نگاهی به منطق سرمربی تراکتور درباره سربازها و تیم‌های صنعتی؛ ستاره و بودجه، هر دو برای قلعه نویی

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه ایران‌ورزشی، امیر قلعه‌نویی در هر تیمی که هست عادت دارد طوری صحبت کند که از حق و حقوق آن تیم دفاع کند. او چند روز قبل وقتی با سوالی درباره دلیل حضور بازیکنان سرباز در تراکتورسازی مواجه شد به تیم‌های صنعتی تاخت و این را حق تراکتورسازی دانست که بازیکنان را به‌عنوان سرباز در اختیار داشته باشد. به حرف‌های قلعه‌نویی دقت کنید: «برخی تیم‌ها می‌خواهند قانون را دور بزنند، در حالی که سربازی یک قانون است. بعضی تیم‌های ما صنعتی هستند و بودجه‌های آنچنانی دارند و بازیکنان بزرگ جذب می‌کنند. معتقدم این بودجه باید بین همه تیم‌ها تقسیم شود، آن وقت ما هم دیگر بازیکن سرباز جذب نمی‌کنیم.»
 قلعه‌نویی برای چند روز خودش را جای مجتبی حسینی یا عبدا... ویسی بگذارد. فکر کند سرمربی سپاهان است یا ذوب آهن. این نکته را هم در نظر بگیرد که تراکتورسازی ستاره‌های فوتبال ایران را به‌عنوان سرباز در اختیار می‌گیرد و از آنها استفاده می‌کند. آیا او در قامت سرمربی ذوب آهن یا سپاهان، به حضور سربازها در تراکتورسازی انتقاد نخواهد کرد؟ آیا در مصاحبه‌های خود از ناعدالتی نمی‌گوید و اینکه چرا فقط یک باشگاه لیگ برتری مجوز جذب بازیکنان سرباز را دارد؟
امیر قلعه‌نویی سال‌ها به‌عنوان سرمربی سپاهان روی نیمکت این تیم نشست. همان سالهای طلایی که سپاهان به راحتی آب خوردن عنوان قهرمانی لیگ برتر را به دست می‌آورد. در آن دوران، سپاهان باشگاه متمولی بود. همه ستاره‌های ریز و درشت فوتبال ایران را جذب می‌کرد و به آنها دستمزدهای هنگفت می‌پرداخت. قلعه‌نویی هم سرمربی‌اش بود. آیا آن زمان امیر قلعه‌نویی به بودجه تیم‌های صنعتی اعتراض می‌کرد؟ آیا او از حضور سربازها در تراکتورسازی انتقاد نمی‌کرد؟
امیر قلعه‌نویی سری به سایت سازمان لیگ بزند و نگاهی به مبلغ قراردادهای بازیکنان بیندازد. ابتدا تراکتورسازی و سپس سپاهان و ذوب آهن که منظور او از تیم‌های صنعتی هستند. تراکتورسازی بازیکنان خود را با این ارقام جذب کرده. البته به جز سربازها. لوسیانو ادینیو (4/1 میلیارد)، خالد شفیعی (750 میلیون)، سعید آقایی (900 میلیون)، سینا عشوری (900 میلیون)، شهرام گودرزی (500 میلیون)، فرزاد حاتمی (900 میلیون)، فرزین گروسیان (300 میلیون)، کرار جاسم (120/1 میلیارد)، محسن بنگر (800 میلیون)، محمد ابراهیمی (1/1 میلیارد)، محمد ایرانپوریان (یک میلیارد)، محمد نوری (2/1 میلیارد)، مهدی کیانی (یک میلیارد)، علیرضا رمضانی (500 میلیون).
تراکتورسازی بدون 4 بازیکن سرباز که جملگی سرشناس هستند و میلیاردی، 12 میلیارد و 370 میلیون برای جذب بازیکنان خود هزینه کرده است. مبلغی هنگفت که مشخص نیست تراکتورسازی از پس پرداخت آن برمی آید یا نه؟
قلعه‌نویی بعد از تراکتورسازی، نگاهی به مبلغ قرارداد بازیکنان سپاهان بیندازد. احسان حاجی‌صفی (4/1 میلیارد)، جلال علیمحمدی (700 میلیون)، حسین پاپی (350 میلیون)، حسین فاضلی (250 میلیون)، رسول نویدکیا (700 میلیون)، شجاع خلیل‌زاده (2/1 میلیارد)، طالب ریکانی (500 میلیون)، فرید کریمی (700 میلیون)، مهدی امینی (150 میلیون)، موسی کولی بالی (800 میلیون)، میلاد سرلک (300 میلیون)، آرمین سهرابیان (100 میلیون)، محمد روشندل (200 میلیون)، مهرداد محمدی (500 میلیون)، علی هلیچی (250 میلیون)، عماد میرجوان (250 میلیون)، رضا میرزایی (100 میلیون)، محمود قائد رحمتی (250 میلیون)، حامد بحیرایی (70 میلیون)، عارف غلامی (70 میلیون)، لی اولیویرا (015/1 میلیارد)، علی احمدی (100 میلیون)، پدرو هنریکه (750 میلیون).
این ریز رقم قرارداد بازیکنان سپاهان است. سپاهان روی هم 10 میلیارد و 705 میلیون برای دستمزد بازیکنان خود هزینه کرده، یعنی یک میلیارد و 665 میلیون کمتر از تراکتورسازی. البته اگر چهار بازیکن سرشناس تراکتورسازی که جزو سهمیه سربازهای این تیم هستند را فاکتور بگیریم.
می‌رسیم به ذوب‌آهن. قلعه‌نویی می‌تواند سری به سایت سازمان لیگ بزند، ماشین حساب به دست بگیرد و مبلغ قرارداد بازیکنان ذوب آهن را محاسبه کند. قرارداد بازیکنان این تیم روی هم 10 میلیارد و 881 میلیون تومان است. قاسم حدادی‌فر با یک میلیارد و 430 میلیون بالاترین رقم را دریافت کرده و علی خدادادی با 20 میلیون ارزان‌ترین بازیکن ذوب‌آهن محسوب می‌شود. اختلاف هزینه تراکتورسازی و ذوب آهن برای جذب بازیکن، یک میلیارد و 489 میلیون است. یعنی تراکتورسازی حتی در شرایطی که از سهمیه جذب بازیکنان سرباز استفاده کرده، هزینه‌ای بالاتر متحمل شده است.
باشگاه تراکتورسازی اگر بازیکنان سرباز را جذب نمی‌کرد، باید حداقل 5 میلیارد برای سروش رفیعی، مهدی شریفی، محمدرضا اخباری و هادی محمدی کنار می‌گذاشت. آنوقت رقم هزینه‌های تراکتورسازی به طرز سرسام آوری بالا می‌رفت و به حدود 18 میلیارد می‌رسید. حالا این تیم از یکسری قوانین عجیب استفاده و بازیکنان سرباز را با ارقامی پایین جذب می‌کند. امیر قلعه‌نویی هم این مساله را می‌داند اما باز هم به تیم‌های صنعتی حمله می‌کند و هزینه‌های آنها را زیر سوال می‌برد.