تحلیل روز | گزینه‌های پیش‌روی برانکو برای پر کردن خط حمله خالی پرسپولیس؛ زوج خالقی‌فر- علیپور یا تکرار اشتباه درباره عالیشاه

به گزارش متافوتبال و به نقل از ایران‌ورزشی، برای پرسپولیس که می‌دانست آقای گل دلش به ماندن نیست، پیدا کردن یک گلزن از نان شب هم واجب‌تر بود. باشگاه اما که با توپ پر وارد بازار نقل و انتقالات شده بود، حتی از جذب یک مهاجم معمولی هم عاجز بود و پرسپولیس را بی مهاجم گذاشت. حالا برانکو مانده و تیمی که خط حمله‌اش خالی است. مهدی طارمی رفت و جری بنگستون را هم خود پرسپولیسی‌ها فرستادند خانه‌اش اما جای هیچ‌کدام از این دو گلزن پر نشد.
پرسپولیس حالا در خط حمله فقط علی علیپور را دارد که با وجود چارچوب شناسی‌اش نمی‌تواند به تنهایی بار گلزنی تیم را به دوش بکشد و اصلا منطقی هم نیست که تیم را با تنها یک فوروارد به لیگ قهرمانان، لیگ برتر و جام حذفی بفرستند. پرسپولیس اما به لطف کم‌کاری مدیرانش انگار چاره‌ای جز این ندارد.
البته برانکو یک گلزن خارجی را نشان کرده و این بازیکن قرار است همین روزها به تهران بیاید اما چه تضمینی هست که او به لحاظ مالی با باشگاه به توافق برسد و یا اگر رسید، بتواند دست‌کم به اندازه طارمی گل بزند؟ تازه آقای سرمربی می‌خواست این کروات را بر جای بنگستون بنشاند و او حتی اگر هم بیاید، گزینه‌ جانشینی آقای گل نیست. پروفسور از یک سو دنبال فوروارد خارجی بود و از سوی دیگر به جذب کاوه رضایی امید بسته بود که باشگاه همه وقت و انرژی‌اش را با سوار شدن بر موج بازارگرمی‌های رضایی هدر داد و امیدهای سرمربی کروات را ناکام گذاشت.
حالا برانکو مانده و پرسپولیسی که باید در سه جام به میدان برود اما در خط حمله جز علیپور هیچ‌کس را ندارد. شاید به همین خاطر بود که آقای سرمربی با اصرار رضا خالقی‌فر را نگه داشت تا او را در خط حمله کنار علیپور به بازی بگیرد. خالقی‌فر مهاجمی است که فصل پیش به خاطر نداری پرسپولیس حتی در پست هافبک دفاعی به بازی گرفته شد و اتفاقا بزرگترین دلیلش برای رفتن هم همین بود. اینکه یا باید روی نیمکت بنشیند و یا اگر به او میدان دادند، در پست‌های غیرتخصصی‌ بازی کند.  حالا هم نمی‌دانیم بگوییم از خوش شانسی اوست یا بدشانسی پرسپولیس اما هر چه باشد، برانکو خواسته رضا خالقی‌فر بماند و هیچ بعید نیست که او را برای جانشینی آقای گل در تیمش نگه داشته باشد. برای پر کردن خط حمله دو نفره پرسپولیس، پروفسور گزینه دیگری هم دارد که البته فصل پیش امتحانش کرد اما جواب نداد؛ انتقال امید عالیشاه به خط حمله. این شاید بزرگترین اشتباه برانکو بود که با بازگرداندن عالیشاه به بال چپ به آن معترف شد.  البته که عالیشاه هم گلزنی را بلد است و می‌تواند حتی مهاجم دوم باشد اما از آنجا که چارچوب شناس نیست و برای موثر بودن نیاز به فضا دارد، بهتر که در کناره‌ها به بازی گرفته شود. درست مثل یک سوم پایانی لیگ پانزدهم که وقتی به پست اصلی‌اش در سمت چپ خط هافبک بازگشت، با 8 پاس گل شد بهترین پاسور فصل و یکی از بهترین‌های پرسپولیس. امید عالیشاه در سانتر کردن استاد است، خوب می‌داند که بازیکنان پیش‌رویش را چطور کنار بزند و پاس گل دادن را هم از همه هم‌پستی‌هایش بهتر بلد است. با سرعت و تکنیکی هم که دارد همیشه می‌تواند بهترین گزینه باشد برای بازی در کناره‌ها اما فوروارد خوبی نیست چون ذاتا فوروارد نیست.
این را عالیشاه در روزهایی که در خط حمله کنار مهدی طارمی بازی می‌کرد و موقعیت‌های پرسپولیس را یک به یک از دست می‌داد، ثابت کرد. با این حال خالی ماندن خط حمله پرسپولیس می‌تواند او را دوباره به یک فوروارد تبدیل کند اما آیا برانکو حاضر است با تکرار این اشتباه، خودش و پرسپولیس و حتی امید عالیشاه را ناکام بگذارد؟