سرکوب ویرانگرانه در مرکز زمین / پرسپولیس با فوتبال مالکانه اتوبوس‌ها را تکان می‌دهد

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه ایران‌ورزشی، تیم پرسپولیس در صدر جدول است و 9 امتیاز با تیم دوم فاصله دارد. همه تیم‌ها از پرسپولیس می‌ترسند. وقتی تیمی از حریفش بترسد و حس کند از خودش قوی‌تر است همیشه در زمین خودش جمع می‌شود و سعی می‌کند تا آنجا که می‌تواند گل خوردنش را به عقب بیندازد. پرسپولیس قدیم بازیکنانی مثل صفر ایرانپاک داشت که در 20 دقیقه اول می‌کوبید و همه توپ‌ها را بلند و علی اصغری می‌ریخت که بالاخره یک گل با سر می‌زدند و با زخمی کردن حریف خیالش راحت می‌شد. بعد از آن وقتی حریف برای گل مساوی از زمین خودش بیرون می‌آمد گل‌های بیشتری می‌خورد. قدیم‌ها می‌گفتند اگر مقابل توفان 20 دقیقه اول پرسپولیس ایستادگی کنی شانس مساوی یا برد داری اما حالا پرسپولیس مالکانه بازی می‌کند. مالکیت یکی از اجزای فوتبال مدرن است و پرسپولیس مقابل همه تیم‌ها احترام برانگیز بازی می‌کند و حریفان مجبور می‌شوند اتوبوس‌های‌شان را مقابل دروازه خودی پارک کنند. از طرفی چون پرسپولیس مثل قدیم نوک حمله‌های برج و بارو ندارد مجبور می‌شود با مالکیت توپ این اتوبوس‌ها را کمی جابجا کند و روزنه‌ای برای گل زدن پیدا کند. الان مالکیت توپ یک کار اجباری شده و طبیعتا نیازمند این است که در تمرینات کار زیادی روی آن انجام شده باشد. این کار باعث می‌شود در وهله اول حریف خسته و وادار به اشتباه شود سپس روزنه‌هایی پیدا کنند تا به این تیم ضربه بزنند. الان پرسپولیس بازی مالکانه را خوب و سریع انجام می‌هد و سرعت رد و بدل شدن پاس‌ها یک فاکتور مثبت در این تیم است.

پرسپولیس بازی خیلی مهم با تراکتورسازی را 3 بر صفر برد. استقلال هم یک بازی خیلی مهم در مقال السد را برد ولی بین این دو بازی یک تفاوتی هست. پرسپولیس بعد از آن بازی استراحت زیادی داشته و توانسته ریکاوری کند اما استقلال یک بازی 120 دقیقه‌ای هیجانی داشته. خوب می‌دانیم بازیکنان ایرانی خیلی سخت می‌توانند ریکاوری کنند و احتمال اینکه در بازی امروز استقلال زودتر خسته شود وجود دارد. البته السد تیم بسیار ضعیف تری نسبت به پرسپولیس است اما همین تیم هم یکی دو شانس داشت و می‌توانست استقلال را اذیت کند. استقلال هنوز برنامه پرسپولیس را ندارد. در پرسپولیس یک چیزهایی جا افتاده است. مثلا حمله کردن از راست. یعنی جایی که رامین رضاییان بازی می‌کند به اتفاق هر کسی که پشتش باشد. از طرفی بحث سرکوب کردن حریف در میانه میدان است. پرسپولیس در کناره‌ها هر حریفی را وادار به دفاع اجباری می‌کند. وقتی تیم‌ها در کناره‌ها خسته می‌شوند سرکوب ویرانگرانه در مرکز زمین انجام می‌شود. در بازی‌های پرسپولیس هرگاه حریفان از کناره‌ها صاحب توپ می‌شوند به مرکز زمین ارسال می‌کنند و هر تیمی مقابل پرسپولیس مجبور است از مرکز حمله کند چون کناره‌هایش درگیر دفاع کردن هستند. پرسپولیس هم یاد گرفته نیروی زیادی را در مرکز داشته باشد و پرس کند. تیم‌هایی که خود به خود در زمین خودشان جمع می‌شوند فضاها را بسته‌اند. از طرفی پرسپولیس با 9-8 بازیکن به زمین حریف حمله می‌کند و وقتی حریف صاحب توپ می‌شود فضا اینقدر برایش تنگ است که باز کردن آن برایش مشکل می‌شود البته نبود کامیابی نیا می‌تواند این برنامه را دچار اختلال کند. او بازیکن پرقدرتی است که در زمین اجازه سربلند کردن حریف برای شناسایی مناطق آزاد را نمی‌دهد. او به حریف اجازه نمی‌دهد بتواند فکر خودش را تبدیل به عکس‌العمل و عملیات ایضایی کند و نبود او ضربه‌ای به خط میانی پرسپولیس خواهد بود.

