پشت پرده شکست های برانکو از منصوریان چیست؟/ بدشانسی محض و طارمی نا آماده

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، برانکو تا امروز چهار بار با منصوریان روبه رو شده که ماحصل این 4 رقابت دو تساوی و دو شکست بوده است. اما چرا اینگونه بوده و مهمتر از آن چرا برانکو نمی تواند راه حلی اساسی برای مواجه با تاکتیک های فوق تدافعی داشته باشد؟

اما در ابتدا به چگونگی این چهار ناکامی متوالی بپردازیم. بار اول بازی رفت لیگ پانزدهم در ورزشگاه تختی بود. پرسپولیس یک بر صفر پیش افتاد و صاحب ضربه پنالتی شد که طارمی توپ را خراب کرد تا چند دقیقه بعد نفت به گل تساوی بخش برسد. درست شبیه همین  آخرین داربی که طارمی با نزدن گل دوم در همان دقایق اولیه، مقدمه شکست تاریخی را چید.

در ادامه اتوبوس نفتی ها مانع گلزنی شد و از قضا مهدی طارمی یکی از ضعیف ترین نمایش هایش را ارائه داد.بار دوم که اهمیت فراوانی داشت و کلید قهرمانی پرسپولیس بشمار می رفت به بازی برگشتش مربوط می شد. تنها یک امتیاز لازم بود تا پرسپولیس قهرمان لیگ پانزدهم شود اما منصوریان باز هم اتوبوسش را چید و هر چه پرسپولیس زد به در بسته خورد و در دقایق پایانی روی غافلگیری محض، نفت با دو گل بازی را برد تا به همین راحتی پرسپولیس قهرمانی در لیگ پانزدهم را از دست بدهد. نکته جالب اینکه در این بازی مهدی طارمی باز هم یکی از بدترین بازیکنان تیمش بود.

بازی سوم به داربی رفت همین لیگ مربوط می شود. باز هم موقعیت سوزی های طارمی که در نیمه نخست از فاصله 2 متری نتوانست دروازه رحمتی را فتح کند. برانکو با پیروزی در آن بازی می توانست موجب تغییرات وسیع در استقلال و کادر فنی این تیم شود چرا که بعدا فاش شد اسکوچیچ آن روز در تهران بود و اگر منصوریان داربی را واگذار می کرد چه بسا تغییرات شکل می گرفت. ولی برانکو نشان داد مرد روزهای کلیدی و سرنوشت ساز نیست.

اما می رسیم به چهارمین بازی که به شکست 3بر 2 پرسپولیس در داربی منجر شد. این بار پرسپولیس پیش افتاد و باز هم مهدی طارمی در کلیدی ترین صحنه بازی نتوانست از فاصله چند متری روی یک ضربه سر ،دروازه رحمتی را باز کند.اگر طارمی گل دوم را می زد شاید به کل روند بازی عوض می شد. در ادامه استقلال خیلی زود آب رفته را به جوی بازگرداند و بازی یک بر صفر باخته را سه بر یک در نیمه نخست پیروز شد.

شاید تصورش می رفت این بار مهدی طارمی طلسم بد باز کردن مقابل تیم های منصوریان را بشکند.البته شاید عده ای تصور کنند تاکتیک های منحصر به فرد منصوریان موجب ناکامی مهاجم پرسپولیس شده است، ولی زمانی این تحلیل درست است که تاکتیک های تدافعی  و خاص موجب از کار افتادن طارمی شوند تا این بازیکن صاحب موقعیت نشود. ولی طارمی بارها تا آستانه گلزنی پیش رفت اما بدون استثنا یا مغلوب ضربات بی دقت خودش شد یا در یک صحنه رحمتی مانع ورود توپ به دروازه . در همین داربی طارمی صاحب سه موقعیت شد که تقریبا گل شدنش آسان تر بود. بار اول در نیمه نخست و هنگامی که بازی یک بر صفر بود، توپ را با ضربه سر به بالای دروازه زد. بار دوم در مصاف تک به تک هوس لایی اندازی به رحمتی کرد و چیپ نزد . بار سوم در دقیقه 87 توپ برگشتی سید جلال که به تیر دروازه خورده بود را عوض پاس دادن به دو بازیکن کناری اش به بدترین شکل ممکن به صورت نیمه اکروباتیک زد که هیچ حاصلی نداشت.

منصوریان با همان روشی که کارلوس کی روش در بازی های بزرگ تیم ملی مقابل رقبا صف آرایی می کند برابر برانکو به میدان می آید و نشان داده علاوه بر خوش شانسی، هنر چگونه متوقف کردن برانکو را می داند.

شاید اگر هر مهاجم دیگری به جای طارمی بود الان بهانه ای برای این مطلب و اشاره به این ناکامی ها وجود نداشت اما باید اعتراف کرد علاوه بر طارمی و گلنزنی هایش برابر تیم های منصوریان، برانکو متد لازم برای عبور از این تاکتیک دفاعی را ندارد.

اشتباهاتی قبیل عوض کردن پست رامین رضاییان و فرشاد احمدزاده می تواند در این راستا معنی شود. برانکو با این اشتباهات ، ضریب پیروزی اش را به کمترین حد ممکن می رساند و در جایی که محتاج هنرنمایی طارمی است، ناگهان با بدترین طارمی همه دوران مواجه می شود. شانس یک طرف قضیه است اما قطعا عامل دیگری هم وجود دارد که موجب شده برانکو در چهار مسابقه متوالی نتواند علی رغم برتری قاطعانه در طول 360 دقیقه بازی مقابل تیم های منصوریان، از سد مجموعه او بگذرد.

یک جای کار به صورت اساسی می لنگد. حالا با این شکست شاید قهرمانی پرسپولیس در لیگ جاری به صورت جدی با چالش مواجه شود چرا که حالا همه تیم ها می آیند و با اتوبوس خود شانس پرسپولیس را به حداقل می رسانند. شاید روز بازی با سپاهان شاهد تکرار نوع دیگری از داربی باشیم.

اگر برانکو از این شکست و تعویض پست ها درس نگیرد آن وقت لحظه ای را می بیند که فاصله اش با تراکتور و دیگر رقبا به حداقل رسیده است. موقعیت سوزی های بی اندازه طارمی تنها یک بخش موضوع است، بخش دیگر مربوط به تفکرات و لجاجت های برانکوست.