ضعف مدیریت بزرگترین چالش استقلال

به گزارش متافوتبال و به نقل از روزتامه ایران‌ورزشی، استقلال فصل آینده باید قطعا در مسیر قهرمانی لیگ قدم بردارد و هیچ راه گریزی هم نیست. این باشگاه سال‌ها است طعم شیرین قهرمانی را نچشیده و اگر فصل آینده هم اوضاع مانند همین فصل باشد و نتایج حداقلی به دست آید ناکامی‌های این باشگاه به سال پنجم خواهد رسید. آنچه استقلال را می‌تواند در مسیر درست قرار دهد برخورداری و به کارگیری مدیرانی است که با حال و هوای مدیریت در باشگاه‌ها آشنا باشند نه مدیرانی که قدرت کنترل بازیکنان را هم ندارند و هر روز علیه هم مصاحبه می‌کنند. اوضاع مدیریتی باشگاه استقلال بی‌تعارف هرگز ایده‌آل نیست و این مساله نگرانی‌های بسیاری را چه از داخل و چه از نگاه بیرونی ایجاد کرده است.
استقلال امروز بیش از آنکه از نقطه نظرفنی نیازمند تقویت بیشتر باشد، مستلزم برخورداری از مدیریت قاطعانه‌تر است؛ مدیرانی که در سیاستگذاری و تعیین خط مشی اقدام‌های سازنده‌تری انجام دهند. در ماجرای بیانیه‌نویسی‌های اخیر که از سوی بازیکنان رخ داد و کادرفنی استقلال هم پشت ماجرا بود، مدیریت باشگاه استقلال بخصوص شخص افتخاری عملکرد مطلوبی نداشت.
مدیرعامل استقلال که می‌توانست پیش از وقوع جنجال‌ها و در نهایت اعتصاب تمرین نقش محوری ایفا کند بر همان مدار غلط همیشه که امتناع از مصاحبه و سکوت بود، پیش رفت تا استقلال سیاه‌ترین روزهای تاریخ خود را تجربه کند و تمرینات این تیم به مدت 5 روز تعطیل شود.
پیش‌تر نیز اشاره شد که در تاریخ باشگاه استقلال مسبوق به سابقه نبود که تمرینات به دلیل پرداخت نشدن حقوق‌ها تعطیل شود اما در فصل شانزدهم شاهد وقوع تعطیلی تمرینات بودیم که حتی صدای نهادهای بالادستی را هم در آورد و در خفا از مدیریت باشگاه استقلال بابت بروز این اتفاقات گله شد.
بی‌شک اگر مدیرعامل باشگاه استقلال در راستای باشگاهداری تجربیات بیشتری داشت و اساسا در این حوزه استخوان خرد کرده بود این موضوع به هر نحوی مدیریت می‌شد و کار به جایی نمی‌رسید که تمرینات تعطیل شود.
 فقدان تجربه و کاریزمای لازم در خمیرمایه وجودی افتخاری در نهایت کار را به اینجا رساند که تمرینات استقلال تعطیل شود تا لکه سیاهی بر تاریخ این باشگاه حک شود.
افتخاری که یک ماه قبل با ارتکاب اشتباهی بزرگ و نابخشودنی در ماجرای نقل و انتقالات نیم فصل سوء مدیریت خود را به رخ همگان کشیده بود این بار نیز نتوانست در مدیریت اوضاع پیرامون استقلال محکم عمل کند و عنان کار را خیلی راحت از دست داد تا بازیکنان برای مدتی هر چند کوتاه از حضور در تمرین‌ها طفره بروند.
 شاید به زعم افتخاری آن تمرین نکردن اشکال و خللی در کار استقلال وارد نیاورده باشد و نتیجه بازی با سایپا نیز احتمالا از نظر او موید این ادعا است اما بی‌گمان تعطیلی تمرین انضباط داخلی باشگاه استقلال را به سخره گرفت و نشان داد که هیچ اقتداری از سوی مدیران باشگاه استقلال وجود ندارد و به قول معروف بازیکنان برای حرف کادر مدیریتی باشگاه استقلال حتی تره هم خرد نمی‌کنند که حاضر نیستند یک ماه سختی بکشند و بدون حقوق کار کنند.

اوج فاجعه کجا بود؟
اما اوج فاجعه مدیریتی در باشگاه استقلال آنجا بود که شخص مدیرعامل در نشستی خصوصی با بازیکنان بدون هیچ ملاحظه‌کاری و بی‌آنکه جایگاه اعضای هیات مدیره را بداند، اعلام می‌کند که به زودی تغییراتی در هیات مدیره ایجاد خواهد شد و عده‌ای برکنار می‌شوند.
این اظهارات عینا نشان می‌داد که چه شکافی میان افتخاری و دیگر اعضا وجود دارد و نیز آقای مدیرعامل تا چه اندازه از اصل احترام و تکریم افرادی که به لحاظ سازمانی از او پست بالاتری دارند، عاجز است.
 نه در باشگاه استقلال که سابقه‌ای 72 ساله دارد بلکه در کوچکترین باشگاه‌های فوتبال ایران هم ندیده بودیم مدیرعامل اینچنین اعضای هیات مدیره را مقابل بازیکنان تحقیر کند و از ادبیاتی کاملا غیرحرفه‌ای بهره بگیرد.
گرچه افتخاری یک روز پس از آن اظهارات جنجالی کوشید تا حدودی فضا را تعدیل کند و در سایت باشگاه استقلال از قول وی نوشته شد که همه باید به اعضای هیات مدیره احترام بگذارند اما همین تکذیبه نرم نیز به تنهایی کافی بود تا پی به فقدان مدیریت در استقلال ببریم و ضعف تصمیم‌گیری آنها که امور این باشگاه بزرگ را در دست گرفته‌اند بیشتر درک کنیم.
باشگاه استقلال، باشگاه کوچکی نیست که به دست افراد نالایق و فاقد صلاحیت سپرده شود و تردیدی نیست چنانچه می‌خواهیم دورنمای روشنی را برای این باشگاه به تصویر بکشیم باید به سرعت در راستای تقویت مدیریت باشگاه استقلال قدم‌های محکمی برداریم وگرنه با این مدیریتی که بیشتر حواسش به فوتسال جمع است و غالب روزهای کاری خود را در این حوزه می‌گذراند و باشگاه استقلال به نوعی برایش نقش شغل دوم را ایفا می‌کند نمی‌توان به آتیه این باشگاه خوشبین بود.
باشگاهی که همین چهار فصل پیش تا آستانه صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا پیش رفته بود و رتبه شصت و چهارم جهان را به چنگ آورده بود به مدیری نیازمند است که در مواقع لزوم بتواند بحران‌ها را جمع و جور کند اما تنها کاری که در این استقلال نشده مدیریت بحران است و اگر می‌بینیم که قدری شرایط برای آبی‌ها خوب است این حاصل ورود نیروهای جوانی است که درفصل جدید به ترکیب اضافه شده‌اند.
در حقیقت استقلال اگر وارد چالش‌های بزرگتر نشده و در جدول وضعیت مطلوبی دارد حاصل همین انگیزه‌های جوان است و تضمینی هم وجود ندارد که تا ابد این اوضاع تداوم داشته باشد و استقلال نیازمند برنامه‌ریزی‌های اصولی‌تر است.
 البته با مدیرانی که در حد و اندازه این باشگاه باشند.