشته (آقای گل شدن در لیگ آلبانی با بیش از 30 گل زده و گلزن بودن در هر مکانی که در آن شاغل بوده است) چرا اینقدر از او کم استفاده شده و اگر این قابلیت‌ها را نداشته و مهاجم ضعیفی است چرا اصلا استخدام شده است؟

دست نیاز به سوی حسن‌زاده
مظلومی شاید به این استناد کند که هم در پیش‌فصل و هم نیم‌فصل مسعود حسن‌زاده از ذوب‌آهن را خواست اما کدام تیم و مربی حاضر است چنین مهاجمی را از دست بدهد و به اردوی یکی از رقبای مستقیمش بفرستد و به واقع سرمربی استقلال روی انتقالی انگشت گذاشته بود که از آغاز هم مشخص بود  به بار نمی‌نشیند و کوچی شکل نخواهد گرفت.

آنهایی که نیامده رفتند
استقلال در سال‌های اخیر امثال امین منوچهری، امین موسوی، فرزاد حاتمی، رودریگو توزی برزیلی و مرحوم مهرداد اولادی را گرفته و به سرعت و اغلب بعد از گذشت فقط یک نیم‌فصل جواب گفته است و عمر اسماعیل شریفات هم در جمع آبی‌ها طولانی نبود و هر چند همه این خرید و فروش‌ها در دوره امیر قلعه‌نویی انجام شد اما پرویز مظلومی هم با قلت خریدهایش در این زمینه و آوردن برخی افراد و بازی ندادن به آنها بر حجم مشکلات قبلی و قدیمی در این زمینه افزوده است تا به آن حد که همگان در آستانه دو هفته بسیار حساس باقی مانده از لیگ پانزدهم و در نزدیکی تعیین سرنوشت نهایی فصل بپرسند که مهاجمان استقلال چه می‌کنند، بیلان‌شان چه بوده و برای چه استخدام شده‌اند.؟

برهانی چرا ماند؟
مظلومی باید پاسخگوی این پرسش هم باشد که اگر واقعا به آرش برهانی اعتماد نداشت، چرا او را نگه داشت تا در بیش از 70 درصد مسابقات اصلا از او استفاده نکند و در زمان‌های استفاده هم اغلب از او فقط در نیمه دوم سود جست وقتی هم که از وی در ترکیب ثابت استفاده کرد (با بهانه آشنایی او با فضای دربی تهران) به چه سبب این همه کم فروغ بود. مظلومی فراتر از تمامی اینها باید بگوید که اگر در میان مهاجمان تیمش فقط سجاد شهباززاده را قبول داشت چرا در پیش فصل و نیم‌فصل اقدام به خریداری مهاجمان دیگر نکرد؟ درست است که او مهدی مومنی را در نیم‌فصل گرفت اما به وی نیز بسیار به ندرت بازی داده و سهمش در دیدار هفته گذشته با سایپا هم با اینکه مظلومی به بسیاری از جوانان تیمش بازی داد، از 25 دقیقه فراتر نرفت و هنوز عده‌ای می‌پرسند آیا این بازیکن اصلا در قواره‌های تیم استقلال هست؟