سوال مهمی که باید منصوریان جواب دهد

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، در حساس ترین بازی هفته ششم رقابت های لیگ برتر دو تیم استقلال و پرسپولیس در شهرآورد 83 به مصاف هم رفتند که این دیدار در نهایت با تساوی بدون گل به پایان رسید.

استقلال در فصل جاری عملکرد خوبی از خود نشان نداده است. این تیم در 6 بازی که به میدان رفته هنوز رنگ پیروزی را ندیده است. پیروز شدن در دربی می توانست شاگردان منصوریان را از نظر روحی شارژ کند و آنها را به ادامه فصل امیدوار کند اما آبی پوشان پایتخت در این دیدار هم نتوانستند به پیروزی برسند تا همچنان از تیم های قعرنشین جدول رده بندی باشند.

استقلال در شرایطی که در میانه میدان به بازیکنی طراح و بازیساز نیاز داشت بختیار رحمانی را نیمکت نشین کرده بود. منصوریان تیم خود را در دیدار برابر پرسپولیس دفاعی به میدان فرستاد. او از دو هافبک دفاعی به نام های امید  ابراهیمی و فرشید باقری استفاده کرد.

فرشید اسماعیلی بازیکنی بود که منصوریان به عنوان هافبک بازیساز در دیدار برابر پرسپولیس او را به میدان فرستاد اما این بازیکن جوان هم بازی درگیرانه و پر برخورد را در دستور کار خود قرار داده بود و به نظر می رسید که او هم به عنوان هافبک دفاعی قصد داشت میانه میدان پرسپولیس را تخریب کند و کمتر در بازیسازی شرکت کند.

منصوریان هم مانند برانکو پیش از آنکه به دنبال پیروزی در داربی باشد به نباختن فکر می کرد. چرا در شرایطی که استقلال به پیروزی سخت نیاز داشت سرمربی این تیم از عناصر هجومی خود استفاده نکرد؟ بختیار  رحمانی بازیکنی بود که با هوش بو تجربه بالایی که داشت می توانست کمک زیادی به استقلال برای هجومی تر شدن کند اما منصوریان تصمیم گرفت که در این دیدار از کاپیتان سابق فولاد خوزستان استفاده نکند.

رحمانی با سر و صدای زیاد سر از استقلال درآورد و یکی از گرانترین بازیکنان لیگ به شمار می آید. او شروع خوبی در استقلال نداشته  و عملکرد او سر و صدای زیادی به دنبال داشته است اما این طبیعی است که بازیکنی وقتی راهی تیم دیگری می شود به زمان نیاز دارد. رحمانی در تراکتور سازی هم شروع ناامید کننده ای داشت و حتی با هواداران هم درگیر شد اما قلعه نویی اعتماد خود به این بازیکن را از دست نداد و در ادامه فصل رحمانی به یکی از بهترین و تاثیر گذارترین بازیکنان تراکتور سازی و لیگ تبدیل شد.

آیا تنها چهار بازی می تواند دلیلی برای نیمکت نشینی رحمانی باشد؟ چرا منصوریان در بازی که سخت به خلاقیت و عنصر هجومی نیاز داشت از رحمانی استفاده نکرد؟ درخشش در داربی می تواند از نظر انگیزه و روحیه هر بازیکنی را زیر و رو کند. رحمانی با درخشش در داربی می توانست اعتماد به نفس دوباره خود را به دست آورد و با هواداران آشتی کند اما منصوریان ای فرصت بسیار خوب را از او گرفت و الان این سوال مهم وجود دارد که چرا سرمربی آبی پوشان فرصت بازی کردن به گرانترین بازیکن خود را نداد؟آیا منصوریان از این می ترسید که با تعویض کردن دوباره اسماعیلی صدای اعتراض هواداران را بلند کند؟