ویژه متافوتبال | یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با مایکل کاکس

سامان زمان زاده - متافوتبال | مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با تمام شگفتی‌ها و البته حرف و حدیث‌هایش به پایان رسید و هشت تیم آماده رقابت نفس‌گیر برای راهیابی به نیمه‌نهایی هستند. یادداشت زیر به قلم مایکل کاکس تحلیلگر گاردین مروری خلاصه ای است روی هرچهار بازی و نکات برجسته تاکتیکی و نقاط قوت و ضعف تیم‌ها. به اضافه پیش بینی او از تیم‌های صعود کننده.

مایکل کاکس یکی از فوتبال‌نویس‌های خبره است که بیشتر یادداشت‌هایش در گاردین و ESPN منتشر می‌شود.

لسترسیتی - آتلتیکومادرید

آتلتیکو و لسترسیتی به هم رسیدند. دو شگفتی ساز بزرگ سال‌های اخیر فوتبال اروپا. گرچه شاید موفقیت‌های آتلتیکومادرید به دلیل تداوم و تکرار دیگر تعجب‌آور نباشد، اما قهرمانی آن‌ها در فصل 2013-14 لالیگا و نایب‌قهرمانی در چمپیونزلیگ نه تنها تحسین و شگفتی دنیای فوتبال را به همراه داشت، بلکه به اعتراف کلودیو رانیری -که خودش قبلا مربی آتلتیکو بود- الهام بخش او در پیمودن مسیر ناممکن و رسیدن به قهرمانی باورنکردنی لسترسیتی در لیگ برتر نیز بود.

شروع راه موفقیت برای سیمئونه و تیمش با پرورش یک ایدئولوژی تاکتیکی بود، اینکه مالکیت توپ هیچ اهمیتی ندارد. درحالی که در لالیگا همیشه مهم‌ترین اصل و شیوه برای برنده شدن در اختیار داشتن مالکیت بازی بود. در عوض سیمئونه رو به یک سیستم چهار-چهار-دو آورد که کاملا برای ایجاد دفاع چندلایه طراحی شده است. هردو مهاجم در فاز دفاعی کاملا به عنوان هافبک عمل می‌کنند تا تیم را در حد امکان فشرده و متراکم نگه ‌دارند و در این حالت تمرکز اصلی تیم موثر عمل کردن روی ضدحمله‌های برق‌آسا و ویران‌کننده خواهد بود. لسترسیتی با تاکتیک و استراتژی بسیار مشابه موفق شد در مقابل غول‌های لیگ‌برتر به آن موفقیت خیره‌کننده و قهرمانی دست پیدا کند. حالا البته دیگر رانیری روی نیمکت لستر نیست اما به نظر می‌رسد کریگ شکسپیر دستیار سابق مربی ایتالیایی که حالا سرمربی شده است، در نظر دارد کم و بیش با همین استراتژی پیش برود. 

بنابراین این دیدار نبردی خواهد بود بین دوتیمی که شیوه بازی بسیار مشابه دارند. لسترسیتی اگر بخواهد برابر آتلتیکو دنبال مساوی در هردوبازی باشد کار بسیار سختی خواهد داشت. آن‌ها خوب یاد گرفته‌اند مقابل تیم‌هایی که بازی مالکانه انجام می-دهند چطور دفاع کنند و از سرعت جیمی واردی و ریاز مارز در ضدحمله به طور موثر بهره بگیرند، اما سیمئونه نه تنها خودش استاد ضدحمله است بلکه تیمش به سختی اسیر سرعت ضدحمله حریف می‌شود، زیرا شیوه دفاع عمیق آتلتیکو معمولا خطر غافلگیر شدن را از بین می‌برد.

پیش بینی: با در نظر گرفتن تمام جوانب، به نظر می‌رسد آتلتیکو ورژن بهتر و البته اصلی این شیوه بازی است و رویای اروپایی لستر در این مرحله برابر تیمی که راه موفقیت در برابر غول‌ها را به همه -ازجمله لستر- نشان داد، به پایان خواهد رسید.

شیوه‌ای که دوتیم در زمین پیاده می کنند بسیار مشابه است، هر دو تیم عمیق‌تر دفاع می‌کنند تا جلوی تهدید گلزن سرعتی حریف را بگیرند

بروسیا دورتموند - موناکو

بازهم باید گفت دو تیم بسیار مشابه در این مرحله به هم برخورد کرده‌اند. هر دو گروه پر از استعدادهای جوان هستند. جوان-ترین تیم‌های تورنمنت. نقطه تشابه دیگر این که هردوتیم بسیار خوب و مسلط توپ را در زمین به گردش در می‌آورند و قدرت پاسکاری بالایی دارند. به نظر روز بازی دوتموند-موناکو روز شلوغی برای استعدادیاب‌های باشگاه‌های بزرگ خواهد بود، اما خود بازی نیز به اندازه کافی جذاب و دیدنی است.

