یادداشت روز | آقای کی‌روش؛ آقای فردوسی‌پور! کاش این قدر تند نمی‌رفتید

آریا صالحی: برنامه 90 دوشنبه بازتاب های زیادی داشت. رسانه های عربستانی که کارشان جو سازی علیه ایران عزیزمان است حالا کاسه داغتر از آش شده اند و دارند به روابط صمیمی فوتبالی ایران و قطر می تازند. آنها هدفمند دارند از آب گل آلود ماهی می گیرند و فضا را غبارآلود می کنند تا بتوانند به اهداف سیاسی شان برسند.

کارلوس کی روش و عادل فردوسی پور شاید باورشان نمی شد چنین برداشتی از تمام تلاشی که دارند به خرج می دهند تا مردم را ترغیب کنند تیم ملی کشورشان را بیش از همیشه دوست داشته باشند، بشود و به یک بازی سیاسی بیفتند. با این وجود از این دو چهره شناخته شده و بین المللی فوتبال ایران که پیشانی فوتبال و رسانه ورزشی ایران هستند ، استفاده از چنین تعابیری دور از ذهن و خارج از حد انتظار بود. بیایید بار دیگر لحظه ای که حالا سعودی ها شلوغش کرده اند دوباره با هم تکرارش کنیم. عادل خیلی هیجان زده داشت از این می گفت این چه تیمی است که همه بازیکنانش خارجی هستند. تیمی متشکل از 15 ملیت که زیر پرچم قطر به مصاف ایران و دیگر رقیبان می روند را داشت نقد می کرد. کی روش توضیح که هیجان مجری سرشناس را دیده بود در این جو پیش آمد و درحالی که داشت توضیح می داد کار قطری ها خلاف قانون نیست ، خواست جملاتی را بگوید که مردم اهمیت حضور در ورزشگاه را بدانند. اینکه به پیراهن ملی شان بیش از همیشه عشق بورزند و بیایند و قدم اول را تیم ملی با سرمایه عظیم انسانی اش با بهترین نتیجه تمام کند. این هیجان زدگی اما واژه هایی را به همراه داشت که این حساسیت ها را ایجاد کرد. جایی که کی روش درباره عرق ملی سخن می گفت. او وقتی درباره پرچم کشور حرف می زد داشت درست می گفت. درباره عرق سخن می گفت. او حرف بدی نمی زد و مفهوم حرفش تنها مصرف داخلی دات ، اگرچه شاید بهتر بود از واژه هویت استفاده نمی کرد تا امروز اینچنین جوی به راه نیفتد.

در 90 دوشنبه شب اما همان طور که خود فردوسی پور گفت، این کفری که او از بازیکن های چند ملیتی قطر داشت ، روی برنامه اثر گذاشته بود. وقتی این مجری محبوب داشت با اسکایپ با جان فرانکو زولا حرف می زد هم دوباره این هیجان زدگی اوج می زد. جایی که عادل داشت به مربی ایتالیایی القا می کرد بدون بازیکنان مهاجر ، قطری ها هیچ استعدادی ندارند، ادبیاتش باز پسندیده نبود. بی شک اگر چنین لفظی در یک برنامه خارجی درباره خودمان استفاده می شد ، می خروشیدیم. ناراحت می شدیم و حتما واکنش های تندی داشتیم. کاش کارلوس کی روش و فردوسی پور که هر دو محبوب هستند و مطمئنیم تنها قصدشان تهییج حس ایرانی بودن مان برای حمایت با تمام وجود از تیم ملی بود، این قدر تند نمی رفتند و کمی به دور از هیجان ، اهمیت تیم ملی کشورمان را برای همه مان گوشزد می کردند که ما ایرانی هستیم و برای نشان دادم علاقه ای که به ملیت مان داریم، نیازی نداریم باعث دلخوری دیگران شویم.

*خبرآنلاین