سوشا مکانی: چه پرسپولیسی و چه استقلالی به من بدی نکردند / می خواهم داماد شوم!

به گزارش متافوتبال، دروازه‌بان فصل گذشته پرسپولیس که فصل گذشته حسابی حاشیه داشت در گفت و گویی بلند بالا با ماهنامه آلبوم ورزش صحبت‌های جالبی در مورد زندگی شخصی‌اش و حاشیه‌های این فصلش داشت. با هم متن این مصاحبه را می‌خوانیم:

بازیکنی بودی که در تیم فولاد عملکرد خوبی داشتی، گزینه حضور در جام جهانی بودی و لحظات آخر خط خوردی، اما تصمیم گرفتی به پرسپولیس بروی. از این تصمیم پشیمان نیستی؟

قبل از هر چیز بگویم که دلیل نرفتن من به جام جهانی فنی نبود و این را صددرصدی می گویم. به گفته مربیان تیم ملی من به دلیل محرومیتی که داشتم و در بازی با نیجریه نمی توانستم در فهرست باشم، از تیم ملی خط خوردم و براساس گفته مسئولان تیم ملی و دن گاسپار ریسک بود که همراه تیم ملی باشم، اما هیچ مشکل فنی وجود نداشت. درباره این موضوع هم که به پرسپولیس رفتم هم می گویم که پشیمان نیستم.

اما با رفتن به پرسپولیس جایگاهت در تیم ملی را از دست دادی، عملکرد قبل را نداشتی و اسیر حاشیه های زیادی هم شدی.

با حرف شما مخالفم. کسانی بودند که در سال های اخیر به پرسپولیس آمدند و خیلی کارنامه بدتری از من داشتند. وقتی هم از پرسپولیس رفتند، همه دروازه بان های بزرگی در تیم های شان شدند و حتی بودند کسانی که یک فصل هم نتوانستند رقابت در پرسپولیس را تحمل کنند، اما من ماندم تا بجنگم. 

برای موفقیت در پرسپولیس باید با همه مشکلات و سختی ها جنگید که این هم کار هرکسی نیست. کسی که می خواهد در دروازه پرسپولیس بماند، باید دارای روحیه بزرگی باشد. اگر اینطور نباشد، ضربه می خورد. خیلی ها به پرسپولیس آمدند و زود هم رفتند که مشکلی هم به وجود نیامد، اما من برای مبارزه کردن ماندم و در پرسپولیس هر روز هم چیزهای جدید یاد گرفتیم.

درباره خودم باید بگویم که شاید بازیکنان دیگر هر هر پستی بازی کنند و اشتباه هم داشته باشند، اشتباه آنها زود فراموش شود، اما یک دروازه بان از صفر تا صد زیر ذره بین است.

دروازه بان باید اشتباه پشت دفاع را هم پوشش دهد و اگر اشتباهی داشته باشند، اما به چشم نیاید. یک دروازه بان در پرسپولیس باید از دقیقه یک تا 90 خوب باشد تا انتقادی به او نشود و هواداران چیزی نگویند. از نظر من همین که کادر فنی راضی باشد کافی است، چون اگر روز بدی داشته باشی با یک روز خوب آن را جبران می کنی تا همه چیز «یر به یر» شود.

اما همه این سختی ها در پرسپولیس بود و هرکسی هم به این تیم می آید باید با علم به این موضوع انتخاب کند.

بله و من هم برای روزهای سخت هستم. دروازه بان ایرانی در پرسپولیس کار سختی دارد، چون همزبان ایرانی هاست، اما دروازه بان خارجی اینطور نیست. او می آید، پولش را می گیرد و خوب یا بد کارش را انجام می دهد. نه زبان ایرانی ها را متوجه می شود که روی او فشار باشد و نه انتقادها به گوش او می رسد. نهایت سختی کار او خارج از زمین زندگی کردن در هتل است. دروازه بان خارجی متوجه نمی شود هواداران روی سکو چه شعاری می دهند و به همین دلیل کار برای دروازه بان ایرانی در پرسپولیس سخت است.

