پایان بازیکن سالاری در استقلال / بازگشت بیانیه نویس‌ها به تمرین

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزنامه ایران‌ورزشی، شاید این آخرین بار باشد که بازیکنان استقلال تمرین‌ها را تحریم می‌کنند و شاید هم با این شیوه مدیریت باز هم شاهد تحریم تمرین‌های استقلال باشیم. فعلا که افتخاری پشت بازیکنان استقلال در آمده و همه کاسه کوزه‌ها را سر اعضای هیات مدیره شکسته و برای خود هیچ تقصیری در این ماجرا قایل نیست. مدیرعامل باشگاه استقلال کاملا پشت بازیکنانی است که طبق آنچه در بند قراردادهای‌شان نوشته شده حق غیبت در تمرین‌ها را بدون اجازه نداشته‌اند. او دست به حمایت از بازیکنانی زده که بر خلاف نظم حرکت کرده‌اند. شاید افتخاری هم از این می‌ترسد که بازیکنان استقلال به زودی علیه‌اش مصاحبه کنند. مصاحبه‌ای که وعده‌اش هم داده شده... در استقلال چه خبر است؟
مجموع روزهایی که بازیکنان استقلال در تمرین‌های این تیم شرکت نکردند بدون احتساب روزی که برای بازی با سایپا به ورزشگاه آزادی رفتند به عدد 5 می‌رسد. 3 روز قبل از بازی با سایپا و 2 روز هم بعد از بازی با سایپا. از روز گذشته اما بازیکنان رضایت دادند در تمرین شرکت کنند و معلوم نیست اگر پای آبروی ایران در بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا وسط نبود این اعتصاب‌ها شکسته می‌شد یا نه.
به هر حال هرچه بود تمام شد و استقلالی‌ها دیروز به تمرین رفتند تا دیگر شاهد بی‌تفاوتی آنها نسبت به تمرین‌ها نباشیم. پیش‌ترها دیده بودیم که بازیکنان استقلال در روزنامه‌ها علیه مسوولان باشگاه مصاحبه کنند یا حتی با تاخیر تمرین‌ها را شروع کرده باشند اما هیچ گاه به خاطر نداشتیم که تمرین آبی‌ها به دلیل عقب افتادن حقوق‌ها 5 روز تعطیل شده باشد. تصمیمی که اخیرا بازیکنان استقلال گرفتند و در اقدامی واحد از حضور در تمرین تیم خودداری کردند مصداق بارز وقوع پدیده بازیکن سالاری در استقلال است که نمونه‌اش را هرگز ندیده بودیم. آری بازیکن سالاری. بازیکنانی که با هم متحد می‌شوند بیانیه بنویسند و این بیانیه‌ها را در صفحه‌های مجازی خود قرار دهند- به جز محسن کریمی که حاضر به چنین کاری نشد- و دست آخربه تمرین هم نمی‌روند.
حال شاید اگر چنین رفتاری از سوی بازیکنان جوانی سر می‌زد که تا کنون در فوتبال دستمزدهای میلیاردی نگرفته‌اند می‌شد به آنها تا حدودی حق داد اما پشت پرده این اعتصاب‌ها بازیکنانی را می‌بینیم که در سال‌های اخیر پول‌های بسیاری را از راه فوتبال به دست آورده‌اند و از لحاظ مالی در وضعیت بسیار ایده‌آلی به سر می‌برند. بازیکنانی که گاها خرج یک روزشان به اندازه یک ماه کارگر معمولی است و از راه فوتبال صاحب همه چیز شده‌اند و اگر سری به زندگی آنها بزنید به وضوح می‌بینید که آنها در چه شرایط مطلوبی قرار دارند.
به هر حال چرخ روزگار طوری چرخیده که این میلیاردرهای عصبانی خود را محق می‌دانند به دلیل عقب افتادن حقوق‌های‌شان بی هیچ تهدیدی درتمرین استقلال شرکت نکنند و حتی مدیرعامل برای اینکه ناز آنها را بخرد به تمرین می‌رود، با آنها جلسه می‌گذارد و از برکناری اعضای هیات مدیره می‌گوید تا شاید آقایان قدری نرم شوند. آخر کجای تاریخ باشگاه استقلال در یاد داریم که بازیکنان 5 روز تمرین نکرده باشند، این همه بیانیه نوشته باشند اما از سوی مدیرعامل باشگاه هیچ واکنشی نشان داده نشود؟ آیا در این شرایط می‌توان امیدی به آینده باشگاه استقلال داشت؟
آیا از این به بعد سنگ روی سنگ بند خواهد بود؟ شاید این تمرین نکردن‌ها به زعم مدیرعامل باشگاه استقلال اتفاق ناگواری نباشد و در عمل هم ببینیم که استقلال بدون تمرین برد دیگری در کارنامه خود نوشت و سایپا را بدون تمرین برد اما آیا می‌توان این برد را ملاکی برای چشم‌پوشی از بی‌نظمی‌ها دانست؟
در ماجراهای اخیر باید تعارف را کنار گذاشت و به کانون واقعیت زد. آنجا که نباید تحت هر شرایطی تمرین تعطیل می‌شد و بازیکنان به خود اجازه می‌دانند برخلاف مفاد قرارداد عمل کنند. شاید هم لازم بود قدری منصوریان از خود شدت عمل بیشتری به خرج می‌داد تا نظم درون تیمش به هم نریزد.