استقلال در مخفیگاه / نتیجه‌ای که آرامش را به اردوی آبی ها آورد

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه ایران‌ورزشی، بارقه‌های امید نه در نتیجه‌ای که مقابل ذوب آهن رقم خورد موج می‌زند و نه هفت امتیازی شدن آبی‌ها. بارقه‌های امید را آنجا می‌توان به وضوح در استقلال دید که منصوریان در نشست خبری پس از بازی با ذوب‌آهن بدون لاپوشانی اعلام می‌کند که تیمش در دقایق پایانی بازی با ذوب مستحق دریافت گل بود. منصوریان بدون اینکه بخواهد خود و تیمش را پیروز مطلق این جدال تصویر کند، از واقعیت‌های ملموس این بازی می‌گوید.
آری استقلال تا آستانه توقفی دیگر در ورزشگاه خانگی پیش رفته بود و حملات پی‌درپی ذوبی‌ها در دقایق پایانی و حبس آبی‌ها در محوطه هجده قدم خود نشان می‌داد که استقلال همچنان فاقد استحکام کافی است و هنوز مستعد از دست دادن اندوخته‌های خود است. منصوریان تمام آنچه در دقایق پایانی رقم خورد را به خوبی دید و در نشست خبری پس از بازی نیز به آن اشاره کرد تا نشان دهد باوجود جوانی واقع‌گرایی‌های پنهانی دارد. او گفت: «ذوب‌آهن حتی می‌توانست به گل تساوی هم برسد که شانس و اقبال به ما رو کرد تا بازی با پیروزی ما خاتمه یابد.»
موفقیت احتمالی در استقلال ریشه در همین ریزبینی‌ها و دقت‌ها دارد و منصوریان اگر در تمامی امور اینچنین دقیق و موشکاف باشد می‌تواند استقلالش را از چالش بزرگی که در آن گرفتار شده خارج کند و لااقل به جمع تیم‌هایی ملحق شود که شانس‌هایی برای کسب سهمیه دارند. از این استقلال رسیدن به سکوی قهرمانی لیگ بعید است اما با ادامه تغییرات می‌توان به نتایج مطلوب‌تری هم دست یافت و به مانند بازی با ذوب‌آهن بردها را تکرار کرد.
یکی از عمده دلایلی که موجب برتری آبی‌ها مقابل ذوب‌آهن شد، علاوه بر انگیزه‌ای که در میان تمام بازیکنان موج می‌زد و آن میل به پیروزی که در مصاحبه بهتاش فریبا به آن اشاره شده، انتخاب ترکیبی ایده‌آل‌تر در قیاس با بازی‌های گذشته بود.
منصوریان که تا به امروز بارها ترکیب تیمش را دگرگون کرده بود، این بار برخلاف آنچه می‌پنداشتیم بازیکنانی را کنار هم قرار داد که هارمونی مطلوب‌تری داشتند و نشان دادند بهترین ترکیب ممکن برای استقلال محسوب می‌شوند. انتخاب منصوریان گرچه می‌رفت با فشارهای تاکتیکی ذوبی‌ها در دقایق پایانی باز هم به بن بست بخورد اما در نهایت پاسخ مثبت داد و استقلال را به بردی نایل کرد که علاوه بر خروج از دایره فانوس به دست‌های ته جدول تا حدودی تغییرات را هم به تعویق انداخت. شکی نداشتیم که اگر منصوریان با استقلال دوباره نتیجه نمی‌گرفت و بازی با ذوب‌آهن حتی اگر با مساوی خاتمه می‌یافت تغییرات به نقطه وقوع نزدیک می‌شد.
پیش از بازی نوشته بودیم که اگر استقلال مقابل ذوب‌آهن هم نتیجه نگیرد و در امتیاز چهار بماند یا حتی پنج امتیازی شود زمان برای وقوع تغییرات به شماره خواهد افتاد و یکی از میان منصوریان یا افتخاری استقلال را ترک خواهند کرد. اکنون با بردی که استقلال به دست آورده این تغییرات به تعویق افتاده اما هنوز از دایره تغییرات خارج نشده و منصوریان باید بداند که اگر می‌خواهد با آرامش به کارش ادامه دهد باید با انتخاب ترکیب و روش بازی درست در میدان‌های آتی به سوی پیروزی‌های تازه گام بردارد و تیمش را از چالش قعرنشینی خارج کند. این برد کمترین فایده‌ای که برای استقلال داشت همین بود که آرامش را بر فضای آن حاکم می‌کند و آبی‌ها را با خیال آسوده‌تری به تعطیلات پیش‌رو خواهد فرستاد.
تعطیلاتی که البته مشخص هم نیست به سود تیم منصوریان باشد یا نباشد و باید دید که سرمربی استقلال هنر بهره گرفتن از زمان‌های خوبی که در کوران بازی‌ها در اختیارش قرار می‌گیرد را دارد یا خیر.

امیدوار به تیمی که تیم نیست

برتری مقابل ذوب آهن گرچه خون تازه‌ای در رگ‌های استقلال بیمار جاری کرد اما همچنان نگرانی‌های عمیقی در مورد تیمی که پیش روی‌مان قرار گرفته وجود دارد و باید بی ملاحظه و بی‌پروا گفت که استقلال تا استقلال شدن راه زیادی در پیش دارد. برتری در آخرین ایستگاه به حدی نزدیک و میلیمتری بود که حتی خود منصوریان نیز با نگاهی کاملا واقع‌بینانه پس از برتری مقابل ذوب آهن اعتراف کرد که تیمش در دقایق پایانی حتی مستحق دریافت گل تساوی هم بود که این نشان می‌دهد سرمربی آبی‌ها حقیقت تیمش را به خوبی رصد می‌کند.