نگاه روز | لیگ تساوی‌ها / ٥٦ درصد بازی‌های لیگ شانزدهم با نتیجه برابر به پایان رسیده است

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه شهروند، با گذشت چند هفته از شانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران و مقایسه آماری آن با لیگ‌های کشورهای مختلف به عجیب بودن فوتبال کشورمان از هر نظر پی می‌بریم. تعداد تساوی‌های لیگ ایران آمار بسیار عجیبی را نشان می‌دهد که در تمام دنیا بی‌نظیر است. از سوی دیگر تعداد کم گل‌های زده در ٦ هفته نخست لیگ کشورمان نشان از کیفیت پایین لیگ شانزدهم دارد. باید دید این روند در ادامه مسابقات نیز تداوم خواهد داشت یا به تدریج شاهد بالا رفتن کیفیت لیگ می‌شویم.
ایران، رکورددار تعداد تساوی در جهان
با این‌که انتظار می‌رود لیگ حرفه‌ای ایران هر ساله خود را بیشتر به لیگ‌های معتبر دنیا نزدیک‌تر کند اما به نظر می‌رسد اتفاقات مختلف دست به دست هم داده تا در لیگ شانزدهم شاهد فوتبال خوبی از سوی ١٦ تیم لیگ برتری نباشیم. طبق آماری که از ٦ هفته نخست لیگ برتر کشورمان استخراج کردیم، از ٤٨ دیداری که میان ١٦ تیم لیگ برتری انجام شده، ٢٧ مسابقه(٥٦ درصد) با تساوی به پایان رسیده است. این آمار عجیب نشان می‌دهد که بیش از نیمی از بازی‌های لیگ ایران با تساوی به پایان رسیده است. این‌که فاصله تیم‌ها به یکدیگر نزدیک باشد، اتفاق خوبی برای فوتبال ایران است اما همه کارشناسان فوتبال خوب می‌دانند که تساوی در هر بازی باعث کاهش جذابیت فوتبال می‌شود. همان‌طور که در دربی همواره تماشاگران به دنبال این هستند که بازی برنده داشته باشد، حتی به قیمت باختن تیم‌شان.
میزان تساوی در جهان
برای این‌که متوجه شویم تعداد تساوی‌های لیگ برتر ایران تا حدی به لیگ‌های معتبر جهان و حتی لیگ یک کشور آسیایی نزدیک است، آماری را از لیگ انگلیس به‌عنوان یکی از لیگ‌های معتبر جهان، همچنین لیگ هلند به‌عنوان یک لیگ درجه دوی اروپایی و لیگ ژاپن به‌عنوان یک کشور آسیایی استخراج کردیم. در لیگ انگلیس که ٥ هفته از آن می‌گذرد، ١٠ بازی از ٥٠ بازی صورت گرفته، با تساوی به پایان رسیده که آمار یک پنجم را نشان می‌دهد که فاصله فاحشی به تعداد تساوی‌های لیگ ایران دارد. از سوی دیگر تعداد تساوی‌ها در لیگ هلند به ١٣ مسابقه از ٥٤ بازی رسیده و نشان‌دهنده عددی بیش از یک چهارم به‌عنوان میانگین در هر هفته است. جالب است بدانید در لیگ ژاپن از ٢١٦ مسابقه‌ای که در ١٢ هفته ابتدایی برگزار شده، فقط ٢١ تساوی به دست آمده است. درواقع تعداد تساوی‌های لیگ ژاپن با وجود تعداد تیم‌های بیشتر در ١٢ هفته از لیگ ایران که ٦ هفته از آن می‌گذرد، بیشتر است.
آمار فاجعه‌بار گل‌های زده
اتفاقی که بیشتر از همه به فوتبال جذابیت می‌بخشد، گل زدن است. تعداد گل‌های زده در لیگ‌های معتبر جهان، همواره بالا بوده و یکی از دلایل جذابیت بازی‌های بزرگ نیز همین موضوع است. متاسفانه در ٦ هفته ابتدایی لیگ برتر ٩٠ گل در تمام مسابقات به ثمر رسیده و میانگین ١,٨٧ گل زده در هر مسابقه را نشان می‌دهد که بسیار پایین است. در سال‌های اخیر بارها به فقر گلزنی در فوتبال ایران اشاره شده و حتی در تیم‌ملی نیز با همین مشکل روبه رو هستیم. با این حال این‌که حتی سهم هر تیم از یک بازی یک گل هم نیست، اتفاق عجیبی به نظر می‌رسد.