موناکوی لئوناردو یاریم، در میان تمام تیم‌هایی که به دور حذفی رسیدند کمترین توجه را به خود جلب کرد. کسی شانسی برای آن‌ها قایل نبود. حالا بعد از حذف کردن منچسترسیتی -البته با گل زده در خانه حریف- نگاه‌ها به سوی آن‌ها چرخیده و همه از پتانسیل فوق‌العاده آن‌ها حرف می‌زنند. در میان همه بازیکنان موناکو، بازی فابینیو هافبک میانی دینامیکی که در ابتدا دفاع راست بود و علیرغم خواسته‌اش به این پست منتقل شد بسیار چشمگیر است. او به حدی خوب است که به سختی بتوان باور کرد در پست غیرتخصصی بازی می‌کند. بنجامین مندی دفاع چپ تیم هم بدون تردید در این فصل یکی از بهترین‌های پست خود در تمام اروپاست. موناکو 4-4-2 بازی می‌کند، نوعی از سیستم بازی که شاید آن را بتوان چهارچهاردو با انرژی بالا نامید. متکی به حرکات انفجاری و قدرتی در خط میانی.

در سوی دیگر میدان، دورتموند توخل، به لحاظ تاکتیکی یکی از انطباق‌پذیرترین تیم‌های اروپاست که روش‌های متنوعی را در زمین خصوصا در فاز هجومی پیاده می‌کند. آن‌ها در نوک خط حمله پیرامریک اوبامیانگ را دارند که یکی از بهترین تمام‌کننده‌های اروپاست. اوبامیانگ نه تنها جلوی دروازه عالی عمل می‌کند بلکه با سرعت فوق‌العاده‌اش مدام خط دفاع حریف را به هم می‌ریزد. سه بازیکن هجومی دیگر تیم که اوبامیانگ را حمایت می‌کنند از بین عثمان دمبله، مارکو رویس، کریستین پولیسیچ، آندره شورله و گونزالو کاسترو انتخاب می‌شوند که همه‌شان به اندازه کافی خوب هستند و خط حمله دورتموند را تبدیل به یک خط آتش قدرتمند می‌کنند. این گروه با قدرت بالای حفظ توپ یولیان وایگل که شاید به زودی بهترین هافبک توپ پخش کن اروپا شود حمایت می‌شود.

پیش بینی: دو بازی نزدیک و نبرد تاکتیکی پیچیده بین دو مربی خوشفکر. فکر می‌کنم موناکو در این دور نیز همه را شگفت زده کند.

دورتموند بیش از هرچیز باید مراقب اوورلپ‌های ویران کننده مندی باشد. وایگل و اوبامیانگ مهره‌های کلیدی دورتموند هستند

بایرن مونیخ - رئال مادرید

نبرد استاد و شاگرد. کارلو آنچلوتی برابر زین‌الدین زیدان. آخرین باری که این دوتیم در مقابل هم قرار گرفتند کارلو آنچلوتی مربی رئال مادرید بود و زیدان به عنوان دستیار او روی نیمکت می‌نشست. رئال مادرید در آن رویارویی به پیروزی خیره-کننده 5-0 در مجموع دو دیدار رفت و برگشت رسید. آنچلوتی حالا روی نیمکت بایرن نشسته، درحالی که به دنبال تکرار موفقیت‌های اروپایی‌اش در مونیخ است، چیزی که مربی قبلی گواردیولا هرچقدر تلاش کرد به آن نرسید. زیدان اما میراث دار کارلتو است. راه او را به خوبی ادامه داده، و حالا به کسب قهرمانی دوباره و تثبیت امضای مستقل خود در موفقیت‌های رئال می‌اندیشد.

بایرن مونیخ به نسبت زمان گواردیولا تاکتیک ساده و سرراستی دارد. مانند تمام تیم‌های آنچلوتی یک ثبات تاکتیکی در روش بازی دیده می‌شود و او به جای اینکه هر هفته جای بازیکنان در زمین و روش بازی را تغییر دهد سعی می‌کند بهترین یازده نفرش را در مناسب‌ترین پست‌ به کار بگیرد. رابرت لواندوفسکی در حال لذت بردن از یک فصل بی نظیر دیگر است. او برای رئالی‌ها تداعی کننده خاطره ناخوشایند شکست برابر دورتموند در نیمه‌نهایی چمپیونزلیگ چهارسال قبل است. جایی که لوا با زدن 4 گل در یک بازی یکی از بهترین نمایش‌های تاریخ لیگ‌قهرمانان را داشت.

