گزارش ویژه | رازهای یک بپاخیزی مجدد / کرواسی؛ بیداری غول خفته

به گزارش متافوتبال و به نقل از ایران‌ورزشی، این یک برداشت ساده و عقلایی و قابل فهم است که اگر پریشب پنالتی راموس گل می‌شد این اسپانیا بود که مسابقه را می‌برد و نه کرواسی و تعریف‌های روز گذشته از کروات‌ها شکل نمی‌گرفت اما این فقط نگاهی سطحی به یک ماجرای عمیق و یک بپاخیزی مجدد از سوی کروات‌ها در دل منطقه چندین و چند پاره شده یوگسلاوی سابق است.
امروز در مقام سرمربیگری کرواسی آنتی کاچیچ نشسته و او نه وامدار مستقیم نسل میروسلاوبلاژویچ و حتی اسلاون بیلیچ بلکه مجری سیستم‌هایی است که برای ستاره‌های مدل 2016 کرواسی ارجح‌ترین روش‌ها است. صرفنظر از لوکامودریچ و ایوان راکیتیچ هافبک‌های محوری رئال مادرید و بارسلونا و همچنین داریو سرنا و ماریو مانژوکیچ که پیش از شروع یوروی امسال نیز مشهور بودند، سایر مردان گسیل شده کرواسی به آوردگاه فرانسه بازیکنانی هستند که از هر جهت تشنه درخشش در این عرصه به قصد رسیدن به شهرت و اعتبار بیشتر و به تبع آن، عضویت در باشگاه‌هایی بهتر و کسب درآمدی فزون‌تر هستند و دلیل و راز دیگری برای فروغ آنها وجود ندارد.


وقتی «یورو 2016» آغاز می‌شد، کمتر کسی می‌پنداشت کرواسی جزو برگزیدگان آن باشد. آگاه‌ترها از قبل هم می‌دانستند برخی کارهای مهم از این کشور سرخواهد زد اما آنها حدس نمی‌زدند کروات‌ها در گروه چهارم که سر گروه آن در قرعه‌کشی اسپانیا بود و چک مرموز و خطرناک و ترکیه دونده و جنگنده هم در آن توپ می‌زدند، به رتبه اول برسند و با اقتدار نسبی به مرحله حذفی ورود کنند. کروات‌ها بعد از پیروزی یک-صفر برابر ترکیه و تساوی 2-2 با چک (که در صورت عدم قصور خودشان می‌توانست یک پیروزی قاطع باشد) سه‌شنبه شب اسپانیا را هم بردند تا با 7 امتیاز از حداکثر 9 پوئن ممکن بالا بروند و جدول کل مسابقات را به هم ریزند. کرواسی با این برد عملا موجب اجتماع نامداران در یک نیمه از جدول و ارجاع تیم‌های به ظاهر درجه دوم و سوم قاره سبز به نیمه دیگر جدول شد. چیزی که می‌تواند پیش از هر کس به سود خود کروات‌ها تمام شود و تیمی مثل خود آنها و حتی ولز جاه‌طلب را از طریق حرکت در نیمه آسان‌تر جدول فینالیست‌ جام پانزدهم سازد.

از خوب تا عالی
کروات‌ها بعد از نمایش خوب‌شان در یورو 1996 و سپس تبدیل آن به نمایش عالی در جام جهانی 1998 و کسب مقام سوم آن جام با نسل داور شوکر و البته ایگور استیماچ، در یورو 2000 هم، جایی که آلمان را صفر-3 خرد کردند بد ظاهر نشدند اما 10 سال بعدی برایشان بد و کم ثمر سپری شد و یک تغییر نسل اجباری رنگ و نما را از تیم ملی کرواسی گرفت و از جمع مدعیان خارج ساخت. با آمدن اسلاون بیلیچ از اواخر دهه گذشته و نشستن او در مقام سرمربی فوتبال کرواسی وارد یک عصر موفق تازه شد و تجربیات ولو منفی دوران بالنسبه کوتاه سرمربیگری نیکوکواچ را هم ضمیمه متدها و روش‌های تازه‌ای کرد که در پنج شش سال اخیر از کرواسی یک قطب کوچک آرام ساخته است. قطبی که در یورو 2016 سربرآورده و اسباب نگرانی بزرگان سنتی فوتبال اروپا شده است.

در مهد مربیان
از آن قبیل‌اند ایوان پریشیچ که نقشه کرواسی را روی سر تراشیده‌اش حک کرده، متیو کواچیچ که نقشه باشگاه‌های بزرگ اروپا را به اندازه مودریچ و راکیتیچ می‌شناسد، آنتی چوریچ که هم مظهر فن و هم نماد دوندگی است، ودران چورلوکا که اصول دفاعی را به شکل عالی اجرا می‌کند و همچنین ایوان استرنیچ، مارسلو بروژویچ، نیکولای کالی نیچ و مارکو پیاتا. در کرواسی که مثل تمامی کشورهای بیرون آمده از دل یوگسلاوی سابق مهد مربیان خوب است و امثال برانکو ایوانکوویچ را نیز اینک در ایران موفق می‌بیند پیش از آن که مربی شرط اصلی و وسیله کسب پیروزی باشد (که البته هست) این بازیکنان هستند که باید با نسل‌های خود و همت و استعدادی که دارند سرنوشت‌ساز شوند و هر چند نسل کنونی با نسل شوکر و بوبان در دهه 1990 برابری نمی‌کند اما تبار و طایفه پراستعدادی است که با گذشت هر سال برای انجام کاری آماده می‌شود.

فریاد روشن و رسا
کار بزرگتر سال 2016 کروات‌ها چیست؟ کسی نمی‌داند و برای فهمیدن پاسخ آن باید تا پایان یورو 2016 صبر پیشه کرد اما در این شکی نیست که غول خفته فوتبال اسلاو دوباره بیدار شده و برای رقبا خط و نشان می‌کشد و از هر جهت جری و جدی و مهیاست. این چیزی است که سه بازی نخست کروات‌ها در یورو 2016 به وضوح و به شکل رسا فریاد کرده است.