۱

یوونتوس از همان ابتدا بارسا را پرس کرد

بارسلونا مثل همیشه مالکیت توپ را در اختیار داشت اما یووه سعی نکرد از ابتدا به دروازه خودش بچسبد. آنها خیلی خوب تمام موقعیت‌های بارسا را با پرس خنثی کردند و به محض اینکه توپ گیرشان می‌آمد به سمت دروازه بارسلون یورش می‌بردند. آنها هرگز به ایستادن جلوی دروازه خودی بسنده نکردند و این سبک بازی نتیجه خوبی برای شان به همراه داشت.

۲

داور اجازه داد آنها بازی کنند

داور بازی یعنی کوپیرز، جلوی سرعت بازی را نگرفت. در همان ابتدای بازی بازیکنان بارسا دیبالا را مورد حمله قرار دادند و بعد چپ و راست بازیکنان به زمین می‌افتادند اما داور سعی می‌کرد خیلی سوت نزند. با توجه به بازی فیزیکی دو تیم، این مسابقه می‌توانست به خود کارت قرمز ببیند اما کوپیرز به خوبی بازی را مدیریت کرد و تا دقیقه ۴۰ کارتی از جیبش خارج نکرد. او نمی‌خواست یووه و بارسا الکی محتاط بازی‌ کنند و جلوی کیفیت بازی آنها را نگرفت.

۳

بارسا سمت راست یووه را هدف گرفته بود

نیمار بزرگ‌ترین تهدید بارسا برای یوونتوس بود. آبی و اناری‌ها سمت راست یووه را هدف قرار داده بودند.  جایی که کواردادو و آلوس هردو میل زیادی به هجوم داشتند. نیمار، یوری آلبا و حتی آندرس اینیستا بارها سعی کردند از فضای خالی پشت سر آلوس و کوادرادو استفاده کنند و روی دروازه یووه موقعیت ایجاد کنند. شاید اگر کمی تمام کنندگی مهاجمان نوک بارسا در این بازی بهتر بود، بارسا از این سمت می‌توانست ضربه نهایی را وارد کند.

۴

مدافعان میانی یووه بدون نقص بازی کردند

هرچقدر که سمت راست دفاع یووه مورد نقد است، مدافعان میانی یووه بی نقص بودند. کیه‌لینی و بونوچی به معنای واقعی عالی بودند و با همکاری ساندرو در جلوی خط دفاعی، مثلثی کشنده در خط دفاع ساخته بودند تا کاری از دست مسی بر نیاید. تمام حملات آبی‌واناری‌ها از سوی همین سه بازیکن خنثی می‌شد(و البته تمام‌کنندگی بد بارسایی‌ها در بازی امشب هم مزید بر علت بود). از یاد نبریم که سوارز هم از دست دو مدافع میانی یووه کلافه شده بود و نسبتا هیچ کار خاصی نتوانست بکند.

۵

پیکه فوق‌العاده بود

نیمار بزرگ‌ترین تهدید بارسا بود اما جرارد پیکه، بهترین بازیکن این تیم. نه فقط بخاطر دفاع عالی‌اش بلکه بخاطر اینکه بیشتر اوقات در یک سوم خط دفاعی یووه پیدایش می‌شد. او سعی می‌کرد توپ‌های سوم را مال خود کند و بعد حمله تیمش را راه‌اندازی.  البته نباید از نقش اومتیتی هم گذشت. کسی که جلوی حملات یووه را گرفت تا امیدها تا دقیقه نود حفظ شود.

۶

بارسا به طور کلی شیوه بازی‌اش را تغییر داده

شاگردان انریکه برای گلزنی روش‌های مختلفی را امتحان کردند. از راه دور شوت می‌زدند. پشت سرهم سانتر می‌کردند و خلاصه همه کار می‌کردند به غیر از بازی به سبک بارسا! بله البته تیکی‌تاکا هم بود اما انریکه برای گذر از یووه به طور کلی شیوه بازی تیمش را تغییر داده بود و ما عادت به تماشای چنین بارسایی نداشتیم.

۷

پیانیچ بازی را کنترل کرد

میرالم پیانیچ بهترین بازیکن زمین بود. او در نیمه اول بیشتر از هرکسی تکل موفق زد. حرکات او با توپ بی نقص بود و با اعتماد به نفس بالایش بارها بارسایی‌ها را دریبل زد تا فشار از روی خط دفاع یووه برداشته شود. پاس‌های خونسردانه او هم که مثل همیشه محشر بودند.

۸

لیونل مسی مثل همیشه نبود

این دیگر چه کسی بود که پیراهن مسی را برتن کرده بود؟ انگار سایه مسی بود. او چند موقعیت تر و تمیز را از دست داد. و انگار اصلا روی فرم نبود. الکس ساندرو مامور مستقیم او بود و به خوبی مهارش کرد. یوونتوسی‌ها هروقت مسی صاحب توپ می‌شد محاصره‌اش می‌کردند. خلاصه مسی به رکوردش ادامه داد؛ او هرگز موفق نشده به جیانلوییجی بوفون گلزنی کند!