 با این حال من به چیزی که می خواستم رسیدم و شاید به عملکردم در این دو سال نقد بوده، اما اشکالی ندارد. همه بازی ها نمی توانم صد باشم، بهترین عملکرد را نشان دهم و گل نخورم که اگر اینطور بود، اکنون به جای براوو، من دروازه بان فیکس بارسلونا بودم. یک روز، روز تو نیست و شاید یک روز، روز تو باشد. به نظرم آدم باید روزهای بد و خوب را فراموش کند، چون فراز و نشیب برای همه هست و باید در این فراز و نشیب ها ساخته شد. اگر مرد مبارزه باشید، همیشه انتهای مسیر شیرین می شود.

بعد از آن ماجراهایی که در زندگی شخصی تو به وجود آمد، خیلی ها گفتند شاید دو سه سال محروم شوی و دیگر فوتبال تو نابود می شود، اما برگشتی. در آن مدت هم کادر فنی پرسپولیس با وجود شرایط سختی که داشت، دروازه بان دوم تیم هم جدا شده بود و نمی توانست دروازه بان اروپایی هم بگیرد و لوبانف روز آخر نقل و انتقالات به پرسپولیس آمد، از تو حمایت کرد. خودت فکر می کنی دلیل این همه حمایت شدن چیست؟

گفتن این و آن مهم نیست. اینکه چه  چیزی می گفتند، اهمیت ندارد و اینکه این و آن می گفتند قرار است این کار را بکنند یا محرومش کنند، برایم مهم نبود و در روند زندگی فوتبالی و شخصی ام تاثیری نداشت. من فقط یاد گرفتم خوب تمرین و نظر کادر فنی را جلب کنم. این موضوع هم که کادر فنی مرا حمایت کرده به دلیل عملکردی بوده که ارائه کردم. 

مربی پرسپولیس خارجی است که نه من را می شناخت و نه من با پانادیچ از قبل آشنا بودم، اما مطمئنا هیچ چیز از چشم آنها دور نمی ماند و حمایت شان هم بی دلیل نبوده است. من امیدوارم با تلاش دیگر بازیکنان بتوانیم در پایان فصل قهرمان شویم تا جواب حمایت و دفاعی که از من داشتند را با قهرمانی بدهیم. روز بد برای همه هست. همانطور که مهدی طارمی، آقای گل لیگ یک روز بد است و یک روز خوب، من هم روز بد دارم. برای من حرف های غیرکارشناسی اهمیت ندارد و به نظرم باید این فرهنگ در ما جا بیفتد که به سلیقه مربیان احترام بگذاریم. من 5، 6 سال در تیم ملی خیلی کم بازی کردم، اما با اینکه می دانم در سلیقه کارلوس کی روش هستم، اما به عقیده او احترام می گذارم. همه باید اینطور باشیم و همانطور که همه به سلیقه کی روش احترام گذاشتند، اکنون هم باید به سلیقه برانکو احترام گذاشت.

روزهای سختی را همراه با حرف و حدیث های زیاد پشت سر گذاشتی.

اصلا حرف و حدیث ها اهمیتی برایم نداشت. خدا همیشه یار و یاورم بوده است و با تکیه بر او به کارم ادامه می دهم. این فصل هم می خواهم همراه با پرسپولیس قهرمان شوم.

از مشکلاتی که برای خودت به وجود آمد صحبت نمی کنی؟

مشکل برای هر کسی به وجود می آید. اینکه چطور با مشکلات دست و پنجه نرم کنی، کار خیلی سختی است و هر کسی برای خودش روش خاصی دارد. من هم روش خودم را دارم و هیچ مشکلی مرا از پا در نمی آورد. من از جنس فولادم و با هر مشکلی مبارزه می کنم. 

