تحلیل جالب ESPN: رونالدو سوپرمن نیست!

شما سرمربی تیمی هستید  و می خواهید برای اولین بار در مسابقات لیگ قهرمان شوید و همچنین برای اولین بار در دو جام مختلف، کاپ قهرمانی را بالای سر ببرید.
تنها 6 مسابقه باقی مانده و در دیدار آخر هفته باید حتما پیروز شوید. شما باید در همه مسابقات آخر و میان هفته پیروز شوید. شما دارید در خارج از خانه بازی می کنید و به دنبال جامی هستید که پنج سال تمام در کسب آن ناکام بودید و در طول دو دهه اخیر این بیشترین زمانی است که نتوانسته اید به این جام قهرمانی دست یابید و هیچ جایی برای اشتباه ندارید، پس چه کار می کنید؟ آیا بهترین گلزن خود را کنار می گذارید بازیکنی که در طول پنج مسابقه قبلی، ۹ بار گلزنی کرده است.
شما بهترین گلزن خود را در مسابقات متوالی کنار می گذارید. شما او را نه تنها از ترکیب اصلی که از تیم کنار می گذارید.
        شما بازیکنی را کنار می گذارید که در هر هشت فصل اخیر،بیشتر از سی بار دروازه حریفان را باز کرده است. یعنی بیش از دو برابر سایر گزینه های اول شما در خط حمله.
بازیکنی که در سه دیدار لیگ قهرمانان، هشت بار گلزنی کرده است، آن هم در برابر تیم های مثل بایرن مونیخ و اتلتیکو مادرید.
در ظاهر قضیه این کار بی معنی است. اما در واقع این کار به نفع شما و تیمتان است. اما صبر کنید تنها این نیست، این عدم به کار گیری در بازی های معمولی و آماده نگه داشتن ستاره تان برای بازی های مهم به نفع خود او هم هست.
زین الدین زیدان ترکیب تیمش را برای دیدار خارج از خانه روز دوشنبه با گرانادا مشخص می کند و به احتمال زیاد در این لیست جایی ندارد. بازیکنی که در دیدار میان هفته 400 امین گل خود را هم به ثمر رسانید. اگر رونالدو در سفر به گرانادا کاروان تیمش را همراهی نکند، این چهارمین دیدار متوالی خارج از خانه و پنجمین دیدار در کل شش رقابت اخیر است که ستاره پرتغالی در ان ها حضور پیدا نکرده.

زیدان در این باره گفت:" من با کریس در این باره زیاد حرف می زنم. من می دانم که بعضی مواقع بازیکنان نیاز به استراحت دارند به خصوص بازیکنی مثل رونالدو."
رونالدو در مسابقات فصل جاری بیشتر از هر فصل دیگری استراحت کرد. او هشت بار در لالیگا به میدان نرفت، این را با رکورد او درست در همین مقطع از فصل قبل مقایسه کنید، که موفق شده بود رکورد بازی در تمام دقایق مسابقات تیمش در همه رقابت ها را به نام خودش ثبت کند. در سوم می سال گذشته رونالدو سیصد دقیقه بیشتر از سوم می امسال به میدان رفته بود. با یک مقایسه بین فصل جاری و فصل گذشته متوجه می شویم که رونالدو تا روز سوم می فصل گذشته، در نود درصد کل دقایق مسابقات تیمش و تا روز سوم می فصل گذشته در هشتاد درصد کل دقایق مسابقات تیمش به میدان رفته است.
اما این آمار هم نمی تواند به شکل دقیقی نشان دهنده میزان تغییر شرایط رونالدو در تیم مادریدی باشند، البته این آمار نشان دهنده یک روند هستند اما باز هم به شکل دقیقی تغییر شرایط رونالدو را در برنابئو نشان نمی دهند.
باید گفت تغییرات اخیر شرایط رونالدو در رئال بسیار زیاد و قابل توجه بوده است. فصل جاری اولین فصلی است که رونالدو بنا به تصمیم سرمربی در بعضی از مسابقات بر روی نیمکت نشسته، در حالی که این موضوع نه به دلیل مصدومیت که بیشتر به خاطر تفکرات زیدان بوده.
در فصل 2013-2012 هم که کریس درست در 11 دیدار به میدان نرفت، فقط یکی از غیبت هایش به دلیل تصمیم سرمربی بود.
اما به بازی هایی که رونالدو در آن ها حضور ندارد، نگاه کنید این دیدارها خارج از خانه هستند.
اما غیبت رونالدو در مسابقات رئال مادرید، غیبت های کاملی بودند، یعنی او در این مسابقات نه کاروان تیمش را در هواپیما و قطار همراهی کرد و نه حتی در جریان مسابقه بر روی نیمکت نشست، او در مسابقاتی که طی فصل جاری در آن ها حضور نداشت، به شکل کامل هم جسمی و هم روحی استراحت کرد.
رونالدو در ماه فوریه سال 2015 سی ساله می شود، به همین دلیل استراحت دادن به او در دیدارهای نه چندان حساس منطقی است و پشتوانه و نیروی ذخیره تیم مادریدی به این موضوع کمک می کند، اما با این حال کنار گذاشتن رونالدو راحت نیست و نمی توانیم بگوییم تاثیرش را بر عملکرد رئال نشان نمی دهد.
در اواخر فصل قبل از زیدان سوال شد که آیا تمایل دارد در بیشتر مسابقات به رونالدو استراحت دهد، که او با کمی ترس پاسخ داد: "بله" اما زیدان فصل گذشته این کار را انجام نداد. با این حال در طول فصل جاری وقتی زیدان ستاره پرتغالی را زود از زمین بیرون کشید و در توجیح این کار به مسابقه حساس بعدی اشاره کرد، رونالدو با ناراحتی بر روی نیمکت نشست.

