گزارش ویژه | برای تک ستاره‌ی قوهای لیبرتی / آیا سیگوردسون فرشته‌ی نجات سوانزی می‌شود؟

علی بابازاده - متافوتبال | لیگ برتر انگلستان همواره معروف بوده به لیگی که در آن، تیم‌های کوچک تر، یقه‌ی تیم‌های بزرگ‌تر را می‌گیرند و برای آن‌ها دردسر ساز می‌شوند! این‌روزها کمتر کسی حاضرست بحث در مورد ستاره‌های پر زرق و برق تیم‌های بالای جدول لیگ جزیره را کنار بگذارد و در مورد باشگاه‌های انتهای جدولی صحبت بکند; به هرحال با حضور مربیانی چون آنتونیو کنته، یورگن کلوپ، پپ گواردیولا و با وجود بازیکنانی چون ابراهیموویچ، پوگبا و ادن هازارد، تیم‌هایی چون سوانزی شاید اصلا به چشم هم نیایند و به طور کلی از خاطر کارشناسان و فوتبال دوستان جهان فراموش بشوند! به‌عنوان مثال هفته‌ی گذشته و پس از پیروزی ۲بر۱ منچسترسیتی برابر سوانزی، نام گابریل ژسوس ورد زبان همه بود. این یار برزیلی کارش در لیگ برتر را عالی شروع کرده و آن دو گلی که در ورزشگاه اتحاد به ثمر رساند، مزید بر علت شد تا همگان از او سخن بگویند. اما در همان مسابقه، اتفاقات دیگری نیز رقم خورد; گیلفی سیگوردسون با گل تماشایی دقیقه ۸۱ خود می‌رفت تا امتیازی ارزشمند برای تیمش کسب کند و با نمایش خیره کننده دیگری به درخشش خود ادامه دهد. اما شرایط به نحوی ایده‌آل پیش نرفت و این اتفاق رخ نداد.

ضربه پای چپ دیدنی و دقیق یار ایسلندی، سومین گل او طی سه بازی اخیر تیمش و هشتمین گل فصل او بود. علاوه بر این گیلفی سیگوردسون  ۷ پاس گل نیز داده است و اینک تنها چهار بازیکن دیگر در لیگ برتر هستند که بیش از او یا گل زده و یا پاس گل داده اند. الکسیس سانچز، دیگو کاستا، روملو لوکاکو و زلاتان ابراهیموویچ چهار نفر مورد اشاره هستند و بدین ترتیب با در نظر گرفتن شرایط تیمی سیگوردسون ارزش کارِ یار شماره ۲۳ قوها از این ها هم بالاتر می‌رود. در حالی که تیمش برای فرار از سقوط می‌جنگد و سوانزی در فصل جاری سه مربی مختلف بر روی نیمکت خود دیده است، سیگوردسون دو برابر کوین دی بروین گلزنی کرده و بیش از دو برابر ادن هازارد پاس گل داده است.

دست یافتن به چنین آماری هنگامی که تیم‌تان در نیمه پایینی جدول حاضر است آسان نیست و بازیکنان خیلی کمی برای چنین تیم هایی مهم به‌حساب می‌آیند. سیگوردسون در فصل جاری برابر چلسی، اورتون، لیورپول و ساوتهمپتون گلزنی کرده است. سلاح های قدرتمند سیگوردسون قدرت شوتزنی از راه دور و توانایی اش در ارسال پاس های کلیدی به شمار می‌روند. گلی که او در ورزشگاه اتحاد به ثمر رساند، نهمین گل خارج از محوطه وی طی سه فصل گذشته بود؛ او در این زمینه با قدرت شوتزنی فیلیپ کوتینیو برابری می‌کند و تنها کریستین اریکسن در این زمینه بهتر از او کار کرده است. و اگر ویلی کابایرو آن ضربه ایستگاهی را مهار نمی‌کرد، گیلفی الان در این زمینه ۱۰ گله شده بود. 