شب های سختی هم پشت سر گذاشتی، چند روزی هم خانه نبودی و در بازداشتگاه و زندان به سر بردی. این شب ها را چطور پشت سر گذاشتی؟

با مشکلات شخصی ام اینگونه دست و پنجه نرم کردم که گذشته را فراموش و فقط به آینده فکر کنم.

برای آینده چه برنامه ای داری تا این روزها فراموش شود؟

می خواهم داماد شوم. مطمئن باشید امسال داماد می شوم.

واقعا؟ یعنی باید به زودی ازدواج سوشا مکانی را ببینیم؟

 الان گذشته دیگر برایم اهمیتی ندارد و تنها چیزی که می تواند به آینده ام کمک کند، تصمیم جدیدی در زندگی شخصی ام است. می خواهم ازدواج کنم تا در شغلم، در حرفه ام و در زندگی شخصی ام بهترین باشم. 

اتفاقی که برای تو افتاد، تحت تاثیر شبکه های اجتماعی بوده و همه اطلاعات بین مردم دست به دست می شد. از این قشر از مردم که شاید هنوز فرهنگ درست استفاده کردن از شبکه های اجتماعی را یاد نگرفته اند، ناراحت نیستی؟

نه، مردم ما بهترین مردم دنیا هستند و هیچ بدی از آنها ندیدم. چه پرسپولیس و چه استقلالی به من بدی نکردند و چنین مسائلی در همه کشورها وجود دارد. شاید چون ما زبان دیگر کشورها را نمی دانیم، متوجه نمی شویم، اما خودم با چشم خودم دیدم که همه جای دنیا این مسائل وجود دارد. اعتراض به بازیکن همه جا هست. مگر در رئال مادرید هواداران روی دیوار خانه کاسیاس شعار ننوشتند؟ این همه است که یک نفر مشکلات زندگی شخصی را چطور پشت سر بگذارد. 

بازیکنی که در یک تیم پرحاشیه بازی می کند، باید به گونه ای رفتار کند که حاشیه به او نفوذ نکند. در این جور مواقع همیشه باید سعی کرد که بازیکنان بزرگ را الگو قرار داد. برایم بازیکنی مانند مهدی مهدوی کیا که 11 سال در سطح اول فوتبال اروپا بازی کرد، الگوست. او نه تنها میان پرسپولیسی ها محبوبیت بسیاری دارد، بلکه بین استقلالی ها و همه فوتبال ایران محبوب است و من هم او را الگو قرار دادم.

اما خودت هم جزو بازیکنانی بودی که مستعد حاشیه هستند. از منشوری بودن گرفته تا فریادهایی که زمان حضورت در استیل آذین در بازی با پرسپولیس زدی و صحبت هایی هم درباره علی دایی کردی.

گذشته را نمی توان درنظر گرفت و گفت که من با یک داد و فریاد حاشیه داشتم. گذشته برایم فراموش شده است. شما نگاه کنید که من پستی دارم که بسیار حساس بود. دروازه بان پرسپولیس که باشی، چه بخواهی و چه نخواهی، مخالف و موافق داری. نمی توانی همه ایران را از خودت راضی نگه داری. اگر قرار باشد اخلاقی و فنی همه از تو راضی باشند که دیگر اسطوره می شوی! هرکسی همیشه دوستانی دارد و دشمنان ناخواسته هم برای او ساخته می شوند. 

کسانی که دوست ندارند یک نفر در جایگاهش باشد و دشمن او هستند، هیچ وقتی بی کار نمی نشینند تا از دور نگاه کنند و این طبیعی است. بزرگ تر از من در پرسپولیس بازی کرده است. بزرگ تر از احمدرضا عابدزاده دروازه بان نداریم، اما او هم موافق و مخالف دارد، او هم روز خوب و بد داشته، تشویق شده و به او اعتراض شده است و هیچ کس نمی تواند بگوید همیشه 100 است.