فوتبال شناور، تیکی تاکای اعصاب خرد کن / پرسپولیس اینطوری دست نیافتنی شد

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه ایران‌ورزشی، پرسپولیس از آنچه در اهواز تجربه کرد راضی و خشنود است و به نظر می‌رسد این بازی غیر از نتیجه عالی و سه امتیاز شیرینش دستاوردهای بزرگی برای برانکو و کادر فنی داشته است. حالا برانکو می‌داند ظرفیت تیمش بیشتر از آن چیزی است که بسیاری تصور می‌کردند. حالا پروفسور می‌داند دست بازتری برای چینش ترکیب‌های متفاوت و استراتژی‌های گوناگون در ادامه راه خواهد داشت و با ترکیب‌های متفاوت هم می‌شود نتیجه گرفت. حالا دیگر هیچ کس نگران فیکس بازی کردن صادق محرمی در دفاع راست نیست و از حضورش در ارنج یازده نفره تعجب نمی‌کند. یا انتقال ماهینی به دفاع چپ نگران کننده به نظر نمی‌رسد و جابه‌جایی‌ها هر چقدر که عمده باشد اما جواب می‌دهد. حالا رفیعی و مسلمان و امیری در هر جایی از نیمه زمین حریف بازی کنند مثبت و کارآمد نشان می‌دهند و تیم آنقدر روی دور افتاده که متوقف کردنش کار فوق‌العاده دشواری به نظر می‌رسد.
اتفاقا فولاد هم دنبال ضربه زدن و متوقف کردن پرسپولیس حتی بعد از آن دو گل دقایق ابتدایی بود اما نمی‌شد. در خط میانی پرسپولیس آنقدر تعداد بازیکنان توپ نگه دار و تکنیکی زیاد شده که کار را برای حریف سخت می‌کند. برخی بزرگان دنیای فوتبال معتقدند مهم‌ترین خصوصیت تیکی تاکای بارسلونا در زمان پپ گواردیولا خارج از هر مقوله فنی، به هم ریختن اعصاب و روان تیم حریف بود. حالا پرسپولیس همین کار را با حریفانش انجام می‌دهد و تعداد پاس‌های کوتاه در نیمه زمین حریف آنقدر زیاد شده که بعد از رسیدن به گل می‌توان امیدوار بود هافبک‌ها آنقدر تیم حریف را به لحاظ روانی اذیت کنند که تردیدی در حفظ نتیجه ایجاد نشود. از جابجایی‌های متعدد در خط میانی گفتیم و نگرانی‌های در این خط که بازی به بازی بیشتر رنگ می‌بازد. واقعیت این است که وقتی سروش رفیعی به تیم اضافه شد همه نگران تداخل وظایف و پست بازی‌اش با مسلمان بودیم. برخی تصور می‌کردند مسلمان از این جابه‌جایی لطمه می‌بیند اما هرگز اینطور نشد و مسلمان درهر دو مسابقه قبلی ستاره تیمش بوده است. در واقع به نظر می‌رسد راست یا چپ بازی کردن مسلمان یا حضور سروش در میانه یا کناره‌ها تنها وسواس‌هایی انتزاعی است که به لحاظ ژورنالیستی بولد می‌شود وگرنه با توجه به جابجایی‌های متعدد این نفرات در زمین، پرسپولیس به لحاظ پویایی در بازی خود دچار اختلالی نمی‌شود.
در واقع هر چقدر که بازیکنانی مثل وحید امیری با توجه به نوع بازی تیم ملی در شعاع حرکتی مشخص محدود می‌شوند اما در پرسپولیس- با توجه به به کار گیری سیستم 2-3-1-4 سیستم شناوری در میانه میدان اجرا می‌شود- آزاد و رها هستند و ظاهرا همین نکته باعث موفقیت تیم پرسپولیس شده است. برانکو برخلاف بیشتر تیم‌های ایرانی کاری کرده تا فاصله عرضی بازیکنانش در خط سوم بسیار کم باشد و همین فاصله کم باعث جابه‌جایی و شناور شدن تیم در فاز حمله می‌شود.
با تمام این محاسن و در نظر گرفتن اتفاقات خوبی مثل بازگشت طارمی به شرایط آرمانی، دوری از بردهای اقتصادی و حفظ اقتدار در خط دفاع، پرسپولیس خوب می‌داند تا روز بازی با تراکتورسازی باید فاصله چهار امتیازی با این تیم را حفظ یا بیشتر کند. سرخ‌ها قبل از مصاف با جدی‌ترین حریف‌شان در راه قهرمانی دو بازی با گسترش و صبای قم خواهند داشت و باید در این دو دیدار آنقدر امتیاز جمع کنند که بازی با تراکتورسازی برای بازیکنان حکم فینال یا مرگ و زندگی پیدا نکند و فشار مضاعفی روی تیم و بازیکنان نباشد.