درخشش‌های سیگوردسون را نه تنها در لیگ جزیره، بلکه سال گذشته و در تورنمنت یورو۲۰۱۶ نیز به یاد داریم; مسابقاتی که به جرات می‌توان گفت در آن، گیلفی تاثیر گذار ترین فرد تیم کشورش ایسلند به حساب می‌آمد و تا حدودی بیشترین تاثیر را در درخشش تیمش داشت; و به واسطه‌ی همین هنرنمایی‌ها بود که مائوریسیو پوچتینو، مربی سابق گیلفی، اینچنین دست به تمجید از او زد و رفتنش از تاتنهام را مایه‌ی تاسف خواند:« بعد از رفتنش به سوانزی دیدیم که پیشرفت کرده است. فکر می‌‌کنم برای ما بازیکن کاملی می‌‌شد اما این تصمیم باشگاه در آن لحظه بود و خود وی هم همین را می‌‌خواست. هر وقت با او بازی کردیم کیفیت خود را نشان داده است. چه به عنوان بازیکن حرفه‌ای چه به عنوان یک رهبر در زمین. همه در مورد وی به خوبی‌ حرف می‌‌زنند و واقعاً باعث تأسف است که وی را نداریم. با این حال، فوتبال همین است."

جای تعجبی ندارد که پل کلمنت او را با فرانک لمپارد مقایسه کرده است. سرمربی سوانزی در دوران حرفه‌ای خود در باشگاه های بزرگ جهان همچون چلسی، پاری سن ژرمن، رئال مادرید و بایرن مونیخ کار کرده است اما هفته گذشته گفت که یار ۲۷ ساله تیمش فرقی با بازیکنان آن تیم های بزرگ ندارد. احتمالا مائوریسیو پوچتینو هم که تنها مدتی پس از فروش سیگوردسون به سوانزی در سال ۲۰۱۴ در تاتنهام روی کار آمد با این نظر موافق است.

کلمنت در خصوص یار خوش نقش خود می‌گوید:« من بازیکنانی با کیفیت کمتری نسبت به گیلفی دیده ام که در تیم های قبلی که در آن کار کرده ام بازی می‌کنند. او بازیکن خیلی خوبی است، کسی که کاملا به تیم و باشگاهش متعهد است. یکی از شگفت انگیز ترین چیزها درباره او، سخت کوشی اش است، وی به مانند لمپارد سخت تلاش می‌کند تا به بازیکن بهتری تبدیل شود.در زمان نقل و انتقالات  نگه داشتن بازیکنان مهم مان ضروری بود و می‌توانید تاثیر آن ها را ببینید. سیگوردسون قهرمان سوانزی به حساب می‌آید و این دلیل آن است که باید بهترین بازیکنان را نگه دارید.»

سیگوردسون در مدت دوساله اقامتش در اسپرز، نتوانست خود را به این تیم تحمیل کند اما در لیبرتی او سال به سال پیشرفت کرده است. در فصل نخست حضورش در آنجا ۹ گل زد و امسال هم به احتمال فراوان رکورد ۱۱ گلی که در فصل پیش به ثمر رساند را خواهد شکست اما این روزها همه می‌دانند بازی او تنها در گلزنی و پاس گل دادن خلاصه نمی‌شود. برای شروع باید گفت که چند پستِ بودن او موجب شده تا در فصل جاری در هفت پست مختلف برای تیمش به میدان برود. او به عنوان هافبک دفاعی و هافبک هجومی به میدان رفته است، در جناحین زمین به کار گرفته شده و همچنین در دوران حضور باب بردلی در سوانزی، طی چهار بازی به عنوان مهاجم کاذب، سه بار گلزنی کرد. سیگوردسون همه این کارها را کرده و البته قبل از کریسمس پوچتینو از کارهای بدون توپ این هافبک هم لب به ستایش گشوده است. همانند دیگر هافبک های خوب مدرن، سیگوردسون تلفیقی از تکنیک، استقامت بدنی و دقت را در خود دارد. وقتی قرار بر پرس از جلوی زمین باشد، او برای تیمش عنصری بسیار سودمند به شمار می‌رود و هنگامی که بازی گره می‌خورد، فقط او می‌تواند عصای دست قوهای لیبرتی به حساب بیاید!