باشگاه‌های خارجی چقدر گل می‌زنند؟
با نگاهی به آمار گلزنی در لیگ‌های خارجی می‌توانیم متوجه تفاوت محسوس لیگ کشورمان با استانداردهای بین‌المللی شویم. در لیگ انگلیس در ٥ هفته ابتدایی ١٤٨ گل به ثمر رسیده که گویای میانگین ٢,٨٤ گل در هر مسابقه است. در لیگ هلند ١٥٣ بار در ٦ هفته توپ به تور دروازه‌ها لمس کرده که میانگین ٢.٨٣ را نشان می‌دهد. از سوی دیگر در جی لیگ ژاپن تعداد گل‌های زده به ٢٩٦ می‌رسد که در ١٢ هفته زده شده و میانگین ٢.٧٤ را مشخص می‌کند. آمار گلزنی در لیگ ایران تقریبا یک گل در هر مسابقه کمتر از استاندارد جهانی است و این آمار کاملا گویای همه‌چیز است.
طالبی:   مربیان بیش از حد احتیاط می‌کنند
جلال طالبی، کارشناس فوتبال کشورمان درباره دلایل تعداد بالای تساوی و تعداد گل کم در لیگ ایران به «شهروند» می‌گوید:   «اول از همه من فکر می‌کنم سرعت بازی‌ها در لیگ ایران بسیار پایین است و بازیکنانی که به میدان می‌روند،‌ بیش از هر چیز به فکر تخریب بازی حریف هستند. یک‌سوم میانی هر تیم به جای بازیسازی به تخریب بازی حریف اختصاص پیدا کرده و به همین دلیل سرعت انتقال توپ پایین می‌آید. هر مربی نیاز به ٣، ٤ بازیکن در کمربند میانی دارد تا توپ را به منطقه خطر حریف برساند اما در این‌جا بیشتر برنامه‌ها روی اوت دستی و ضربات ایستگاهی است.»
وی همچنین می‌افزاید: «خیلی از مواقع شاهد هستیم که وقتی مهاجم در محوطه جریمه حریف است،‌ هافبک دفاعی تیم در میانه زمین قرار گرفته است. بحث دیگر آمادگی جسمانی بازیکنان است که باعث می‌شود در دقایق پایانی کیفیت بازی پایین بیاید. همچنین یکی از دیگر موارد می‌تواند احتیاط مربیان باشد که می‌دانند با ٢ باخت برکنار می‌شوند. به همین دلیل مربیان ریسک کمتری می‌کنند و خیلی به دنبال بردهای پرگل نیستند. امیدوارم بتوانیم کمی به فوتبال روز دنیا نزدیک شویم.»
به کجا می‌رویم؟
با این وضعیتی که فوتبال ایران پیدا کرده و حتی در آمار هم نمی‌تواند نزدیک به فوتبال روز دنیا باشد، مشخص نیست فوتبال ما به کدام سمت می‌رود. ضعف در گلزنی و تعداد تساوی‌های بالا، نشان می‌دهد که فوتبال ایران در بخش تهاجمی دچار مشکل است. البته به نظر می‌رسد تا حدودی سیستم تدافعی کی‌روش که در تیم‌ملی اجرا می‌شود،‌ روی باشگاه‌ها به صورت ناخواسته تاثیرگذار بوده و باید به این سمت برویم که مهاجمان فرصت طلبی پرورش دهیم. در بزرگترین بازی‌سال فوتبال ایران که با نتیجه تساوی بدون گل به پایان رسید، ٢ تن از گران ‌قیمت‌ترین مهاجمان ایران فرصت‌های زیادی را از دست دادند و ٢ تیم نیز به تساوی راضی بودند. شاید همان دربی پایتخت گویای همه چیز فوتبال ایران باشد.