گزارش ویژه | هرآنچه که مورینیو در یونایتد انجام خواهد داد!

علی‌بابازاده - متافوتبال| سرانجام بیشتر هواداران شیاطین سرخ به خواسته‌ی خود رسیدند و از فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ شاهد نشستن ژوزه مورینیو بر روی نیمکت تیم محبوب‌شان هستند. از این رو، در این یادداشت نگاهی خواهیم انداخت به نحوه چینش ترکیب، و سر و شکل احتمالی قهرمان بیست دوره انگلستان تحت هدایت آقای خاص!

نحوه بازی:

مرد مغرور پرتغالی در سال اخیر تاکید بر اجرای چیدمان ١-٣-٢-٤ در تیم‌های رئال مادرید و چلسی داشته است.

با این حال مورینیو پیش از این با اضافه کردن مهره‌هایی نظیر مایکل اسین، میشائیل بالاک، تیاگو موتا، وسلی اشنایدر، سامی خدیرا و نمانیا ماتیچ به تیم‌های خود همواره علاقه خاصی به تقویت خط میانی داشته است. نکته‌ای که با وجود فرض تمدید یک ساله قرارداد کاپیتان دوم باشگاه، مایکل کریک، همچنان در اولدترافورد اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. اما بحث بزرگ پیرامون سیستم بازی شیاطین سرخ، استفاده از یک یا دو هافبک برابر خط دفاعی چهار نفره است. نکته‌ای که در ادامه بیشتر به آن خواهیم پرداخت.

بررسی خطوط چهار گانه:

1- دروازه

سنگربان مورد اعتماد شیاطین سرخ در تابستان گذشته پس از کشمکش‌های فراوان در تئاتر رویاها ماندنی شد و به گفته خود بهترین نمایش انفرادی‌اش را در یک سال گذشته نمایش داد. ایستادن بر رتبه‌ی پنجم لیگ و کوتاه ماندن دست شیاطین سرخ از سهمیه لیگ قهرمانان اروپا باعث شده است تا گمانه زنی‌ها در مورد خروج احتمالی داوید دخه‌آ افزایش یابد اما به نظر ساده لوحانه می‌رسد که ژوزه مورینیو اجازه‌ی خروج وی از منچستر را صادر کند. از سوی دیگر، سرخیو رومرو مشکلی برای رقابت با دخه‌آ ندارد و فصل گذشته نیز در معدود نمایش‌های خود برای حراست از دروازه یونایتد مطمئن نشان داده است. به احتمال فراوان جوئل پریرا، کاپیتان تیم زیر ٢١ سال باشگاه نیز نقش دروازه‌بان سوم را در تیم اصلی ایفا خواهد کرد.

2- خط دفاعی

سمت راست خط دفاعی منچستر یونایتد پس از بازگشت آنتونیو والنسیا به میادین بسیار مستحکم بوده است. با این وجود متئو دارمیان برای به‌دست آوردن جایگاه خود خواهد جنگید و با حضور گیلرمو وارلا اروگوئه‌ای، دفاع راست نیازی به تقویت مجدد نخواهد داشت. کریس اسمالینگ با وجود چندین نمایش پر اشتباه، درخشان‌ترین فصل حضور خود در یونایتد را سپری کرد و به همراه دخه‌آ نقش عمده‌ای در به‌دست آوردن عنوان بهترین خط دفاعی انگلستان را داشت. به نظر می‌رسد اسمالینگ بر خلاف دیلی بلیند از مردان اصلی مورینیو برای تکرار موفقیت فاز دفاعی فصل گذشته باشد. بلیند با وجود ارائه نمایش‌های پر تعداد در فصل گذشته، جایگاه ثابتی در تیم مورینیو نخواهد داشت. در سمت چپ خط دفاعی، بازگشت دوباره لوک شاو به میادین فوق العاده دل گرم کننده خواهد بود. شاو با توجه به خصوصیات هجومی‌اش پیش از این بازیکن مورد علاقه مورینیو بوده است و کار دشواری برای حضور در ترکیب فصل بعد نخواهد داشت. پاتریک مک نیر و فوسو منساه نیز دو گزینه جذاب دیگر مورینیو خواهند بود. آقای خاص پیش از این با به بازی گرفتن از بازیکنانی نظیر رافائل واران و کورت زوما نشان داده است بیمی برای استفاده از جوانان با انگیزه در خط دفاع نخواهد داشت. با توجه به چند پسته بودن منساه در فاز دفاعی، انتظار می‌رود مارکوس روخو به طور فزاینده‌ای از ترکیب اصلی دور بماند و یا حتی خروجش از باشگاه محتمل باشد. 