دین ساوندرز محصول آکادمی سوانزی که مراتب رشد را در این تیم گذرانده و روند کار سیگوردسون را دیده است چندی پیش مصاحبه‌ای را انجام داد و در مورد او گفت:‌«ماجرا فقط گل هایی که او می‌زند نیست. وقتی یک مربی باشید، دنبال بازیکنان دونده می‌گردید.همه در این زمینه جیمز میلنر را به خاطر می‌آورند. او در لیگ برتر همواره در عرش بوده است. ولی سیگوردسون هم در سوانزی از لحاظ همه معیارها اول است: دوندگی، پوشش نقاط مختلف زمین و همچنین گلزنی. او بازیکنی حیاتی برای تیمش است.»

آمار لیگ برتر همین را می‌گوید. در کلیه سه بازی اخیر سوانزی که آن ها لیورپول و ساوتهمپتون را شکست دادند و با اختلاف کمی مغلوب منچسترسیتی شدند، سیگوردسون از کلیه هم تیمی هایش دوندگی بیشتری داشته است. او به کلمنت کمک کرده است تا سرعت تیمش را افزایش دهد اما با وجود این دوران سخت، او هرگز از حرکت نایستاد. در واقع او او در ۱۳ بازی از بازی های سوانزی در این فصل از لیگ برتر، پر شتاب ترین بازیکن تیمش بوده است. هیچ یک از هم تیمی های او در این زمینه حتی به او نزدیک هم نشده اند و سیگوردسون معمولا بیشتر از همه می‌دود. او در سه بازی از ۱۴ بازی تیمش بیش از ۱۲ کیلومتر دویده است. هافبک های کامل زیادی در نیمه بالایی لیگ برتر انگلستان وجود ندارد، چه برسد به نیمه پایینی آن. سیگوردسون شاید هرگز همچون گابریل ژسوس به عنوان فرد نخست رسانه ها تبدیل نشود اما برای سوانزی، او می‌تواند عاملی تعیین کننده میان سقوط کردن و نجات یافتن باشد. شاگردان کلمنت تاکنون۲۴ مسابقه در لیگ جزیره را پشت‌سر گذاشته‌اند که در ۲۳بازی، گیلفی به صورت یار ثابت پا در میدان مسابقه گذاشته است. آن‌ها هم‌اکنون با ۲۱ امتیاز در رده فدهم جدول قرار دادند و با هال سیتی رده هجدهم، که به عنوان آخرین نماینده‌ی سقوط حساب می‌شود تنها یک امتیاز اختلاف دارد; ۶ برد ۳ تساوی و ۱۵ شکست دستاورد سوانزی در این ۲۴ مسابقه بوده‌است و آن‌ها در ادامه‌ی لیگ به مصاف لستر، چلسی و برنلی خواهند رفت.

هواراران بر این اعتقادند سوانزی فقط و فقط یک فاکتور برای فرار از سقوط دارد و آن‌ هم چیزی نیست جز توانایی‌های سیگوردسون! حتی اگر جردن آیو، فرناندو یورنته و روتلِیج هم در تیم‌شان باشند.

همه می‌دانند معمولا در انگلستان ستاره‌ها را بیشتر از آنچه که لیاقتش را داشته باشند پر و بال داده و روی شان مانور می‌دهند. اما به‌نظر گیلفی سیگوردسون از آن دسته ستاره‌هایی‌ست که حتی به جرات می‌توان گفت رسانه‌ها کم‌تر از لیاقتش به آن می‌پردازند; کارشناسان می‌گویند بزرگ بودن در تیم‌های پر ستاره کار سختی نیست بلکه، ستاره بودن در تیم‌های کوچک هنر و افتخار به حساب می‌آید! حالا سگیوردسونِ ایسلندی، ستاره‌ایست که به واسطه‌ی حضور او تیم ها بزرگ می‌شوند; از ایسلند و درخشش در یورو ۲۰۱۶ گرفته تا سوانزی و شاید نجات‌دادن آن از سقوط!