بدون رونالدو، رئال در دقایق پایانی مسابقه گل مساوی را دریافت کرد. اما زیدان که از نقش قدرت جسمانی در عملکرد بازیکن و تیمش آگاه بود و بازی بعدی هم برایش بسیار اهمیت داشت از خیر رونالدو گذاشت و او را زود از زمین خارج کرد.
زیدان به رونالدو استراحت می دهد و کریس این مسئله را پذیرفته است، اما تحول درونی رونالدو به این ماجرا کمک کرده است.       

                
 خورخه مندس مدیر برنامه های رونالدو یک بار گفته بود که رونالدو تا چهل سالگی در زمین است و گلزنی می کند، اما در حالی که این شاید بزرگنمایی باشد واقعیتی هم در بطن آن نهفته است.
 البته کریس مانند قبل دیگر نمی تواند با آن سرعت دویده و مسافتی طولانی را طی کند. ( بازیکنی که از 104 گلش در لیگ قهرمانان 77 تا را با یک ضربه کوچک به توپ به ثمر رسانده)
 شاید رونالدو دیگر مثل قبل در مسابقات موثر نباشد، اما هنوز حضورش تعیین کننده است.
زیدان می گوید:" او واقعا تعیین کننده است. رونالدو بازیکن بسیار باهوشی است."
شاید نزدیک شدن زمان بازنشستگی و فکر کردن به پایان فوتبال، رونالدو را در راه ادامه تلاش حتی بعد از سی سالگی تشویق کرده باشد و شاید قهرمانی در دومین جام باشگاهی اروپا، رونالدو را در این راه بیشتر مصمم نماید. اما قهرمانی در رقابت های باشگاهی اروپا حتما نقش مهمی در تصمیم ستاره پرتغالی داشته است.
به نظر می رسد سی سالگی یک نقطه عطف در فعالیت رونالدو باشد، جایی که طبیعی است فکر کنیم شرایط او را از هر نظر تغییر خواهد داد.
رونالدو در این مقطع زمانی لاغرتر شده است و گزارش ها حاکی است که او سه کیلو کم کرده و در عین حال از نظر روحی آشفته تر و به هم ریخته تر است. از سوی دیگر رونالدو این روزها انرژی کمتری مصرف می کند هر چند به شکل کارامدتر.
کریس بعد از بردن توپ طلای بهترین بازیکن سال فوتبال جهان به فرانس فوتبال گفت:" با افزایش سن، شما چیزهایی از دست داده و چیزهایی را به دست می آورید. اما شما باید باهوش باشید و به خوبی فکر کنید چون این یک ماراتن است. من باید این را تشخیص دهم که سی و یک ساله شده ام و باید به خوبی برای حضور در رقابت ها برنامه ریزی و فکر کنم."
این اولین اعتراف بود که او باید تلاش هایش را مدیریت کند، رونالدو این را پذیرفت که سوپرمنی نیست که در همه مسابقات و همه دقایق یک رقابت به میدان برود.
او بعد از کسب توپ طلای قبلی خود گفت که هنوز احساس جوانی می کند. رونالدو الان فهمیده که نمی تواند در همه 60 مسابقه یک فصل به میدان برود و چه کسی می داند شاید اگر او در مسابقات کمتری به میدان می رفت، شاید فصول بیشتری را در فوتبال سپری می کرد.
اما بالاتر از همه این ها شاید رونالدو باید در مسابقات حساس و مهم بیشتری به میدان می رفت و عملکرد بهتری را هم در آن ها به نمایش می گذاشت.
رونالدو در مصاحبه ای، این هفته گفت:" من از قبل به خوبی خودم را به خوبی اماده کرده بودم تا در مراحل نهایی مسابقات در فرم مناسبی باشم."
اما با نگاهی به سال های اخیر می بینید که مسئله آن چنان نیست که کریس می گوید و می توانییم بگوییم تقریبا هیچ وقت این طور نبوده که رونالدو می گوید و ستاره پرتغالی همیشه در خط پایان دچار مشکل شده است.