پرسپولیس کلا یک ضعف دارد و آن اینکه در نیمه‌های دوم یک مقدار برنامه‌های‌شان را گم می‌کنند و بازی از دست شان خارج می‌شود. برعکس پرسپولیس، استقلال تیمی است که در نیمه دوم خودش را پیدا می‌کند. اینجاست که باید دید پرسپولیس تا دقیقه 55-50 سم خودش را می‌ریزد یا استقلال تا آن لحظه می‌تواند مقاومت کند یا نه. جواب این سوال‌ها تعیین کننده است. از طرفی اگر استقلال ضعف‌های نیمه اولش را برطرف کند امکان بردش وجود دارد و اگر پرسپولیس در نیمه دوم برنامه بازی را گم نکند می‌تواند برنده باشد.

من با بازی کردن ماهینی در پست هافبک دفاعی موافق نیستم اما بعضی وقت‌ها ناچاری به شما کمک می‌کند. این ناچاری یک امتیاز مثبت دارد یک منفی. امتیاز مثبتش این است که بازیکنان همیشه در بازی‌های اول و دوم شان در پست غیر تخصصی بی خیال هستند. بازیکنان می‌گویند اگر اشتباه هم بکنم ناچارا در این پست قرار گرفته‌ام و استرسی ندارند. دیدید که عنایتی هم یکی دو بازی در دفاع میانی صبا خوب بود اما بعد از آن دچار استرس می‌شود. دیدید که مازیار زارع هم چون استرس نداشت مقابل پرسپولیس به عنوان دروازه‌بان پنالتی را گرفت. کلا اتفاقات می‌تواند به تیم‌ها کمک کند اما اگر ماهینی دو سه اشتباه داشته باشد همه به مربی نگاه می‌کنند. در پست هافبک دفاعی بعضی وقت‌ها با داشتن جایگزین متوسط کار مشکل نمی‌شود اما وقتی مسی را نداشته باشی نمی‌توانی جای او کسی را بازی دهی. الان کامیابی نیا برای پرسپولیس حکم بوسکتس را دارد و بارسا هم هر وقت بوسکتس را نداشته دچار مشکل شده. شاید در پست‌های دفاع راست و چپ با توجه به رفت و آمدها تحرک چاره کار باشد و نفرات دیگر بتوانند کار کنند چون پست آنها تعریف شده است اما جایگزین کردن هافبک دفاعی دشوار است. بازی در این پست سخت است چون باید کار را بلد باشی. اینجا پاس دادن‌ها و تحرک خاصی را طلب می‌کند. در واقع باید ظرافت اینیستایی و زمختی بوسکتسی داشته باشی.

این بازی ستاره نمی‌خواهد چون ستاره‌ها زحمتکش نیستند. از مسی و رونالدو بگذریم چون آنها فوق ستاره‌اند. به نظر من اگرجوان‌های استقلال جوگیر نشوند و با آرامش بازی کنند در طول نود دقیقه دوندگی و جنگندگی شان می‌تواند پرسپولیس را اذیت کند اما اگر استقلال گل بخورد – با توجه به اینکه می‌دانیم پرسپولیس معمولا زودتر از بقیه تیم‌ها گل می‌زند – آن وقت جوان‌های استقلال می‌توانند مشکل‌ساز باشند. جوان‌های استقلال جلوی 100 هزار نفر تا زمانی که گل نخورند خوب هستند اما بعد از گل خوردن بازی شان احساسی می‌شود و از آنجایی که برنامه فوتبال بازی کردن استقلال به قوت پرسپولیس نیست آن وقت این جوانی برایشان مشکل‌ساز می‌شود. البته در این شرایط باید دید طارمی موقعیت‌هایش را گل می‌کند یا روی اعصاب هواداران پرسپولیس خواهد رفت.