مهم‌ترین اثری که شاید کمی از دوران گواردیولا هنوز در تیم باقی باشد، کنترل بسیار خوب و روان بایرن مونیخ در خط میانی است. جایی که تیاگو آلکانترا و آرتورو ویدال نمایش بی‌نظیری دارند و در کنارشان ژابی آلونسو بازیکن سابق رئال مادرید، در آخرین فصل فوتبالش همچنان یک محور قابل اتکاست.

اما رئال هم در میانه میدان تسلط و نمایش فوق‌العاده‌ای دارد. آن‌ها هم یک بازیکن سابق بایرن، یعنی تونی کروس را در اختیار دارند و لوکا مودریچ نیز همچنان بدون وقفه در حال ارائه بازی‌های با کیفیت خوب و پایدار است. اما این بازی به نظر چیزی ورای نبرد برای حفظ مالکیت توپ در میانه میدان خواهد بود. کارلتو ذاتا یک مربی مالکیت طلب نیست و از آن سو بعید نیست زیدان تاکتیک اصلی‌ تیم را بر مبنای ضدحمله و استفاده از سرعت گرت بیل و کریستین رونالدو بگذارد.

پیش بینی: بایرن صعود خواهد کرد.

نبرد نزدیک و حتی تن‌به‌تن بازیکنان در میانه میدان، جایی که ژابی‌آلونسو و تونی کروس در مقابل تیم سابق خود قرار می‌گیرند.

بارسلونا - یوونتوس

تکرار فینال سال 2015. جایی که بارسلونا در یک بازی نزدیک، حساس و نفس‌گیر سه بر یک پیروز شد. یوونتوس مکس الگری را روی نیمکت دارد. مردی که در چندفصل گذشته توانایی خود را به عنوان یک تاکتیسین قابل نشان داده است.

یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های یوونتوس توانایی بازی با سه یا چهار مدافع، و اجرای بی نقص هر دو روش است. آن‌ها ممکن است برای این بازی روی دنی‌آلوز بازیکن سابق بارسلونا حساب ویژه‌ای باز کنند. البته او زیاد در این فصل به کار گرفته نشده ولی در این نبرد، خصوصا در نیوکمپ ممکن است دلیل خوبی برای بازی گرفتن از او وجود داشته باشد. از سوی دیگر آلکس ساندرو گزینه احتمالی سمت چپ یوونتوس، از ناتوانی بارسلونا در یافتن جایگزین مناسب برای دنی آلوز بسیار راضی خواهد بود. دو بازیکن جلوی زمین یوونتوس از بهترین‌های اروپا هستند. گونزالو هیگوایین که با گلزنی‌های پیاپی انتقادات به مبلغ بالای انتقالش از ناپولی را تا حدی ساکت کرده است، و پائولو دیبالا یکی از فانتزی‌ترین بازیکنان حال حاضر اروپا. دیبالا بازیکنی بسیار دینامیک است که تحرک زیادی به خط حمله می‌دهد، اما در عین حال توانایی خلق لحظه‌های فوق‌العاده به صورت انفرادی را نیز دارد.

از سوی دیگر بارسلونا، همچنان بهترین خط حمله جهان را دارد. ترکیب سه‌نفره مسی-سوارز-نیمار- غیرقابل مهار به نظر می‌رسد. البته مسلما آلگری مشغول طراحی روشی برای متوقف کردن آن‌هاست. او ابزار خوبی برای این کار دارد. مدافعان مرکزی یوونتوس، بارزاگلی، کیه‌لینی و بونوچی در نبردهای رو در رو فوق‌العاده عمل می‌کنند و این توانایی یوونتوس برای مهار خط حمله بارسلونا را زیاد می‌کند. این نبردی کلاسیک خواهد بود میان مهاجمان تکنیکی آمریکای جنوبی و دفاع زمخت و سخت ایتالیایی.

اینکه خط دفاع نه چندان مستحکم بارسا در این فصل  مقابل خط حمله موفق یوونتوس چطور عمل خواهد کرد نیز سئوال مهمی است که باید برای پاسخش تا روز مسابقه منتظر ماند.

پیش بینی: در نهایت خط حمله سه نفره بارسلونا پیروز این نبرد خواهد بود.

یوونتوس باید به نحوی خط حمله وحشتناک بارسا را مهار کند. اوورلپ دنی آلوز و آلکس ساندرو مسیرهای کلیدی یوونتوس برای حمله خواهد بود