گزارش ویژه | راز کاشته‌های بیل از زبان یک دروازه‌بان

به گزارش متافوتبال و به نقل از ایران‌ورزشی، گرت بیل در بازی اول ولز مقابل اسلواکی زننده گل اول تیمش روی یک ضربه ایستگاهی بود. او در بازی مقابل انگلیس هم با یک ضربه ایستگاهی از فاصله 32 متری دروازه جو هارت را باز کرد. آخرین باری که یک بازیکن در یک دوره یورو توانسته بود دو گل از روی ضربات ایستگاهی بزند به هنرنمایی توماس هسلر در یورو 1992 برمی‌گردد. حالا همه جا صحبت از تبحر ستاره ولز در زدن این ضربات است. رمی ورکوتر، دروازه‌بان کان فرانسه فرد مناسبی برای صحبت درباره این تکنیک بیل است.
او در سال 2013، وقتی دروازه‌بان لیون بود در بازی این تیم مقابل تاتنهام در لیگ اروپا دو بار تسلیم ضربات ایستگاهی بیل شد.

دید دروازه‌بان بسته است
ورکوتر به اکیپ می‌گوید: «او سعی می‌کند ضرباتش محکم، در چارچوب و در حد ممکن مواج باشد. او همچنین طوری به توپ ضربه می‌زند که با فاصله کمی از بالای دیوار دفاعی عبور کند و بلافاصله ارتفاع توپ کم شود. او معمولا همان سمتی ضربه می‌زند که دروازه‌بان ایستاده. درباره بازیکنانی که به این سبک ضربه می‌زنند احساس می‌کنید که مفاصل‌شان مشکل دارد، چون آنها هنگام زدن ضربه بیش از دیگران خم می‌شوند. این روش ضربه زدن کمک می‌کند که توپ با ارتفاع کمی از فراز خط دفاعی عبور کند و بلافاصله پایین بیاید. فاصله نزدیک باشد یا دور، آنها با همین روش ضربه می‌زنند.»

تنظیم پای تکیه‌گاه سخت است
ورکوتر درباره مشکل دروازه‌بان‌ها برای مهار این ضربات می‌گوید: «شما توپ را فقط وقتی می‌بینید که از روی دیوار عبور می‌کند، چون بیل کاری می‌کند که توپ با کمترین ارتفاع از روی دیوار رد شود چون این ضربات محکم زده می‌شود، شما فرصت کمی برای واکنش و تنظیم پای تکیه‌گاه‌تان دارید. در این حالت دیوار دفاعی تقریبا هیچ کاربردی ندارد. می‌توانم موقعیت جو هارت را درک کنم. فاصله ضربه چه دور باشد چه نزدیک، تغییری در دید شما به‌وجود نمی‌آید.»

مهار این توپ‌ها خیلی سخت است
«این بدترین نوع توپ برای دروازه‌بان است. ارتفاع‌شان ناگهان کم می‌شود، مواج هستند، قدرت دارند و مسیرشان دائما تغییر می‌کند. این توپ‌ها همچنین به محض برخورد با چمن خیس شتاب می‌گیرند. درک می‌کنم که مردم عموما دروازه‌بان‌ها را مقصر می‌دانند، ولی آنها اطلاعی از سختی کار ندارند. همه با خودشان می‌گویند: «این توپ قابل مهار بود». ولی اگر جو هارت نتوانسته آن را بگیرد، یعنی دروازه‌بان‌های زیادی هم به همین سرنوشت دچار می‌شوند.»
«بازیکنانی مثل رونالدو و بیل از مسیر حرکت مواج این توپ‌ها به‌خوبی استفاده می‌کنند. آنها طوری ضربه می‌زنند که توپ‌ها حرکت مواجی دارند و از دست دروازه‌بان‌ها دور می‌شوند. مثلا میشل پلاتینی چنین ضربه‌هایی نمی‌زد. او کات بیشتری به توپ می‌داد و ارتفاع توپ در نزدیکی دروازه کم می‌شد. با توپ‌های جدید آن ضربات دیگر کمتر زده می‌شود و بازیکنان ضربات مواجی می‌زنند که ارتفاعش ناگهان کم می‌شود و کار دروازه‌بان برای مهار آنها
خیلی سخت است.»

دروازه‌بان نباید پیش‌بینی کند
«دروازه‌بان‌ها معمولا عادت دارند جهت ضربات را پیش‌بینی کنند، ولی در برابر بازیکنانی مثل بیل نباید این کار را بکنید. باید خیلی سرپنجه باشید و بعد از ضربه به سمت توپ بروید. امروز دیگر من قبل از ضربه قدم بر نمی‌دارم. در آن بازی که من گل خوردم، ساده‌لوحانه فکر می‌کردم که او به سمت خالی دروازه ضربه می‌زند. قبل از ضربه 50 سانتی‌متر تا یک متر به سمت خالی دروازه‌رفتم و همین موجب شد نتوانم توپ‌هایی که به زاویه خودم زده شده بود را بگیرم. این اشتباه در آن زمان به قیمت حذف لیون تمام شد.»

شبیه کاشته‌های جونینیو
«هرچند شما می‌دانید که بازیکنانی مثل بیل چطور ضربه می‌زنند، به سختی می‌توانید در تمرینات روی این ضربات کار کنید، چون بازیکنان کمی قادرند به این ترتیب ضربه بزنند. هرچند من ویدئو ضربات او را دیده بودم، ولی کیفیت و مسیر ضربه بیل در بازی مقابل تاتنهام مرا غافلگیر کرد. می‌توانم این نوع ضربات را با کاشته‌های جونینیو مقایسه کنم که در لیون با او همبازی بودم. بازیکنان کمی هستند که به این روش ضربه می‌زنند.»

بیل چیزی از رونالدو کم ندارد
«این روزها سرنوشت مسابقات زیادی با ضربات ایستگاهی تعیین می‌شود. جونینیو بارها به تنهایی لیون را به پیروزی رساند. این برای بیل و تیم ملی ولز هم صدق می‌کند. شنیده‌ام که او خیلی روی این ضربات تمرین می‌کند. او در تاتنهام گاهی 45 دقیقه بعد از تمرین روی این ضربات کار می‌کرد. در رئال مادرید او تنها بازیکنی نیست که به این روش ضربه می‌زند و رونالدو هم تقریبا همین سبک را دارد. من عقیده دارم که او هم می‌تواند ضربات ایستگاهی را در رئال بزند. من اهمیت رونالدو را درک می‌کنم و او در گذشته بارها روی این ضربات گل زده، ولی به نظر من بهتر است که بیل هم به تناوب این ضربات را بزند. او در این تکنیک چیزی از رونالدو کم ندارد. او یکی از بهترین کاشته‌زنان جهان است.»