ابراهیم میرزاپور در گفت‌وگو با «متافوتبال»: بله! آقای احمدی‌نژاد مرا دل‌داری می‌داد / دوست داشتم در خط حمله بازی کنم چون سابقه آقای گلی داشتم / اگر در پرسپولیس و استقلال بودم هیچوقت تا این حد از من انتقاد نمی‌شد

به گزارش متافوتبال، ابراهیم میرزاپور را کمتر فوتبال‌دوستی نمی‌شناسد. دروازه‌بان محبوب برانکو و بلاژویچ که به ناگاه شماره یک تیم ملی را بر تن کرد و در تورنومنت‌های مهم اوایل هزاره سوم برای ایران به میدان رفت. او در جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان، سنگربان نخست تیم ملی بود اما هیچگاه نتوانست محبوبیت معمول یک ملی‌پوش را از آن خود کند. میرزاپور حالا جلوی دوربین متافوتبال و محمدرضا احمدی نشسته تا خاطراتش را با کاربران سایت مرور کند:

در جام جهانی دروازه بان ایران بودی ولی یکدفعه از فوتبال جدا شدی، خواسته‌ی خودت بود یا شخص دیگری؟

من دوست نداشتم از فوتبال جدا شوم ولی مصومیت‌های زیاد باعث این اتفاق شد.

گویا زانوت خیلی اذیتت می‌کرد

شاید یکی از دلالیل اعتراض ها و فحاشی های نسبت به بازی با پای من بود ولی هیچوقت هیچکسی نیامد درمورد آن سوالی کند، به عقب برگردیم وقتی که من در فجر خرم آباد بازی می‌کردم؛ در یکی از بازی‌ها از ناحیه پا مصدوم شدم ولی به دلیل نبود امکانات در خرم آباد مصدومیتم تشدید شد و مربی‌ام در آن زمان همچنان اصرار به بازی کردن من داشت. دردم شدیدتر شد و تعویض شدم. بعد از بازی به مطب دکتر رفتم و متاسفانه با تشخیص اشتباه پای مرا به مدت یک ماه گچ گرفت. بعد از آن باید فیزیوتراپی انجام می‌دادم که متاسفانه انجام ندادم و با همان شرایط با فجر خرم آباد وارد لیگ دو شدم. دو سال با درد برای آن ها بازی کردم ولی متاسفانه از شرایط پام بی خبر بودم! بعد از آنکه به فولاد پیوستم باز همان شرایط و درد برای پایم ایجاد شد ولی همچنان از پاره بودن رباط پایم بی خبر بودم.

در تمرین های قبل از بازی های آسیایی 2002 بوسان در تمرین دچار مصدومیت شدم و دکتر خانلری از من خواست تا ام آر آی انجام دهم. بعد از آزمایش دکتر به من گفت که رباط صلیبی پایم پاره‌ست! دکتر دو راه حل بهم پیشنهاد داد که با دردم بسازم یا پایم را عمل کنم، بعد از فکر و مشورت با برانکو تصمیم گرفتم با همان وضع ادامه دهم. برانکو بهم گفت آنجا دو دکتر حاذق وجود دارند که به بهتر شدن وضع پام می‌کنند.

با این تفاسیر پایت بهتر شد؟

بهتر شد ولی هچنان ضعف های پام باقی مانده بود. اگر اون زمان تکنیک ها و درمان های علمی مثل الان وجود داشت می‌توانستم حداقل با وزنه اوضاع پایم را بهتر نگه دارم. بدترین خاطره من از پایم اشتباه در شروع مجدد جلوی تیم عراق بود که توپ جلوی پای عماد رضا افتاد و گل زد ولی آن بازی را دو بر یک بردیم. مطمئنا اگر در تیم استقلال یا پرسپولیس بودم شرایطم بهتر بود و این هجمه ها به این شدت نبود.

خودت نخواستی هیچوقت در استقلال یا پرسپولیس بازی کنی؟

بعد از چند سال بازی در فولاد خوزستان از سپاهان پیشنهاد دریافت کردم ولی شرایط ایجاب کرد که در فولاد ماندگار شوم. تمام موفقیتم را مدیون فولاد و مردم خوزستان هستم. قراردادم با فولاد 5 ساله بود. دوست داشت در تیم ماندگار شوم و ماندم.

انگار درد دلت را فقط با احمدی نژاد رییس جمهور آن دوره در میان گذاشته بودی؟

قبل از جام جهانی انتقادات بسیاری علیه من انجام شد و تماشاگران دوست داشتند دروازه بان تیم باشگاهی مورد علاقه شان در تیم ملی حضور داشته باشد. بعد از اتمام بازی‌ها یک نفر به من حرف‌های زشت و ناسزا زد که بعد باهم درگیر شدیم! آن فرد شکایت مرا به آقای احمدی نژاد کرد، من هم آنجا نسبت به شرایط و انتقادات شدید بغضم ترکید و گریه کردم و بعد از آن اقای احمدی نژاد مرا دلداری دادند.

بعد از برانکو با امیر قلعه نویی حرف زدی و گفته بود به تو بازی نخواهد داد؟

متاسفانه تمام کاسه کوزه ها سر من شکسته شد و اشتباهم جلو تیم ملی مکزیک مزید بر علت شد تا جایگاه قبل رو نداشته باشم. بازی با پرتغال یکی از بهترین بازی های من بود ولی هیچوقت از آن حرفی زده نشد. اصلا قرار نبود دیگه به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شوم ولی چون برای یکی از گلرها مشکلی پیش آمد دوباره به سراغ من آمدند و به همراه وحید طالب لو و رودباریان به تیم ملی دعوت شدیم. در تمرینات آنقدر خوب ظاهر شدم که آقای قلعه‌نویی مرا ستایش کرد گفت در این چند سال حقت بود که دروازه بان تیم ملی باشی ولی از طرفی به من گفت که در لیست 18 نفره من حضور نخواهی داشت.

اکثر هم بازی‌های دوران شما مربی شده اند، به تو پیشنهادی برای مربیگری نداده‌اند؟

تصمیم با آن دوستان هست. در حال حاضر با حسین کعبی بیشتر در ارتباطم. البته مسائل دیگه ای هم در این زمینه دخیل هست. به طور مثال آقای دایی لطف زیادی به غلامپور دارند و چندین سال هست که به هر تیمی می‌روند بهزاد رو هم با خودشون می‌برن.

بهترین رفیقت به جز حسین کعبی؟

آقای دایی به عنوان یک برادر بزرگتر به من خیلی کمک کرد.

به حقت رسیدی ابراهیم؟

خدارو شکر، در تمام تورنمنت های معتبر حضور داشتم.

اگر به گذشته برگردی بازی در پست مهاجم را انتخاب میکنی یا دروازه‌بانی؟

راستش بازی در پست مهاجم را خیلی بیشتر دوست دارم.
 

شاید بیشتر به چشم میومدی؟

مهاجم خوبی در گذشته بودم و در مسابقات آموزشگاه ها نیز آقای گل شده بودم.
 

آشپزیت خوبه؟

خوب خوب نه ولی یک چیزایی بلدم درست کنم.
 

امسال روی نیمکت تیمی حضور خواهی داشت؟

راستش یک پیشنهاد از گل گهر سیرجان دارم که تکلیفم طی این چند روز مشخص می شود.