در سال 2014 رونالدو فینال کوپادلری را از دست داد و در دیدار فینال لیگ قهرمانان در لیسبون هم چندان موثر عمل نکرد. رونالدو دیدار رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان را در مقابل من سیتی از دست داد و در میلان هم در بهترین شرایط خود نبود.
بعد از دیدار فینال لیگ قهرمانان در سن سیرو، رونالدو در مصاحبه ای گفت که می توانسته در این دیدار بهتر ظاهر شده و تاثیر بیشتری در دستاورد مهم تیمش داشته باشد.
رونالدو در این باره گفت:" عملکرد من امشب خوب نبود، اما واقعا چه کسی امشب عالی بود؟ هیچ کس."
رونالدو اعتراف کرد که در این مسابقه خسته بوده و نتوانسته عملکرد تاثیر گذاری داشته باشد.
با این وجود کریس برای چهارمین بار پیاپی عنوان بهترین گلزن لیگ قهرمانان را به خود اختصاص داد. ستاره پرتغالی همچنین گفت که تصور می کرده پنالتی نهایی و پیروزی تیمش را او می زند. اما خوشحالی رونالدو بعد از پنالتیِ پیروزی رئال، نشان دهنده شادی وصف ناپذیر تیم مادریدی بود.
 رونالدو فصل جاری را با مصدومیت آغاز کرد، مصدومیتی که بعدا ثابت شد به نفع او بوده است. اما آن مسئله ای که واقعا به نفع رونالدو شد این بود که ستاره پرتغالی فهمید باید برای حضور در میدان برنامه ریزی کند. این که در کوران مسابقات نیاز به استراحت هم دارد، هر چند در تعهد، جدیت و سخت کوشی رونالدو هیچ تردیدی وجود نداشت.
این خیلی وسوسه انگیز بود که بدانیم آیا این بی رحمی و قاطعیت رونالدو در نهایت به خودش بازگشته و بر علیه خودش استفاده می شود.
در ابتدای فصل جاری، شایسته بود بپرسیم که آیا رونالدو در حال نزدیک شدن به پایان فوتبالش است. اگر این تصور وجود داشت که او در 32 سالگی بلاخره بازنشسته می شود، الان ثابت شده این پیش بینی کاملا نادرست بوده است.
باید گفت فصل جاری تا آغاز کریسمس اصلا برای رونالدو خوب نبود. اما کریس شروع کرد، برنامه ریزی، آماده سازی، مراقبت و از ابتدای ژانویه مشخص شد که او با سرعت مناسبی، بازی به بازی بهتر می شود و الان او به بالاترین میزان آمادگی و سرعت رسیده است.
در تمام این سال ها دیده ایم که هر چه به پایان فصل نزدیک تر می شویم، سرعت رونالدو کمتر می شود! اما این فصل کاملا بر عکس بود، هر چه به پایان نزدیک تر شدیم رونالدو بهتر شد و در نهایت در بهترین جای ممکن قرار گرفت.

مسئله دوم
مردم می گویند که رونالدو فقط گل می زند
دوم: آمار گلزنی های رونالدو وحشتناک و خیره کننده است.
آمار می گویند و سرخیو راموس هم تاکید کرده که ان چه در فصل جاری برجسته بوده، گلزنی های پرشمار ستاره پرتغالی بوده است.
نه، رونالدو در هر مسابقه مهم و حساسی عالی نبوده. نه، رونالدو همیشه در مسابقات مهم تاثیرگذار ظاهر نشده. اما شما فقط به سه هفته اخیر نگاه کنید. این موضوع که رونالدو در رقابت های حساس و مهم چندان تاثیر گذار نبوده بیشتر به یک افسانه می ماند.
گل پیروزی دیدار فینال جام کوپادلری، گلی که اولین قهرمانی رئال را بعد از پنج سال در لالیگا رقم زد و دو گل در مونیخ در جاده منتهی به لیسبون؛ همه گل های تاثیرگذار و بسیار مهمی بوده اند.
رونالدو چهاردهم سپتامبر در مقابل اسپورتینگ لیسبون گلزنی کرد و دو هفته بعد به دورتموند گل زد. رونالدو در چمپیونزلیگ دیگر گل نزد. سپس مرحله نیمه نهایی رسید، کریس پنج بار دروازه بایرن مونیخ و سه بار دروازه اتلتیکو را باز کرده و حضور رئال را در فینال رقابت ها تضمین نمود.
رونالدو روز شنبه به احتمال زیاد در مقابل گرانادا به میدان نخواهد رفت؛ اما در کاردیف با آمادگی جسمانی و روحی لازم حضور خواهد داشت.