3- خط میانی

همان‌طور که پیشتر اشاره شد، آرایش خط میانی برای مورینیو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بر خلاف دوران حضور در پورتو و دوره اول هدایت چلسی، ژوزه در سال‌های اخیر رغبتی برای استفاده از یک هافبک دفاعی از خود نشان نداده است و قهرمانی‌های اخیرش در اسپانیا و انگلیس را تا حدودی مدیون قدرت زوج آلونسو-خدیرا و ماتیچ-فابرگاس می‌باشد. احتمال تمدید قرارداد مایکل کریک وجود دارد اما با ورود به سن ٣٥ سالگی قادر به همراهی شیاطین سرخ در تمامی دیدارها نخواهد بود. مورگان اشنایدرلین همان نقش ماتیچ در چلسی را می‌تواند ایفا کند و وضعیت باستین شواین اشتایگر با توجه به آمادگی‌اش در طول فصل ارزیابی خواهد شد. شرایط آندره هررا نیز چندان مثبت ارزیابی نشده ولی نکته اینجاست که خروج وی از باشگاه حداقل در تابستان امسال به هیچ وجه محتمل به نظر نمی‌رسد. برسیم به بازیکن بلژیکی! مواجهه با پدیده‌ای به نام مروانه فلینی جالب به نظر می‌رسد. قدرت جنگندگی او در میانه میدان قطعاً مورد استقبال مورینیو قرار خواهد گرفت اما غلبه اشنیدرلین بر فلینی در امر بازی‌سازی و بازی خوانی می‌تواند زمینه خروج او از اولدترافورد را ایجاد کند. در فاز هجومی انتظار می‌رود بهترین بهره ممکن از وین رونی برده شود. کاپیتان شیاطین سرخ پیش از این بازیکن دلخواه مورینیو بوده است و استفاده‌ی از او در پست شماره ١٠ احتمالاً اولین چیزی خواهد بود که به ذهن آقای خاص خواهد رسید. در سوی دیگر، همگان از رابطه‌ی تیره میان خوان ماتا و ژوزه آگاه هستند. ماتا پیش از حضور دوباره مورینیو در چلسی دو سال پیاپی عنوان بهترین بازیکن سال این باشگاه را به خود اختصاص داد اما از سوی مورینیو، تنبل و بی رغبت به امور دفاعی خوانده شد تا به یونایتد منتقل شود. آندرس پریرا و سایر بازیکنان خط هافبک نیز باید برای به‌دست آوردن جایگاه جدید تلاش مضاعفی را از خود نشان دهد. در ضمن به این موارد حضور هنریک میخیتاریان را نیز اضافه کنید; مهره‌ای که یقیناً برای آن هزینه نکرده‌اند تا نیمکت نشینش کنند!

4- خط حمله

 ظهور ستاره‌های جوانی نظیر آنتونی مارسیال، جسی لینگارد و مارکوس راشفورد، بزرگ‌ترین میراث دوران دو ساله حضور لویی فن خال در منچستر بونایتد بود. درخشش بی بدیل آنتونی مارسیال در سمت چپ خط حمله باعث شده است تا کمتر کسی در یونایتد حاضر به دور ماندن وی از ترکیب اصلی شود. ممفیس که با هیاهوی فراوان به اولدترافورد اضافه شده بود، نمایشی پایین‌تر از حد انتظار داشت و کار دشواری برای درخشش در فصل آینده خواهد داشت. جسی لینگارد زننده گل قهرمانی در فینال FA Cup بود، اما به احتمال فراوان قربانی جاه طلبی‌های ژوزه خواهد شد. مارکوس راشفورد  جوان نیز در این بین حضور دارد. با این حال، اگر قرار باشد ژوزه با تک مهاجم بازی بکند، دست روی زلاتان خواهد گذاشت و سایر مهاجمان زیر سایه‌ی سنگین این بازیکن پرافتخار سوئدی قرار خواهند گرفت.

خانواده گلیزر با انتخاب ژوزه، مسئله‌ای مهم را قطع به یقین برای همگان روشن کرد. یونایتد چندسالی می‌شود که در لیگ جزیره و لیگ قهرمانان، درخشش سال‌های قبل را نداشته. به نظر آن‌ها ابتدا می‌خواهند به جامی مهم دست پیدا کرده، و سپس راه و روش همیشگی خود را طی بکنند. روشی چون امید بستن به آکادمی و استفاده‌ی طولانی مدت از بازیکنان خروجی آن.

در پایان بد نیست صحبت‌های آقای خاص را بازگو کنیم; ژوزه پس از شروع رسمی کار خود، طی مصاحبه‌ای خود را مربی‌ای موفق خطاب کرد و به مربیانی چون ونگر و فن خال طعنه زد: «نمی‌توانم به جایی برسم که برای دفاع از خودم، کسب رتبه چهارمی در لیگ برتر و قهرمانی در جام حذفی را مثال بزنم.

من نیازی به ثابت کردن خودم ندارم. آخرین قهرمانی من به همین سال ۲۰۱۵ با چلسی برمی‌گردد. در لیگ برتر، سرمربیانی هستند که هرگز قهرمان نشده‌اند و سرمربیانی هستند که آخرین قهرمانیشان به بیش از 10 سال قبل بر می‌گردد!»